Schneider: X. Pius Kardinallerin Atanması Konusunda Yeterince Dikkatli Değildi
LifeSiteNews.com'a konuşan Schneider, 20. yüzyılın başlarında X. Pius tarafından kınanan felsefi ve teolojik modernizmin "bugün Kilise'nin yaşamında tüm yıkıcı sonuçlarıyla gerçekleştiğini" açıklıyor.
Kilise'nin üst düzey yetkilileri şimdi çeşitli açıklamalar ve resmi eylemlerle bu modernizmi destekliyor" diyor: "Bunun en önemli örneği, aleni ve nesnel olarak günahkar bir birliktelik içinde yaşayan zina yapan ve sodomitik çiftlerin [sözde] kutsanmasına izin veren Fiducia supplicans belgesidir".
"Kutsal Makam'ın sorumluları" [= Papa Francis ve Tucho], insanları kutsamanın ilişki için değil, bu cariyeliği oluşturan iki kişi için olduğuna inandırarak "böylece mantığa meydan okuyor, akla hakaret ediyor ve tüm Kilise'yi ve dünyayı aldatıyor".
Monsenyör Schneider mevcut görecelilik, çelişkiler, safsatalar ve zihinsel akrobasi zihniyetine bir örnek veriyor:
"Bugün Kilise'de birisi geleneksel [=Katolik] bir inanç gerçeğini ve bunun süregelen geçerliliğini savunursa, ona şöyle deniyor: 'Haklısın! Ve eğer Kilise'de bir başkası aynı gerçeği inkar eder ya da göreceli hale getirirse, ona da 'Sen de haklısın!
Ve eğer üçüncü bir kişi mantıksal olarak doğru bir yorumda bulunursa: Anlamıyorum: Kilise nasıl hem gerçeği itiraf edip hem de insanların bu gerçeği cezasız bir şekilde inkar etmesine izin verebilir? Bu kişi o zaman şu alaycı cevabı alır: 'Sen de haklısın'".
Monsenyör Schneider, Modernistlerin X. Pius'un papalığı sırasında gizli kaldıklarını, ancak daha sonra kilisenin kişisel politikaları aracılığıyla yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladıklarını gözlemlemektedir.
Piskopos daha şimdiden "X. Pius'un kardinal adaylarının seçiminde her zaman yeterince dikkatli olmadığını" açıklamaktadır.
X. Pius ölümünden sadece üç ay önce Başpiskopos Giacomo della Chiesa'yı kardinal yapmıştır. Della Chiesa, tanınmış Katolik karşıtı Kardinal Rampolla'nın öğrencisiydi ve X. Pius'un politikalarına katılmıyordu. X. Pius'un ölümü üzerine onun halefi seçildi ve XV. Benedict adını aldı.
Schneider, Benedict XV'in papalığı sırasında, yeni piskopos ve kardinallerin seçiminde gerekli özen ve dikkatin azalmaya başladığını yazıyor.
Sonraki papalıklar, "piskoposluk makamının büyük çoğunluğunun teolojik liberalizme [= görecelik] eleştirel olmayan bir sempati ile çoktan enfekte olduğu" İkinci Vatikan Konsili'nin başlangıcındaki duruma zemin hazırlamıştır.
Yapay zeka çevirisi
