Matki Bożej Przeczystej 16 października ;

ROCZNICA WYBORU JANA PAWŁA II;
oraz Św Jadwigi Śląskiej
HISTORIA IKONY MATKI BOŻEJ PRZECZYSTEJ W ŁOSICACH

Znajdująca się w bocznym ołtarzu (po prawej stronie prezbiterium), ikona Matki Bożej Przeczystej, stanowiła pierwotnie wyposażenie cerkwi unickiej p.w. Zaśnięcia NMP, mieszczącej się przy ulicy Bialskiej w Łosicach. Uważana przez miejscową ludność za cudowną, czczona była w tym miejscu od niepamiętnych czasów. Na uroczystość Uspienija, czyli Zaśnięcia NMP (obchodzoną 9 września), z całej okolicy przybywały tu na odpust liczne rzesze wiernych oraz duchowieństwa unickiego i łacińskiego. Zachowana ikona Matki Bożej z Dzieciątkiem pochodzi z drugiej połowy XVII wieku. Została namalowana na reliefowym, rytym w zaprawie tle, temperą na ciosanej ręcznie desce jodłowej. Wizerunek Matki Bożej Przeczystej wykonany został według schematu hodegetrii. Najprawdopodobniej wzorowana jest na wizerunku MB z greckiego klasztoru Iviron na świętej Górze Atos. Obecne wymiary, 85 cm x 60 cm, są wynikiem wcześniejszego obcięcia ze wszystkich stron. Pierwotnie była ona o około 16 cm wyższa i około 4 cm szersza. Kilkakrotne, nieudolne przemalowywania (ostatnie w 1878 r.), wprowadziły daleko idące zmiany kolorystyczne, połączone z likwidacją wielu elementów potwierdzających jej ikonowy charakter. Kult MB Przeczystej jest dużo starszy niż zachowany do czasów obecnych Jej wizerunek. Zniszczenia wojenne, jakich w okresie „potopu” doznały Łosice, nie ominęły również cerkwi i czczonej w niej ikony, która w drugiej połowie XVII wieku zaginęła. Pozbawieni opieki Matki Bożej Przeczystej unici wielokrotnie podejmowali bezskuteczne próby odtworzenia obrazu. Jedną z nich podjęto w 1683 roku. Wówczas to Jan III Sobieski rozpoczął werbunek wojska z dóbr królewskich na wyprawę wiedeńską. Według przekazów, król osobiście przyjechał do miasta, aby wybrać konie z miejscowej stadniny. Korzystając z tego faktu, miejscowi unici zwrócili się do króla z prośbą o odtworzenie i podarowanie im ukochanego Świętego Wizerunku. Król przystał na prośbę i polecił nadwornym malarzom, aby na podstawie opisów ustnych odtworzyli obraz. Przekazy mówią, że po wiedeńskiej wiktorii gotowy obraz przywiozła do Łosic sama królowa Marysieńka. W ścisłym związku z przekazaniem przez parę królewską unitom łosickim odtworzonego obrazu, wydaje się być fakt ogłoszenia w 1689 roku przez Jana III Sobieskiego przywileju nadającego Łosicom dwa nowe jarmarki. Jeden z nich miał odbywać się „na święto Wniebowzięcia Panny Maryiey Ruskiej”.

Do cudownej ikony schodziły się z okolicy liczne pielgrzymki. Pielgrzymi, trwając na modlitwie, niejednokrotnie doznawali cudownych uzdrowień z różnych chorób i dolegliwości. Najbardziej w pamięci mieszkańców Łosic utrwaliła się historia cudownego uwolnienia zesłańca. W końcowej fazie powstania styczniowego (luty 1864 roku) przez Łosice konwojowano skazanych na Syberię. Tutaj, obok cerkwi MB Przeczystej, zarządzono odpoczynek. Był trzaskający mróz. Jeden z powstańców, słysząc o cudownym obrazie znajdującym się w świątyni, zaczął żarliwie modlić się. W tym momencie pękły kajdany krepujące jego ręce i nogi. Uznano to za cud, a skazańcowi darowano wolność. Inny przekaz dotyczy cudownego uzdrowienia z paraliżu biskupa sufragana, Franciszka Lewińskiego, proboszcza łosickiego. W 1850 roku został on przywieziony do cerkwi, gdzie przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej długo się modlił o ulgę w cierpieniu. Prośba została wysłuchana. Biskup mógł o własnych siłach wrócić do domu. Od tej pory często nawiedzał unicką cerkiew i cudowną ikonę. Jako wotum wdzięczności umieścił przed obrazem srebrną „rękę” i „nogę”. W 1875 roku, wraz z likwidacją unii, cerkiew unicka MB Przeczystej została zamieniona na prawosławną. Stan przymusowego nawracania mieszkańców Łosic na prawosławie, połączony z prześladowaniami tak zwanych „opornych”, trwał do roku 1905. W 1915 roku, przed grabieżą ikony Matki Bożej Przeczystej przez uchodzących z Łosic Rosjan, z ostatnim prawosławnym popem Konstantym Szulakiewiczem, na czele, uratował cerkiewny stróż Iwan Gawłowski, wierny unita, czciciel MB Przeczystej. Pomimo swego przywiązania do cerkwi unickiej, przyjął służbę u prawosławnego proboszcza tylko dlatego, aby być blisko cudownego obrazu i strzec go o każdej porze. Podejrzewając Szulakiewicza o zamiar wywiezienia ikony, tuż przed jego ucieczką, ukrył cudowny wizerunek, a w ołtarzu umieścił przygotowaną wcześniej, malowaną na płótnie kopię, którą wywieziono do Żytomierza.

Oryginalna ikona została ukryta w nowym kościele p.w. św. Zygmunta, gdzie zapomniana przez potomnych, przebywała do 1994 roku. W wyniku kilku przedziwnych zbiegów okoliczności odnaleziona została w końcowym okresie procesu beatyfikacyjnego unitów podlaskich, który zakończył się 6 października 1996 roku, wyniesieniem ich na ołtarze przez Jana Pawła II. Z inicjatywy łosickiego proboszcza, księdza prałata Henryka Rzeszotka, doszło do renowacji odnalezionego obrazu Matki Bożej Przeczystej. Po potwierdzeniu autentyczności i zabiegach gruntownej konserwacji i renowacji, święta ikona została uroczyście wprowadzona do łosickiego kościoła i umieszczona w bocznym ołtarzu. Od tego momentu w każdą środę, przed wieczorową mszą św., odprawiane jest specjalne nabożeństwo – nowenna do Matki Bożej Przeczystej, które jest kontynuacją oddawania jej czci przez naszych przodków

zygmuntlosice.pl/nowenna-do-matki-bozej-przeczystej

Pokłon Przeczystej Rodzicy!
Te słowa rozpoczynają Hymn na dzień Zwiastowania N. P. Maryi Adama Mickiewicza. Utwór wysławia godność Maryi, Córki Izraela, w której upodobał sobie Bóg i wybrał Ją na Matkę swego Syna. Moment Zwiastowania autor kreśli znamiennym skrótem myślowym:
„Grom, błyskawica!
Stań się, stało;
Matką dziewica,
Bóg ciało!”.
Chór Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie w latach 60. ubiegłego wieku często wykonywał ten utwór wieszcza. Nie pamiętam, kto był autorem muzyki, ale była ona piękna, oddająca wspaniale atmosferę Zwiastowania. Poważna, refleksyjna melodia nastrajała do wczucia się w sens Tajemnicy Wcielenia, aby w końcowej partii przejść w uroczyste fortissimo, które podkreślało Bożą moc jako odpowiedź na przyzwolenie Maryi.
Powaga i skupienie towarzyszą pielgrzymom nawiedzającym Bazylikę Zwiastowania w Nazarecie. Modląc się w miejscu Zwiastowania, człowiek zdumiewa się nad dobrocią Boga, który staje się dla niego Człowiekiem. Kopuła bazyliki, jak rozwinięty kwiat lilii, chyli się ku ziemi w pokorze, jak uczyniła to zapewne Maryja, rozważając w sercu wielkie sprawy Boże.
Zwiastowanie Maryi zwieńczone Wcieleniem Syna Bożego znalazło odzwierciedlenie w pobożności ludu Bożego. Od wieków towarzyszy nam modlitwa Anioł Pański. W krótkiej formie streszcza to wszystko, co dokonało się podczas Zwiastowania. O tej modlitwie przypomina nam bicie kościelnych dzwonów trzy razy w ciągu dnia.
Kazimierz Przerwa Tetmajer jest autorem wiersza zaczynającego się od słów: „Na Anioł Pański biją dzwony”. W treści utworu poeta wskazuje, że ta piękna modlitwa przyjęła się w religijności polskiej tak, że utożsamia się z polskim krajobrazem i życiem mieszkańców polskiej ziemi. Niech pozostanie ona częścią naszej kultury religijnej.,,

Ks. Włodzimierz Kwietniewskiniedziela.pl/artykul/40230/nd/