Sporej części osób postać św. Apolinarego kojarzy się dziś z raweńską bazyliką Sant’ Apollinare in Classe, konsekrowaną przez biskupa Maksymiana w maju Roku Pańskiego 549. I słusznie, gdyż otrzymała ona wezwanie właśnie pierwszego biskupa Rawenny. Święty Apolinary pochodził z Syrii, być może z samej Antiochii i był uczniem biskupa tego miasta – świętego Piotra Apostoła, za którym dotarł aż do Italii. Za panowania cesarza Klaudiusza (zm. w r. 54) Piotr mianował Apolinarego biskupem dla Rawenny i ten podjął dzieło szerzenia Wiary Chrystusowej w dzisiejszym regionie Emilia-Romania. Tam też poniósł śmierć męczeńską, według późniejszych o kilka stulecia relacji – za panowania cesarza Wespazjana, zostając okrutnie pobitym pod bramami miasta. Miejscem męczeństwa Apolinarego było prawdopodobnie właśnie przedmieście Rawenny – Classis, gdzie potem stanęła bazylika. W IX wieku, wobec zagrożenia ze strony Saracenów jego relikwie przeniesiono do położonej wewnątrz murów bazyliki Sant’ Apollinare Nuovo.
O. Prosper Gueranger w swoim Roku Liturgicznym pisze:
“Rawenna, matka miast, zaprasza nas dziś do oddania czci biskupowi-męczennikowi, którego trudy przyczyniły się więcej do jego trwającej chwały niż przychylność cesarzy i królów. Pośród swych starożytnych pomników, rywalka Rzymu, choć obecnie upadła, wskazuje dumnie na swój nieprzerwany łańcuch Pasterzy, który jest w stanie wywieść od samego Wikariusza Boga-Człowieka przez Apolinarego. Ten wielki święty był sławiony przez Ojców i Doktorów Kościoła Powszechnego, jego synów i następców (…) Apolinary opuścił swą rodzinę i ojczyznę oraz wszystko co posiadał by pójść za Księciem Apostołów”.
Budowę bazyliki w Classe na miejscu jego męczeństwa rozpoczął w VI w., ordynariusz Rawenny św. Ursycyn w pobliżu dawnej chrześcijańskiej nekropolii. Nawę zdobiło 24 marmurowych kolumn. Zachowały się mozaiki z VI stulecia w absydzie przedstawiające Chrystusa w towarzyszeniu przedstawionych symbolicznie czterech Ewangelistów oraz Dwunastu Apostołów (jako owce). Poniżej symbolicznie przedstawiono Przemienienie Pańskie z Prawicą Bożą, Krzyżem, Eliaszem i Mojżeszem oraz Piotrem, Jakubem i Janem – ponownie pod symbolami owiec. Jeszcze poniżej, pośród zieleni, święty Apolinary modli się do Boga za swymi owcami.
