O Wodo Zycia coś nam Cud Stworzenia ukazała
O Wodo Życia coś nas jak rośliny podlewała
I uczyła słów miłości w których kwitło Kwiecie zgody
Człowiek zawsze wyciągał ręke w potrzebie
Pachnący bochenek chleba przypominał o niebie
Chleba powszedniego daj nam dzisiaj
Kochany Boże a obdarz nas pokojem i radością
Abyśmy dając rady potrzebujacym
Nie napełniali uczuć zelżywością
Zgoda buduje niezgoda rujnuje to prawda stara jak świat Dzisiaj nas gubi zły duch w szatańskim interesie ruch
Młodzież często służy dziełom prowokacji
Napadom przemocy i demoralizacji
Prastary katechizm zło zniszczyć się stara
Cnoty jak nadzieja miłość i głęboka wiara
Prawo do wolności świat ciągle odmienia
W miejcu zdrowych uczuć powstają agresja i zniewolenie
Urok orginalnej tęczy i cudowne zorze
Zastąpiono tęczą lecz w innym kolorze
Mój Ty Przyjacielu dziś do ciebie piszę
Mówisz cudów nie ma skąd się biorą cuda
Były i są to spokój i rozsądek a nie fałsz i obłuda