GDZIEŚMY PRZESZLI RÓŻE WZROSŁY. Polskie pieśni tożsamościowe. TEKST PIEŚNI 1 Pieśń żołnierska o Najświętszej Maryi Pannie Marsz, marsz, me serce, pobudkę biją, strzelaj modlitwą, a chwal Maryją, Bo …Więcej
GDZIEŚMY PRZESZLI RÓŻE WZROSŁY.
Polskie pieśni tożsamościowe.
TEKST PIEŚNI 1
Pieśń żołnierska o Najświętszej Maryi Pannie
Marsz, marsz, me serce, pobudkę biją,
strzelaj modlitwą, a chwal Maryją,
Bo u Maryi jesteś w komendzie,
Nad nią mocniejszej świat mieć nie będzie.
Feldgradon biją, stawaj do tropu,
Żadnemu Pani nie da urlopu:
Masz urlop życia, nie wiesz jak długo,
Bądźże tej Pannie na wieki sługą.
Stań do parolu, odbierz go śmiało,
Aby na wieki w twem sercu trwało:
Parol jest Jezus, hasło Maryja;
Niech Im twe serce na wieki sprzyja.
Wierz artykuły mocno w twej wierze,
Byś powinności pilnował szczerze:
Jak zdradzisz Panią, będziesz w areszcie,
Wspomnij o życia swojego reszcie.
Dezerterować od Niej nie mogę,
Bo mi uczyni w mem sercu trwogą,
Pamiętaj na to, żeś w regimencie:
Że musisz stanąć w każdym momencie.
Już capstrzyk biją, zamkną fortecą,
Idź do kwatery wojska, człowiecze:
Tam ci należy, tam idź, gdzie każą,
Bo jak nie pójdziesz, z rangi wymażą.
A przy ostatnim życia momencie.
Wybrańcem Panny bądź w regimencie:
I żebyś poszedł z abszejtem swoim,
Z błogosławieństwem Maryi twojem.
Objaśnienia
– feldgradron biją – uderzają na alarm.
– do tropu – na zbiórkę
– parol – wezwanie
– abszejt – dymisja, pismo odprawiające ze służby wojskowej w czasach saskich.
www.youtube.com/watch
Polskie pieśni tożsamościowe.
TEKST PIEŚNI 1
Pieśń żołnierska o Najświętszej Maryi Pannie
Marsz, marsz, me serce, pobudkę biją,
strzelaj modlitwą, a chwal Maryją,
Bo u Maryi jesteś w komendzie,
Nad nią mocniejszej świat mieć nie będzie.
Feldgradon biją, stawaj do tropu,
Żadnemu Pani nie da urlopu:
Masz urlop życia, nie wiesz jak długo,
Bądźże tej Pannie na wieki sługą.
Stań do parolu, odbierz go śmiało,
Aby na wieki w twem sercu trwało:
Parol jest Jezus, hasło Maryja;
Niech Im twe serce na wieki sprzyja.
Wierz artykuły mocno w twej wierze,
Byś powinności pilnował szczerze:
Jak zdradzisz Panią, będziesz w areszcie,
Wspomnij o życia swojego reszcie.
Dezerterować od Niej nie mogę,
Bo mi uczyni w mem sercu trwogą,
Pamiętaj na to, żeś w regimencie:
Że musisz stanąć w każdym momencie.
Już capstrzyk biją, zamkną fortecą,
Idź do kwatery wojska, człowiecze:
Tam ci należy, tam idź, gdzie każą,
Bo jak nie pójdziesz, z rangi wymażą.
A przy ostatnim życia momencie.
Wybrańcem Panny bądź w regimencie:
I żebyś poszedł z abszejtem swoim,
Z błogosławieństwem Maryi twojem.
Objaśnienia
– feldgradron biją – uderzają na alarm.
– do tropu – na zbiórkę
– parol – wezwanie
– abszejt – dymisja, pismo odprawiające ze służby wojskowej w czasach saskich.
www.youtube.com/watch
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
Rafał_Ovile
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
TEKST PIEŚNI 3
GDZIEŚMY PRZESZLI RÓŻE WZROSŁY
Sadźmy, przyjacielu róże!
Długo jeszcze, długo światu
Szumieć będą śnieżne burze,
Sadźmy je przyszłemu latu!
My wygnańcy stron rodzinnych,
Może już nie ujrzymy kwiatu,
A więc sadzimy je dla innych,
Szczęśliwemu sadźmy światu!
Jakże los nasz piękny, wzniosły!
Gdzie idziemy - same głogi;
gdzieśmy przeszli - róże wzrosły;
Więc nie schodźmy z naszej …Więcej
TEKST PIEŚNI 3
GDZIEŚMY PRZESZLI RÓŻE WZROSŁY
Sadźmy, przyjacielu róże!
Długo jeszcze, długo światu
Szumieć będą śnieżne burze,
Sadźmy je przyszłemu latu!
My wygnańcy stron rodzinnych,
Może już nie ujrzymy kwiatu,
A więc sadzimy je dla innych,
Szczęśliwemu sadźmy światu!
Jakże los nasz piękny, wzniosły!
Gdzie idziemy - same głogi;
gdzieśmy przeszli - róże wzrosły;
Więc nie schodźmy z naszej drogi!
Idźmy, szepcemy! Gdy to znuży,
Świat wiecznego wypocznienia
Da na milszy kwiat róży
Łzy wdzięczności i wspomnienia
GDZIEŚMY PRZESZLI RÓŻE WZROSŁY
Sadźmy, przyjacielu róże!
Długo jeszcze, długo światu
Szumieć będą śnieżne burze,
Sadźmy je przyszłemu latu!
My wygnańcy stron rodzinnych,
Może już nie ujrzymy kwiatu,
A więc sadzimy je dla innych,
Szczęśliwemu sadźmy światu!
Jakże los nasz piękny, wzniosły!
Gdzie idziemy - same głogi;
gdzieśmy przeszli - róże wzrosły;
Więc nie schodźmy z naszej drogi!
Idźmy, szepcemy! Gdy to znuży,
Świat wiecznego wypocznienia
Da na milszy kwiat róży
Łzy wdzięczności i wspomnienia
Rafał_Ovile
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
TEKST PIEŚNI 2
Polak nie sługa
Jan Nepomucen Kamiński
Polak nie sługa, nie zna со to pany,
Nie da się okuć przemocą w kajdany,
Wolnością żyje do wolności wzdycha,
Bez niej jak kwiatek bez wody usycha.
Siedzi w klateczce więziona ptaszyna,
Że była wolną, sobie przypomina,
А choć jej ptasznik daje żywności,
Jednak przez szczeble wzdycha do wolności.
Siedź cicho ptaszku i ciesz się nadzieją,
Żе …Więcej
TEKST PIEŚNI 2
Polak nie sługa
Jan Nepomucen Kamiński
Polak nie sługa, nie zna со to pany,
Nie da się okuć przemocą w kajdany,
Wolnością żyje do wolności wzdycha,
Bez niej jak kwiatek bez wody usycha.
Siedzi w klateczce więziona ptaszyna,
Że była wolną, sobie przypomina,
А choć jej ptasznik daje żywności,
Jednak przez szczeble wzdycha do wolności.
Siedź cicho ptaszku i ciesz się nadzieją,
Żе dni pogodne tobie zajaśnieją,
Masz mnóstwo braci — doczekasz-li chwili,
Żeby сi wyjście z klatki ułatwili.
Niemiec łakomy na złoto i srebro.
I politycznie kradnie cudze dobro -
Moskal byle miał dziegciu dо sytości.
Sam tylko Polak wzdycha dо wolności.
Anglik w przemyśle zatopiony саłу,
W nim szuka chluby i swej własnej chwały,
Francuz wydaje dzieła о miłości,
Sam tylko Polak wzdycha dо wolności!
Prusak zdradliwy nikomu nie ufa,
Bitny Szwed uległ i swych królów słucha,
Hiszpan oddany cały pobożności,
Sam tylko Polak wzdycha dо wolności.
Sułtan turecki wzdycha do seraju,
Wzsedłszy do niego myśli że jest w raju,
Węger do wina — а Włoch dо gnuśności,
Sam tylko Polak wzdycha dо wolności.
Tak orzeł białу uległy przemocy,
I pognębiony оd orła z północy,
Jest przy nadzei, że wolność odzyska,
Skoro mu chwila pomyślna zabłyska.
Tak więc Rodacy! wolności nam trzeba,
Zamiarom naszym sprzyjać będą nieba -
Nadejdzie chwila, chwila pożądana.
Że zegną wrogi przed Polską kolana!
Polak nie sługa
Jan Nepomucen Kamiński
Polak nie sługa, nie zna со to pany,
Nie da się okuć przemocą w kajdany,
Wolnością żyje do wolności wzdycha,
Bez niej jak kwiatek bez wody usycha.
Siedzi w klateczce więziona ptaszyna,
Że była wolną, sobie przypomina,
А choć jej ptasznik daje żywności,
Jednak przez szczeble wzdycha do wolności.
Siedź cicho ptaszku i ciesz się nadzieją,
Żе dni pogodne tobie zajaśnieją,
Masz mnóstwo braci — doczekasz-li chwili,
Żeby сi wyjście z klatki ułatwili.
Niemiec łakomy na złoto i srebro.
I politycznie kradnie cudze dobro -
Moskal byle miał dziegciu dо sytości.
Sam tylko Polak wzdycha dо wolności.
Anglik w przemyśle zatopiony саłу,
W nim szuka chluby i swej własnej chwały,
Francuz wydaje dzieła о miłości,
Sam tylko Polak wzdycha dо wolności!
Prusak zdradliwy nikomu nie ufa,
Bitny Szwed uległ i swych królów słucha,
Hiszpan oddany cały pobożności,
Sam tylko Polak wzdycha dо wolności.
Sułtan turecki wzdycha do seraju,
Wzsedłszy do niego myśli że jest w raju,
Węger do wina — а Włoch dо gnuśności,
Sam tylko Polak wzdycha dо wolności.
Tak orzeł białу uległy przemocy,
I pognębiony оd orła z północy,
Jest przy nadzei, że wolność odzyska,
Skoro mu chwila pomyślna zabłyska.
Tak więc Rodacy! wolności nam trzeba,
Zamiarom naszym sprzyjać będą nieba -
Nadejdzie chwila, chwila pożądana.
Że zegną wrogi przed Polską kolana!