Czym jest synkretyzm w chrześcijaństwie?
Moim zdaniem synkretyzm w chrześcijaństwie jest trojanem. To wirus który ma zdestabilizować program i rozsypać go na części elementarne.Więcej
Moim zdaniem synkretyzm w chrześcijaństwie jest trojanem.
To wirus który ma zdestabilizować program i rozsypać go na części elementarne.
To wirus który ma zdestabilizować program i rozsypać go na części elementarne.
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Obchodzenie Bożego Narodzenia łączy się dziś także z elementami Azteckich obchodów miesiąca Atemoztli (spłynięcie wód)- bezkrwawego święta, przypadającego na czas grudnia, podczas którego składano ofiary z owoców, warzyw i innych pokarmów na cześć bogini Chantico (Tej która Mieszka w domu). Tradycją było owijanie jedzenia w liście kukurydzy i zawiązywanie takich pakunków „włosami”, tak …Więcej
Obchodzenie Bożego Narodzenia łączy się dziś także z elementami Azteckich obchodów miesiąca Atemoztli (spłynięcie wód)- bezkrwawego święta, przypadającego na czas grudnia, podczas którego składano ofiary z owoców, warzyw i innych pokarmów na cześć bogini Chantico (Tej która Mieszka w domu). Tradycją było owijanie jedzenia w liście kukurydzy i zawiązywanie takich pakunków „włosami”, tak przygotowywane potrawy- tamales- są dziś jednym z dań na stole wigilijnym.
24 grudnia, w ostatni dzień Posadas, poszczególne grupy pielgrzymów przynoszą żłóbki i spotykają się w kościele, po mszy świętej wieczornej następuje tradycyjna wieczerza wigilijna.
Posadas jest obecnie tradycją chrześcijańską ale wywodzi się ona z czasów Montezumy, kiedy miała postać przedstawienia symbolizującego mityczną wędrówkę plemienia z Aztlanu do Tenochtitlanu pod przywództwem mitycznego …Więcej
24 grudnia, w ostatni dzień Posadas, poszczególne grupy pielgrzymów przynoszą żłóbki i spotykają się w kościele, po mszy świętej wieczornej następuje tradycyjna wieczerza wigilijna.
Posadas jest obecnie tradycją chrześcijańską ale wywodzi się ona z czasów Montezumy, kiedy miała postać przedstawienia symbolizującego mityczną wędrówkę plemienia z Aztlanu do Tenochtitlanu pod przywództwem mitycznego boga Huitzilopochtli.
Posadas jest obecnie tradycją chrześcijańską ale wywodzi się ona z czasów Montezumy, kiedy miała postać przedstawienia symbolizującego mityczną wędrówkę plemienia z Aztlanu do Tenochtitlanu pod przywództwem mitycznego boga Huitzilopochtli.
10 więcej komentarzy od Jesień
Boże Narodzenie również ma swoje zwyczaje, przykładowo Meksykanie obok choinek i często bardzo rozbudowanych żłóbków, mają także obrzędy mniej europejskie. Od 16 do 24 grudnia obchodzone są „las posadas” w trakcie których grupa pielgrzymów wraz z przebranymi dziećmi ( w rolach pastuszków, Maryi oraz Świętego Józefa) przychodzi do domu w którym ma się odbyć Posada (w każdy z dni musi to być …Więcej
Boże Narodzenie również ma swoje zwyczaje, przykładowo Meksykanie obok choinek i często bardzo rozbudowanych żłóbków, mają także obrzędy mniej europejskie. Od 16 do 24 grudnia obchodzone są „las posadas” w trakcie których grupa pielgrzymów wraz z przebranymi dziećmi ( w rolach pastuszków, Maryi oraz Świętego Józefa) przychodzi do domu w którym ma się odbyć Posada (w każdy z dni musi to być inny dom) i prosi o schronienie, część wchodzi do środka, a Św. Józef z Maryją pozostają na zewnątrz, toczy się śpiewana rozmowa podczas której mieszkańcy domu mają zorientować się, że proszący o posade- schronienie to nie zwykła rodzina, następnie zapraszają ich do środka, na podwórku przygotowuje się ołtarzyk, wszyscy odmawiają modlitwę, a następnie gospodarze zapraszają na poczęstunek zakończony zabawą dla dzieci z pińatas.
nny przykład obchodów wielkiego tygodnia można zaobserwować u Indian Tzutujil z Gwatemalii; ważną postacią jest w tym czasie Maximón, czyli połączenie dawnego bóstwa z katolickim świętym. Jego imię to złączenie słów Mam (dawnego złego ducha podziemi z wierzeń Majów ) oraz San Simon czyli Świętego Piotra. Maximón jest często uosabiany z Judaszem, symbolizuje męską siłę witalną. Jego święto …Więcej
nny przykład obchodów wielkiego tygodnia można zaobserwować u Indian Tzutujil z Gwatemalii; ważną postacią jest w tym czasie Maximón, czyli połączenie dawnego bóstwa z katolickim świętym. Jego imię to złączenie słów Mam (dawnego złego ducha podziemi z wierzeń Majów ) oraz San Simon czyli Świętego Piotra. Maximón jest często uosabiany z Judaszem, symbolizuje męską siłę witalną. Jego święto przypada na czas odradzania się natury (marzec-kwiecień), tym czasie jest bardzo przychylny ludziom. Maximón chętnie przyjmuje dary i wysłuchuje modlitw (ważna jest w nich absolutna szczerość). Drewniana postać siedzącego Maimóna przechowywana jest w domu jednego z członków bractwa Św. Krzyża, opuszcza dom tylko podczas Wielkiego Tygodnia. W poniedziałek figura jest kąpana na brzegu jeziora, we wtorek członkowie bractwa ją ubierają, w środę zawijają w koc i przenoszą do kaplicy, tu zostaje do piątku. W wielki Czwartek Maximón przyjmuje w kaplicy gości.
Różne od europejskich obchodzenie tych samych świąt, najczęściej powiązane jest z określonymi regionami i określonymi plemionami. Wielki tydzień obchodzony u Indian Raramuri to jednocześnie obchodzenie ważnego święta chrześcijańskiego i tradycyjne świętowanie, Indianie mają na celu pomóc odrodzić się matce ziemi po okresie pory suchej.
Obchody rozpoczynają się w dniu Matki Boskiej Gromniczej od …Więcej
Różne od europejskich obchodzenie tych samych świąt, najczęściej powiązane jest z określonymi regionami i określonymi plemionami. Wielki tydzień obchodzony u Indian Raramuri to jednocześnie obchodzenie ważnego święta chrześcijańskiego i tradycyjne świętowanie, Indianie mają na celu pomóc odrodzić się matce ziemi po okresie pory suchej.
Obchody rozpoczynają się w dniu Matki Boskiej Gromniczej od wyznaczenia dwóch grup tancerzy- żołnierzy czyli wojska Boga, oraz faryzeuszy czyli sług diabła. Faryzeuszy cechuje kolor biały- kolor osadników europejskich, towarzyszy im także kukła Judasza- Metysa. Jednym z elementów święta jest ceremonia dla Boga Stwórcy Onoruame- wylewanie na cztery strony świata specjalnego napoju-ofiary. Tancerze porzucają nad strumieniem swe normalne ubrania i po rytualnym obmyciu przeobrażają się w malowane postaci przyozdobione pióropuszami.[7] W wielki piątek w wiosce tancerze obu drużyn toczą z sobą symboliczną walkę- 36-cio godzinny taniec, w jego trakcie faryzeusze mają ciągłą przewagę, jednak ostatecznie wygrywają żołnierze- zmuszają faryzeuszy do oddania czci Bogu. Wielki piątek jest dniem kiedy kobiety także biorą udział w procesji śpiewając i rozrzucając wokół kościoła kadzidło. Obchody wielkiego tygodnia są wyrazem odwiecznej walki dobra ze złem, walki diabła z Bogiem Onurame, będącym zarazem Bogiem Stwórcą identyfikowanym z bóstwem Słońca, którego żoną jest Bogini Księżyca- Matka Boska. W tym jak i w innych obrzędach plemienia niezwykle ważny jest taniec, który od pokoleń jest modlitwą, sposobem składania próśb i dziękowania za plony. Tancerze zajmują w grupie niezwykle ważne miejsce.
Obchody rozpoczynają się w dniu Matki Boskiej Gromniczej od wyznaczenia dwóch grup tancerzy- żołnierzy czyli wojska Boga, oraz faryzeuszy czyli sług diabła. Faryzeuszy cechuje kolor biały- kolor osadników europejskich, towarzyszy im także kukła Judasza- Metysa. Jednym z elementów święta jest ceremonia dla Boga Stwórcy Onoruame- wylewanie na cztery strony świata specjalnego napoju-ofiary. Tancerze porzucają nad strumieniem swe normalne ubrania i po rytualnym obmyciu przeobrażają się w malowane postaci przyozdobione pióropuszami.[7] W wielki piątek w wiosce tancerze obu drużyn toczą z sobą symboliczną walkę- 36-cio godzinny taniec, w jego trakcie faryzeusze mają ciągłą przewagę, jednak ostatecznie wygrywają żołnierze- zmuszają faryzeuszy do oddania czci Bogu. Wielki piątek jest dniem kiedy kobiety także biorą udział w procesji śpiewając i rozrzucając wokół kościoła kadzidło. Obchody wielkiego tygodnia są wyrazem odwiecznej walki dobra ze złem, walki diabła z Bogiem Onurame, będącym zarazem Bogiem Stwórcą identyfikowanym z bóstwem Słońca, którego żoną jest Bogini Księżyca- Matka Boska. W tym jak i w innych obrzędach plemienia niezwykle ważny jest taniec, który od pokoleń jest modlitwą, sposobem składania próśb i dziękowania za plony. Tancerze zajmują w grupie niezwykle ważne miejsce.
Dzisiaj święto w Meksyku 
________________________________
Święto Matki Boskiej z Guadelupe przypadające na 12 grudnia, rocznicę objawienia, jest jednym z najważniejszych świąt. Uroczystości trwają kilka dni i obejmują między innymi całonocne czuwanie. Chrześcijańskim modlitwom towarzyszą nieustannie pieśni i tańce wykonywane w tradycyjnych strojach z wykorzystaniem dawnych indiańskich …Więcej
Dzisiaj święto w Meksyku
________________________________
Święto Matki Boskiej z Guadelupe przypadające na 12 grudnia, rocznicę objawienia, jest jednym z najważniejszych świąt. Uroczystości trwają kilka dni i obejmują między innymi całonocne czuwanie. Chrześcijańskim modlitwom towarzyszą nieustannie pieśni i tańce wykonywane w tradycyjnych strojach z wykorzystaniem dawnych indiańskich instrumentów. We wszystkim przejawia się duża skłonność do teatralności obrzędów. Jak każde święto i to powiązane jest z typową meksykańską fiestą czyli jedzeniem, piciem i fajerwerkami.
________________________________
Święto Matki Boskiej z Guadelupe przypadające na 12 grudnia, rocznicę objawienia, jest jednym z najważniejszych świąt. Uroczystości trwają kilka dni i obejmują między innymi całonocne czuwanie. Chrześcijańskim modlitwom towarzyszą nieustannie pieśni i tańce wykonywane w tradycyjnych strojach z wykorzystaniem dawnych indiańskich instrumentów. We wszystkim przejawia się duża skłonność do teatralności obrzędów. Jak każde święto i to powiązane jest z typową meksykańską fiestą czyli jedzeniem, piciem i fajerwerkami.
Obecnie obrazowi przypisuje się cudowne właściwości, a Morenita z Tepeyac, jak jest nazywana, ma wielu czcicieli na całym świecie.
Prowadzone przez stulecia analizy i interpretacje obrazu pod względem materiału na jakim go wykonano (nadzwyczaj trwała tilma czyli włókno utkane z liści agawy) oczu Maryi, w których ponoć znajduje się odbicie wizerunku Świętego Juana Diego oraz biskupa Zumarragi, …Więcej
Obecnie obrazowi przypisuje się cudowne właściwości, a Morenita z Tepeyac, jak jest nazywana, ma wielu czcicieli na całym świecie.
Prowadzone przez stulecia analizy i interpretacje obrazu pod względem materiału na jakim go wykonano (nadzwyczaj trwała tilma czyli włókno utkane z liści agawy) oczu Maryi, w których ponoć znajduje się odbicie wizerunku Świętego Juana Diego oraz biskupa Zumarragi, a także technika wykonania dzieła, bardziej przypominająca fotografie niż obraz, sprawiają, że Morenita jest być może najważniejszą postacią Meksyku.
Prowadzone przez stulecia analizy i interpretacje obrazu pod względem materiału na jakim go wykonano (nadzwyczaj trwała tilma czyli włókno utkane z liści agawy) oczu Maryi, w których ponoć znajduje się odbicie wizerunku Świętego Juana Diego oraz biskupa Zumarragi, a także technika wykonania dzieła, bardziej przypominająca fotografie niż obraz, sprawiają, że Morenita jest być może najważniejszą postacią Meksyku.
Popularność Matki Boskiej z Guadelupe nie jest przypadkowa, wiąże się z nią historia objawienia z roku 1531, kiedy to nowo nawrócony Indianin Juan Diego Cuauhtlatoatzin, ubogi prosty człowiek, spotyka Matkę Boską która powierza mu misję zbudowania jej kościoła, kiedy przekazuje wiadomość biskupowi spotyka się z niedowierzaniem, Juan doznaje objawienia powtórnie, na potwierdzenie swoich słów …Więcej
Popularność Matki Boskiej z Guadelupe nie jest przypadkowa, wiąże się z nią historia objawienia z roku 1531, kiedy to nowo nawrócony Indianin Juan Diego Cuauhtlatoatzin, ubogi prosty człowiek, spotyka Matkę Boską która powierza mu misję zbudowania jej kościoła, kiedy przekazuje wiadomość biskupowi spotyka się z niedowierzaniem, Juan doznaje objawienia powtórnie, na potwierdzenie swoich słów przynosi biskupowi róże zawinięte w płaszcz.
Kwiaty w cudowny sposób przemieniają się w obraz Maryi, a wiadomość o tym, że wybranym został prosty meksykanin, a także ciemny kolor skóry Maryji sprawia, że kult Matki Boskiej z Guadelupe objął cały Meksyk, przyczyniając się mocno do krzewienia wiary chrześcijańskiej.
Kwiaty w cudowny sposób przemieniają się w obraz Maryi, a wiadomość o tym, że wybranym został prosty meksykanin, a także ciemny kolor skóry Maryji sprawia, że kult Matki Boskiej z Guadelupe objął cały Meksyk, przyczyniając się mocno do krzewienia wiary chrześcijańskiej.
Innym przykładem jest Matka Boska z Guadalupe.
Jej cudowny obraz znajduje się w kościele na wzgórzu Tepeyac, gdzie wcześniej znajdowała się świątynia indiańskiej bogini Tonantzin- matki bogów.
Zanoszone tam modły, prośby i podziękowania nie zmieniły się, zmieniło się tylko imię czczonej matki.
Jej cudowny obraz znajduje się w kościele na wzgórzu Tepeyac, gdzie wcześniej znajdowała się świątynia indiańskiej bogini Tonantzin- matki bogów.
Zanoszone tam modły, prośby i podziękowania nie zmieniły się, zmieniło się tylko imię czczonej matki.
malgorzata__13 2013-11-12 17:36:08
Tam gdzie jest czczona Matka BOŻA żaden synkretyzm nie przeżyje.
MARYJA Lekiem na wszelkie zło.
_____________________________
Małgorzato, i ja mam podobne zdanie.
Dlatego też warto tu nieco szerzej to po omawiać.Więcej
malgorzata__13 2013-11-12 17:36:08
Tam gdzie jest czczona Matka BOŻA żaden synkretyzm nie przeżyje.
MARYJA Lekiem na wszelkie zło.
_____________________________
Małgorzato, i ja mam podobne zdanie.
Dlatego też warto tu nieco szerzej to po omawiać.
Tam gdzie jest czczona Matka BOŻA żaden synkretyzm nie przeżyje.
MARYJA Lekiem na wszelkie zło.
_____________________________
Małgorzato, i ja mam podobne zdanie.
Dlatego też warto tu nieco szerzej to po omawiać.
malgorzata__13
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Tam gdzie jest czczona Matka BOŻA żaden synkretyzm nie przeżyje.
MARYJA Lekiem na wszelkie zło.
MARYJA Lekiem na wszelkie zło.
W Boliwii miejsce gdzie połączono dawne z nowymi wierzeniami to Copacabana nad jeziorem Titicaca; na znajdujących się tu wyspach Słońca i Księżyca, Inkowie wybudowali niegdyś świątynie do których pielgrzymki odbywały tysiące ludzi.
Dziś wędrują w to samo miejsce ale ich celem jest odwiedzenie Madonny która jest patronką Boliwii.
Dziś wędrują w to samo miejsce ale ich celem jest odwiedzenie Madonny która jest patronką Boliwii.
Dużym sojusznikiem chrystianizacji były liczne podobieństwa i okoliczności które połączyły dawne religie indiańskie z katolicyzmem; jak na przykład ważna, przywódcza rola kapłanów w życiu społeczeństwa, pojęcie duszy czy, podobne do chrztu, rytuały oczyszczenia.
Ważne było także zamiłowanie Indian do figur i obrazów bóstw- chrześcijanizm iberyjski tamtego okresu charakteryzował się …Więcej
Dużym sojusznikiem chrystianizacji były liczne podobieństwa i okoliczności które połączyły dawne religie indiańskie z katolicyzmem; jak na przykład ważna, przywódcza rola kapłanów w życiu społeczeństwa, pojęcie duszy czy, podobne do chrztu, rytuały oczyszczenia.
Ważne było także zamiłowanie Indian do figur i obrazów bóstw- chrześcijanizm iberyjski tamtego okresu charakteryzował się przypisywaniem siły nadprzyrodzonej relikwiom, obrazom świętych i medalikom, a także modłami do nieskończonej ilości świętych; w Nowym Świecie wizerunki bogów zamieniono na medaliki ze Świętą Maryją czy drewniane figury świętych ozdobione klejnotami, również posiadające w przekonaniu Indian moc uzdrawiania czy wpływania na pogodę.
Poszczególnym bóstwom z panteonu indiańskiego znaleziono „odpowiedniki” wśród świętych chrześcijańskich, czasem przez zbieżność funkcji, w innych przypadkach przez podobieństwo fizyczne. Miejsca dawnych kultów i pielgrzymek zamienione zostały na katolickie, gdzie niejednokrotnie do wznoszenia kościołów wykorzystywano nawet budulec z dawnych świątyń.
Ważne było także zamiłowanie Indian do figur i obrazów bóstw- chrześcijanizm iberyjski tamtego okresu charakteryzował się przypisywaniem siły nadprzyrodzonej relikwiom, obrazom świętych i medalikom, a także modłami do nieskończonej ilości świętych; w Nowym Świecie wizerunki bogów zamieniono na medaliki ze Świętą Maryją czy drewniane figury świętych ozdobione klejnotami, również posiadające w przekonaniu Indian moc uzdrawiania czy wpływania na pogodę.
Poszczególnym bóstwom z panteonu indiańskiego znaleziono „odpowiedniki” wśród świętych chrześcijańskich, czasem przez zbieżność funkcji, w innych przypadkach przez podobieństwo fizyczne. Miejsca dawnych kultów i pielgrzymek zamienione zostały na katolickie, gdzie niejednokrotnie do wznoszenia kościołów wykorzystywano nawet budulec z dawnych świątyń.
5 więcej komentarzy od Jesień
Synkretyzm religijny Ameryki Łacińskiej, w formie jaką dziś znamy, bierze swoje początki w czasach podboju, misje i wioski tworzone przez księży wiązały się z chętniejszym przyjmowaniem wiary europejczyków- miejsca takie były często jedyną drogą schronienia się przed napaściami i pracą w encomiendas, jednocześnie Indianie dążyli do zachowywania swojej religii, między innymi dlatego, iż chrześcijaństwo …Więcej
Synkretyzm religijny Ameryki Łacińskiej, w formie jaką dziś znamy, bierze swoje początki w czasach podboju, misje i wioski tworzone przez księży wiązały się z chętniejszym przyjmowaniem wiary europejczyków- miejsca takie były często jedyną drogą schronienia się przed napaściami i pracą w encomiendas, jednocześnie Indianie dążyli do zachowywania swojej religii, między innymi dlatego, iż chrześcijaństwo uznawane było za wiarę białych, za wiarę najeźdźców.
Ameryka Łacińska w swej różnorodności kulturowej i religijnej była i jest wciąż miejscem stykania się odmiennych wierzeń i tworzenia się nowych religii synkretycznych. Ogrom terenów nazwanych Ameryką Łacińską sprawia, że jej synkretyzm najlepiej przedstawić na przykładach. W swej różnorodności Ameryka ma też wiele cech wspólnych, a przejawy synkretyzmu najbardziej widoczne są podczas ważnych …Więcej
Ameryka Łacińska w swej różnorodności kulturowej i religijnej była i jest wciąż miejscem stykania się odmiennych wierzeń i tworzenia się nowych religii synkretycznych. Ogrom terenów nazwanych Ameryką Łacińską sprawia, że jej synkretyzm najlepiej przedstawić na przykładach. W swej różnorodności Ameryka ma też wiele cech wspólnych, a przejawy synkretyzmu najbardziej widoczne są podczas ważnych uroczystości.
Jezuita, rabin i muzułmanin o dobru w człowieku
Pytanie do BN.
Jak chrześcijanin talmudysta i muzułmanin mogą być jednym?
Prawda jest jedna, zaś trzech pretendentów do jednej prawdy.
Pytanie do BN.
Jak chrześcijanin talmudysta i muzułmanin mogą być jednym?
Prawda jest jedna, zaś trzech pretendentów do jednej prawdy.
Synkretyzm - w procesach kształtowania się religii, zjawisko łączenia w całość elementów niejednorodnych, wywodzących się z religii wcześniejszych lub zapożyczonych z religii funkcjonujących równolegle.
Charakter synkretyzmu jest uzależniony od współistnienia dwóch grup odmiennych religijnie. Nieczęsto synkretyzm przyjmuje charakter symetryczny, kiedy to grupy wchodzące w interakcje są w podobnej …Więcej
Synkretyzm - w procesach kształtowania się religii, zjawisko łączenia w całość elementów niejednorodnych, wywodzących się z religii wcześniejszych lub zapożyczonych z religii funkcjonujących równolegle.
Charakter synkretyzmu jest uzależniony od współistnienia dwóch grup odmiennych religijnie. Nieczęsto synkretyzm przyjmuje charakter symetryczny, kiedy to grupy wchodzące w interakcje są w podobnej sytuacji, najczęściej dochodzi do silnej konfrontacji z wyraźną dominacją jednej ze stron. W wypadku gdy kontakt nie przyjmuje formy konfliktu, dochodzi do wzajemnego oddziaływania. Synkretyzm opiera się nie tylko na przenikaniu, lecz także łączeniu się elementów odrębnych kultur w jeden system, najczęściej eklektyczny z przewagą jednego z kultów.
Charakter synkretyzmu jest uzależniony od współistnienia dwóch grup odmiennych religijnie. Nieczęsto synkretyzm przyjmuje charakter symetryczny, kiedy to grupy wchodzące w interakcje są w podobnej sytuacji, najczęściej dochodzi do silnej konfrontacji z wyraźną dominacją jednej ze stron. W wypadku gdy kontakt nie przyjmuje formy konfliktu, dochodzi do wzajemnego oddziaływania. Synkretyzm opiera się nie tylko na przenikaniu, lecz także łączeniu się elementów odrębnych kultur w jeden system, najczęściej eklektyczny z przewagą jednego z kultów.
modernistae prohibere 2013-11-11 16:27:17
Jesień, BN i Deon Dość przepychanek
__________________________________________
Tak napisoł wójt i mnie zablokował 
Ej!!!
Wójcie!
Odblokujcie!
Więcej
modernistae prohibere 2013-11-11 16:27:17
Jesień, BN i Deon Dość przepychanek
__________________________________________
Tak napisoł wójt i mnie zablokował
Ej!!!
Wójcie!
Odblokujcie!
Jesień, BN i Deon Dość przepychanek
__________________________________________
Tak napisoł wójt i mnie zablokował
Ej!!!
Wójcie!
Odblokujcie!