Tucho verschuilt zich achter pseudo-subtiliteiten en schaadt Vaticaanse autoriteit - Martin Mosebach
Hij legt uit dat traditie de essentie van de Kerk is en geen "last". Als gevolg van de Novus Ordo ziet Mosebach een "protestantisering" en "democratisering" van de ritus.
Als gevolg daarvan is er in Duitsland "geen verschil meer tussen de kerkgenootschappen in geloofszaken".
Op veel eucharistische tafels is het kruisbeeld vervangen door een microfoon "die de stem van de priester tot in de verste uithoeken laat weerklinken, zodat niemand hem vergeet" [niet bepaald een teken van "democratisering"], terwijl in de Romeinse mis "de priester als persoon verdwijnt" [een echte "democratisering"].
Mosebach legt ook uit dat de uitleg van het geloof buiten de liturgie zou moeten plaatsvinden, terwijl dat vandaag de dag helemaal niet gebeurt. Daarom hebben de Duitsers die de eucharistie bijwonen slechts een vage kennis van het Credo.
De ideologen die aandrongen op de Novus Ordo wilden de "toegang van de massa's" tot de liturgie bevorderen, maar deze hoop is de bodem ingeslagen omdat "de massa's" zijn weggelopen: "Het verlaten van de religieuze praktijk begon met de veranderingen na het Tweede Vaticaans Concilie, omdat de Mis uiteindelijk zijn aantrekkingskracht had verloren."
Voor Mosebach volgt het homoseksuele propagandastuk "Fiducia supplicans" van Franciscus de "slechte praktijk die al werd gebruikt in de documenten van het Tweede Vaticaans Concilie". Het vermengt breuk en traditie, terwijl het beweert dat de leer van de Kerk "intact" blijft.
Mosebach analyseert dat Tucho zich verschuilt achter "pseudo-subtiliteiten" zoals de uitvinding van "verschillende klassen van zegeningen" en concludeert dat bepaalde "sluwe tactieken" bijzonder schadelijk zijn voor het gezag van de Heilige Stoel.
Afbeelding: Martin Mosebach © Das Blaue Sofa / Bertelsmann, CC BY-ND, AI-vertaling
