Sobór Watykański II – jak to się stało, że obraliśmy zły kierunek... ALICE VON HILDEBRAND
Dlaczego Papież Jan XXIII zapłakałby dziś? Artykuł do pobrania lub przeczytania tu - @m.rekinek ALICE VON HILDEBRAND urodziła się w Belgii. Studiowała m.in. na Uniwersytecie Fordham w Stanach …Więcej
Dlaczego Papież Jan XXIII zapłakałby dziś?
Artykuł do pobrania lub przeczytania tu - @m.rekinek
ALICE VON HILDEBRAND urodziła się w Belgii. Studiowała m.in. na
Uniwersytecie Fordham w Stanach Zjednoczonych, gdzie w 1946 roku uzyskała doktorat z
filozofii. Uczennica, a później żona wybitnego filozofa Dietriecha von Hildebranda, którego
papież Pius XII nazwal XX-wiecznym Doktorem Kościoła. Związała się z nowojorskim
Hunter College, gdzie przez 37 lat wykładała filozofię. Wykładała i prowadziła zajęcia na
innych uczelniach i uniwersytetach, m.in. w Arlington, VA, Dunwoodie, NY, Thomas More College w Rzymie i Franciscan University w Steubenville, OH, gdzie otrzymała tytuł Doctoris Honoris Causa. Dorobek Alice von Hildebrand obejmuje wiele książek m.in. takie pozycje jak: "Uświęcone miłością" (wydanie polskie: "Jak kochać po ślubie?" - Wyd. "W drodze"), "Sztuka życia", "Wprowadzenie do filozofii religii", "Kobiety i kapłaństwo", By Love Refined: Letters to a Young Bride; By Grief Refined: …Więcej
Artykuł do pobrania lub przeczytania tu - @m.rekinek
ALICE VON HILDEBRAND urodziła się w Belgii. Studiowała m.in. na
Uniwersytecie Fordham w Stanach Zjednoczonych, gdzie w 1946 roku uzyskała doktorat z
filozofii. Uczennica, a później żona wybitnego filozofa Dietriecha von Hildebranda, którego
papież Pius XII nazwal XX-wiecznym Doktorem Kościoła. Związała się z nowojorskim
Hunter College, gdzie przez 37 lat wykładała filozofię. Wykładała i prowadziła zajęcia na
innych uczelniach i uniwersytetach, m.in. w Arlington, VA, Dunwoodie, NY, Thomas More College w Rzymie i Franciscan University w Steubenville, OH, gdzie otrzymała tytuł Doctoris Honoris Causa. Dorobek Alice von Hildebrand obejmuje wiele książek m.in. takie pozycje jak: "Uświęcone miłością" (wydanie polskie: "Jak kochać po ślubie?" - Wyd. "W drodze"), "Sztuka życia", "Wprowadzenie do filozofii religii", "Kobiety i kapłaństwo", By Love Refined: Letters to a Young Bride; By Grief Refined: …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
,,Papież Jan XXIII miał nadzieję na pogłębienie działalności misyjnej. To, że
jego nadzieje spełzły na niczym, świadczą uwagi wypowiedziane w sekrecie do
swego bliskiego przyjaciela, kardynała Silvio Oddi, na krótko przed swoją śmiercią.
Miałam ten zaszczyt, że odbyłam dwugodzinną rozmowę
z kardynałem Oddi w marcu 1985 roku. Jego Eminencja
powiedział mi: „Wiedząc, że śmierć już jest blisko, …Więcej
,,Papież Jan XXIII miał nadzieję na pogłębienie działalności misyjnej. To, że
jego nadzieje spełzły na niczym, świadczą uwagi wypowiedziane w sekrecie do
swego bliskiego przyjaciela, kardynała Silvio Oddi, na krótko przed swoją śmiercią.
Miałam ten zaszczyt, że odbyłam dwugodzinną rozmowę
z kardynałem Oddi w marcu 1985 roku. Jego Eminencja
powiedział mi: „Wiedząc, że śmierć już jest blisko,
Jan XXIII zawołał mnie i powiedział: 'Silvio, Silvio. Mój
pontyfikat był niepowodzeniem. Nic z tego, co chciałem
osiągnąć, nie zostało zrobione, a to, czego nie chciałem,
aby zaistniało - zrealizowało się."
jego nadzieje spełzły na niczym, świadczą uwagi wypowiedziane w sekrecie do
swego bliskiego przyjaciela, kardynała Silvio Oddi, na krótko przed swoją śmiercią.
Miałam ten zaszczyt, że odbyłam dwugodzinną rozmowę
z kardynałem Oddi w marcu 1985 roku. Jego Eminencja
powiedział mi: „Wiedząc, że śmierć już jest blisko,
Jan XXIII zawołał mnie i powiedział: 'Silvio, Silvio. Mój
pontyfikat był niepowodzeniem. Nic z tego, co chciałem
osiągnąć, nie zostało zrobione, a to, czego nie chciałem,
aby zaistniało - zrealizowało się."
danutadubiel
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Fides et Ratio ! - Bogu za to dziękuję.
Cloud, oczywiście, że wiem , że wrogowie Kościoła katolickiego, moderniści i innowiercy ( po ich wpisach to poznaję) na tutejszym forum mają o mnie taką opinię.
Ta opinia w Waszych ustach, a wyrażana w komentarzach jest dla mnie zaszczytem.Więcej
Fides et Ratio ! - Bogu za to dziękuję.
Cloud, oczywiście, że wiem , że wrogowie Kościoła katolickiego, moderniści i innowiercy ( po ich wpisach to poznaję) na tutejszym forum mają o mnie taką opinię.
Ta opinia w Waszych ustach, a wyrażana w komentarzach jest dla mnie zaszczytem.
Cloud, oczywiście, że wiem , że wrogowie Kościoła katolickiego, moderniści i innowiercy ( po ich wpisach to poznaję) na tutejszym forum mają o mnie taką opinię.
Ta opinia w Waszych ustach, a wyrażana w komentarzach jest dla mnie zaszczytem.
danutadubiel
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Tak samo było ze wspólnotą TAIZE
Poniżej, fragment z artykułu
"Jeśli czyta się biografię Rogera Schutza ( brat Roger), nawet pisaną przez jego apologetów, nieuchronnie nasuwa się wniosek, że zwyczajne działanie łaski Bożej doprowadziłoby go ostatecznie do Kościoła katolickiego. Z pewnością miał on dobrą wolę, był szlachetny i gorliwy, prowadził życie na wzór katolickiego, benedyktyńskiego …Więcej
Tak samo było ze wspólnotą TAIZE
Poniżej, fragment z artykułu
"Jeśli czyta się biografię Rogera Schutza ( brat Roger), nawet pisaną przez jego apologetów, nieuchronnie nasuwa się wniosek, że zwyczajne działanie łaski Bożej doprowadziłoby go ostatecznie do Kościoła katolickiego. Z pewnością miał on dobrą wolę, był szlachetny i gorliwy, prowadził życie na wzór katolickiego, benedyktyńskiego mnicha. Byłoby czymś naturalnym i logicznym, gdyby jego wspólnota stała się kolejnym zgromadzeniem zakonnym w ramach Kościoła katolickiego. By odnaleźć to, czego poszukiwał, potrzebował zaakceptować jedynie magisterium (nauczanie) oraz Tradycję Kościoła. Zgromadzenia zakonne niejednokrotnie zakładane były przez konwertytów, przykładem mogą być Misjonarze Ducha Świętego, których założył nawrócony z judaizmu syn rabina – czcigodny Jakub Libermann
Jednakże – i jest to być może najtragiczniejsze w historii Taizé – po II Soborze Watykańskim hierarchowie Kościoła nie chcieli nowych zgromadzeń zakonnych, ponieważ przyjęli inną perspektywę duszpasterską. Nie było już miejsca na konwersje i nawrócenia, ale jedynie na dialog. Biografowie stwierdzają jednoznacznie, że przed II Soborem Watykańskim członkowie tej wspólnoty pragnęli porzucić swe błędy i prosili o przyjęcie do Kościoła katolickiego. Wówczas jednak otrzymali od jego władz następującą odpowiedź: „Nie. Poczekajcie. Po soborze staniecie się mostem pomiędzy katolikami a protestantami”. A zatem odmówiono im powrotu do Kościoła, ponieważ jego władze nie chciały, by stali się katolikami. Mieli być rodzajem mostu pomiędzy katolikami a protestantami."
Poniżej, fragment z artykułu
"Jeśli czyta się biografię Rogera Schutza ( brat Roger), nawet pisaną przez jego apologetów, nieuchronnie nasuwa się wniosek, że zwyczajne działanie łaski Bożej doprowadziłoby go ostatecznie do Kościoła katolickiego. Z pewnością miał on dobrą wolę, był szlachetny i gorliwy, prowadził życie na wzór katolickiego, benedyktyńskiego mnicha. Byłoby czymś naturalnym i logicznym, gdyby jego wspólnota stała się kolejnym zgromadzeniem zakonnym w ramach Kościoła katolickiego. By odnaleźć to, czego poszukiwał, potrzebował zaakceptować jedynie magisterium (nauczanie) oraz Tradycję Kościoła. Zgromadzenia zakonne niejednokrotnie zakładane były przez konwertytów, przykładem mogą być Misjonarze Ducha Świętego, których założył nawrócony z judaizmu syn rabina – czcigodny Jakub Libermann
Jednakże – i jest to być może najtragiczniejsze w historii Taizé – po II Soborze Watykańskim hierarchowie Kościoła nie chcieli nowych zgromadzeń zakonnych, ponieważ przyjęli inną perspektywę duszpasterską. Nie było już miejsca na konwersje i nawrócenia, ale jedynie na dialog. Biografowie stwierdzają jednoznacznie, że przed II Soborem Watykańskim członkowie tej wspólnoty pragnęli porzucić swe błędy i prosili o przyjęcie do Kościoła katolickiego. Wówczas jednak otrzymali od jego władz następującą odpowiedź: „Nie. Poczekajcie. Po soborze staniecie się mostem pomiędzy katolikami a protestantami”. A zatem odmówiono im powrotu do Kościoła, ponieważ jego władze nie chciały, by stali się katolikami. Mieli być rodzajem mostu pomiędzy katolikami a protestantami."
Niestety, od czasu Soboru
Watykańskiego II,
Chrystusowe wezwanie:
"Idźcie i nauczajcie
wszystkie narody" zostało
zastąpione przez "Idźcie i
dialogujcie ze wszystkimi
narodami".
,,Jako przykład można przytoczyć przypadek pewnej kobiety, wyznawczyni
hiduizmu, która - jak zrelacjonował to reporter brytyjskiego pisma Christian Order -
udała się do misjonarza informując go o swoim życzeniu wstąpienie …Więcej
Niestety, od czasu Soboru
Watykańskiego II,
Chrystusowe wezwanie:
"Idźcie i nauczajcie
wszystkie narody" zostało
zastąpione przez "Idźcie i
dialogujcie ze wszystkimi
narodami".
,,Jako przykład można przytoczyć przypadek pewnej kobiety, wyznawczyni
hiduizmu, która - jak zrelacjonował to reporter brytyjskiego pisma Christian Order -
udała się do misjonarza informując go o swoim życzeniu wstąpienie do Kościoła.
Powiedziano jej wtedy, że nie jest to wcale potrzebne, że powinna ona czynić
wszystko, by stać się jeszcze lepszą wyznawczynią hinduizmu."
Watykańskiego II,
Chrystusowe wezwanie:
"Idźcie i nauczajcie
wszystkie narody" zostało
zastąpione przez "Idźcie i
dialogujcie ze wszystkimi
narodami".
,,Jako przykład można przytoczyć przypadek pewnej kobiety, wyznawczyni
hiduizmu, która - jak zrelacjonował to reporter brytyjskiego pisma Christian Order -
udała się do misjonarza informując go o swoim życzeniu wstąpienie do Kościoła.
Powiedziano jej wtedy, że nie jest to wcale potrzebne, że powinna ona czynić
wszystko, by stać się jeszcze lepszą wyznawczynią hinduizmu."