I tak nie przetłumaczysz tego ludziom. Nagrałam dwa filmy w pełni merytoryczne na ten temat, a i tak ludzie są tak zatraceni w tych objawieniach (nie)prawdy, że nic nie dociera. Nie robi na nich wrażenia nawet to, że treści z księgi (nie)prawdy są sprzeczne z Pismem Świętym - księga (nie)prawdy twierdzi na przykład, że Jezusa ukrzyżowano w towarzystwie 6 innych ludzi, ale sympatykom tejże księgi to wcale nie przeszkadza.

Liturgicznym gestem, który przybliża duchową rzeczywistość "opieczętowania", jest naznaczenie krzyżem czoła dziecka na początku celebracji liturgii chrzcielnej.

Nazwa chrztu jako pieczęci jest dziś mniej zrozumiała niż w starożytności. Wówczas pieczętowanie było powszechną praktyką. Opatrywano pieczęcią dokumenty, listy, rzeczy, niewolników i zwierzęta, aby w ten sposób wskazać na właściciela, potwierdzić autentyczność i zabezpieczyć nienaruszalność osoby lub rzeczy. Święty Paweł wykorzystał tę głęboką symbolikę pieczęci, aby opisać działanie Ducha Świętego, który jest udzielany podczas chrztu. Apostoł Narodów mówił Koryntianom, że „Bóg wycisnął na nich pieczęć i zostawił zadatek Ducha” (2 Kor 1, 22). A Efezjanom: „zostaliście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego” (Ef 1, 14).