Monsignor Bonivento: Nie, Scicluna, celibat nigdy nie był "fakultatywny"

Monsignor Cesare Bonivento P.I.M.E., lat 83 - były biskup Vanimo na Nowej Gwinei, historyk, który publikował na temat celibatu duchownych - poprosił arcybiskupa Malty Charlesa Sciclunę na AldoMariaValli.it (8 lutego) o sprostowanie historycznego kłamstwa, że celibat był "opcjonalny przez pierwsze tysiąclecie istnienia Kościoła".

- Celibat nigdy nie był opcjonalny w Kościele katolickim.

- Kościół zawsze zezwalał na wyświęcanie zarówno żonatych mężczyzn, jak i celibatariuszy, ale zawsze wymagał od wszystkich duchownych powstrzymania się od wszelkiej aktywności seksualnej po święceniach.

- Nie ma ani jednego dokumentu katolickiego Magisterium, czy to Kościoła Zachodniego, czy Wschodniego, który zezwalałby na małżeństwo lub korzystanie z małżeństwa po przyjęciu święceń kapłańskich.

- Dyscyplina ta sięga początków chrześcijaństwa i wywodzi swoje nauczanie bezpośrednio od Chrystusa i Apostołów.

- Kodyfikacja tej dyscypliny miała miejsce od soboru w Elwirze w 305 r., następnie na soborach w Arles w 314 r., Amcyrze w 314 r. i Neocesarei w 315 r., aż do wielkiego soboru w Nicei w 325 r., który nauczał o obowiązku celibatu dla wszystkich duchownych.

- Celibat został ustanowiony przez Chrystusa, który zaprosił wszystkich apostołów do pójścia za Nim poprzez opuszczenie wszystkiego, nawet swoich rodzin, co też apostołowie uczynili (Mt 19:27-29).

- Celibatu nauczał św. Piotr (Mt 19:27-29) i św. Paweł (I Kor 7; 1 Tm 5:9-10, Tt 1:89; Hbr 7:23-28).

- Celibat był niezliczoną ilość razy broniony przez Magisterium przez ponad dwa tysiąclecia ze względu na jego biblijne i patrystyczne podstawy, np. Syrycjusz I, Innocenty, Grzegorz Wielki, Sobór w Kartaginie w 390 r., Can. 2.

- Został ustanowiony dla Kościoła przez kanon 3 Soboru Nicejskiego i uroczyście usankcjonowany przez kanon 9 24 sesji Soboru Trydenckiego.

- Celibat był przyczyną początkowego rozłamu między Kościołem a prawosławnymi.

- Dopiero w 691 r. Sobór Trullański II, ulegając wewnętrznym naciskom Kościołów wschodnich, przyznał żonatym duchownym [ale nie biskupom] możliwość zawierania małżeństw, gdy nie służą przy ołtarzu, pomimo silnego sprzeciwu papieża Sergiusza I.

- Monsignor Bonivento pyta: "Jaka jest rola monsignora Scicluny jako podsekretarza Dykasterii Nauki Wiary? Czy jego obowiązkiem nie jest przypominanie wszystkim biskupom Kościoła katolickiego, że dwutysiącletnia dyscyplina kościelnego celibatu opiera się na osobie samego Jezusa Chrystusa?".

- Oświadczenia Scicluny nie są oznaką jasności i odwagi, a jedynie bardzo poważnej nieroztropności.

Tłumaczenie AI