JAK NAJPROŚCIEJ ZROZUMIEĆ DOGMAT O NIEOMYLNOŚCI PAPIESKIEJ…
Zauważmy, że Dogmat ten został ogłoszony dopiero w XIX w. (1870 r.) przez Papieża Bł. Piusa IX. Kiedy się wczytujemy w historię pontyfikatu tego Papieża, widzimy, że już wtedy masoneria dawała się ostro we znaki.
To wielka mądrość papieska, a także troska o przyszłość Kościoła i Urzędu Papieskiego, sprawiła, że Papież ogłosił taki Dogmat, jakby już wtedy przeczuwając, że zbliża się czas „wilków” w Kościele, którzy będą chcieli wszystko przewrócić „do góry nogami”.
O co tu chodzi?
Właściwie Dogmat ten wcale nie musiał być ogłaszany, bo PRAWDA TA WYNIKA ZE SŁÓW SAMEGO PANA JEZUSA. Problem polega na tym, czy my to dobrze rozumiemy…
Kiedy Pan Jezus wyraził się na ten temat?
„Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I TOBIE DAM KLUCZE KRÓLESTWA NIEBIESKIEGO; COKOLWIEK ZWIĄŻESZ NA ZIEMI, BĘDZIE ZWIĄZANE W NIEBIE, A CO ROZWIĄŻESZ NA ZIEMI, BĘDZIE ROZWIĄZANE W NIEBIE” – Mt 16,17-19
Zanim Pan Jezus założył Kościół Święty, najpierw przyszedł na świat w ludzkim ciele. Sam, będąc prawdziwym Bogiem, przyjął ludzkie ciało, czyli połączył w Sobie to, co Boskie, z tym, co ludzkie. I uczynił to w sposób doskonały.
Kościół Święty jest Mistycznym Ciałem Pana Jezusa. I również w Kościele Świętym Pan Jezus połączył to, co Boskie, z tym, co ludzkie. Pan Jezus, prawdziwy Bóg, jest Głową Kościoła Świętego, ale do Kościoła należymy również my, którzy jesteśmy słabi i grzeszni.
W tym Mistycznym Ciele Pana Jezusa, powstałym z połączenia tego, co Boskie, z tym, co ludzkie, Pan Jezus wybrał Św. Piotra na Opokę i dał mu KLUCZE. Powiedział wyraźnie:
„TOBIE DAM KLUCZE KRÓLESTWA NIEBIESKIEGO; COKOLWIEK ZWIĄŻESZ NA ZIEMI, BĘDZIE ZWIĄZANE W NIEBIE, A CO ROZWIĄŻESZ NA ZIEMI, BĘDZIE ROZWIĄZANE W NIEBIE”.
Proszę zwrócić uwagę na treść i znaczenie tych słów, bo to jest bardzo ważne. Chodzi o to, że Pan Jezus, Prawdziwy Bóg, dał Świętemu Piotrowi władzę nad „związywaniem” i „rozwiązywaniem” na ziemi i On, jako Bóg, zobowiązał się do przestrzegania tego w Niebie. Czyli to, co Papież mocą swego Papiestwa ustanawia na ziemi, ma niepodważalną moc w Niebie. Jakże ogromna jest władza Św. Piotra i jego następców na ziemi!…
A teraz musimy sobie uzmysłowić jeszcze jedną bardzo ważną sprawę.
Te słowa Pana Jezusa, taka władza, dotyczy tylko prawdziwego papieża, czyli takiego, który spełnia dwa najważniejsze warunki:
1) Nie może być heretykiem!
2) Musi być prawnie wybrany! – tzn., gdy objęcie przez niego „urzędu” nie zbiega się z dziwnymi okolicznościami, że musi odejść poprzedni, jeszcze żyjąc … Pamiętamy, że w historii Kościoła miały miejsce już podobne sytuacje istnienia dwóch papieży, ale wtedy jeden z nich był antypapieżem…
„…Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: Pójdź za Mną!” – J 21,17-19
„Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po ich owocach” – Mt 7,15-16
A teraz, wracając do Dogmatu o Nieomylności Papieskiej, pamiętajmy, że jest on jak najbardziej prawdziwy, znajdujący potwierdzenie w Ewangelii. I kiedy krytykujemy ten Dogmat, to tak, jakbyśmy krytykowali i podważali słowa samego Pana Jezusa – prosto Jemu w Twarz. Weźmy to sobie głęboko do serca, abyśmy nie narażali swoich dusz z powodu niezrozumienia i mylnego interpretowania tego Dogmatu.
To wielka mądrość papieska, a także troska o przyszłość Kościoła i Urzędu Papieskiego, sprawiła, że Papież ogłosił taki Dogmat, jakby już wtedy przeczuwając, że zbliża się czas „wilków” w Kościele, którzy będą chcieli wszystko przewrócić „do góry nogami”.
O co tu chodzi?
Właściwie Dogmat ten wcale nie musiał być ogłaszany, bo PRAWDA TA WYNIKA ZE SŁÓW SAMEGO PANA JEZUSA. Problem polega na tym, czy my to dobrze rozumiemy…
Kiedy Pan Jezus wyraził się na ten temat?
„Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I TOBIE DAM KLUCZE KRÓLESTWA NIEBIESKIEGO; COKOLWIEK ZWIĄŻESZ NA ZIEMI, BĘDZIE ZWIĄZANE W NIEBIE, A CO ROZWIĄŻESZ NA ZIEMI, BĘDZIE ROZWIĄZANE W NIEBIE” – Mt 16,17-19
Zanim Pan Jezus założył Kościół Święty, najpierw przyszedł na świat w ludzkim ciele. Sam, będąc prawdziwym Bogiem, przyjął ludzkie ciało, czyli połączył w Sobie to, co Boskie, z tym, co ludzkie. I uczynił to w sposób doskonały.
Kościół Święty jest Mistycznym Ciałem Pana Jezusa. I również w Kościele Świętym Pan Jezus połączył to, co Boskie, z tym, co ludzkie. Pan Jezus, prawdziwy Bóg, jest Głową Kościoła Świętego, ale do Kościoła należymy również my, którzy jesteśmy słabi i grzeszni.
W tym Mistycznym Ciele Pana Jezusa, powstałym z połączenia tego, co Boskie, z tym, co ludzkie, Pan Jezus wybrał Św. Piotra na Opokę i dał mu KLUCZE. Powiedział wyraźnie:
„TOBIE DAM KLUCZE KRÓLESTWA NIEBIESKIEGO; COKOLWIEK ZWIĄŻESZ NA ZIEMI, BĘDZIE ZWIĄZANE W NIEBIE, A CO ROZWIĄŻESZ NA ZIEMI, BĘDZIE ROZWIĄZANE W NIEBIE”.
Proszę zwrócić uwagę na treść i znaczenie tych słów, bo to jest bardzo ważne. Chodzi o to, że Pan Jezus, Prawdziwy Bóg, dał Świętemu Piotrowi władzę nad „związywaniem” i „rozwiązywaniem” na ziemi i On, jako Bóg, zobowiązał się do przestrzegania tego w Niebie. Czyli to, co Papież mocą swego Papiestwa ustanawia na ziemi, ma niepodważalną moc w Niebie. Jakże ogromna jest władza Św. Piotra i jego następców na ziemi!…
A teraz musimy sobie uzmysłowić jeszcze jedną bardzo ważną sprawę.
Te słowa Pana Jezusa, taka władza, dotyczy tylko prawdziwego papieża, czyli takiego, który spełnia dwa najważniejsze warunki:
1) Nie może być heretykiem!
2) Musi być prawnie wybrany! – tzn., gdy objęcie przez niego „urzędu” nie zbiega się z dziwnymi okolicznościami, że musi odejść poprzedni, jeszcze żyjąc … Pamiętamy, że w historii Kościoła miały miejsce już podobne sytuacje istnienia dwóch papieży, ale wtedy jeden z nich był antypapieżem…
„…Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: Pójdź za Mną!” – J 21,17-19
„Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po ich owocach” – Mt 7,15-16
A teraz, wracając do Dogmatu o Nieomylności Papieskiej, pamiętajmy, że jest on jak najbardziej prawdziwy, znajdujący potwierdzenie w Ewangelii. I kiedy krytykujemy ten Dogmat, to tak, jakbyśmy krytykowali i podważali słowa samego Pana Jezusa – prosto Jemu w Twarz. Weźmy to sobie głęboko do serca, abyśmy nie narażali swoich dusz z powodu niezrozumienia i mylnego interpretowania tego Dogmatu.