Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: „Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!” Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami.
Koniec krótszej perykopy
Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».
*********†*********
,,Przypowieść Jezusa jest alegorią. Wielka uczta królewska symbolizuje „ucztę Królestwa Niebieskiego”, na którą zostają zaproszeni wybrani. Do udziału w uczcie niebieskiej szczególne prawo posiadał Naród Wybrany. Jednak świadomie odrzucił, a nawet znieważał wysłańców Boga (proroków) łącznie z Największym z nich – Synem Bożym.
Bóg w swojej hojności zaprasza na ucztę życia wiecznego każdego z nas. Jednak nie zawsze spotyka się z odpowiedzią. Wymówki zwykle bywają równie błahe. Najczęściej jest to egoistyczne korzystanie z rzeczy ziemskich, które przesłaniają ostateczny cel życia.
Wobec odmowy zaproszonych król każe zwołać na ucztę ludzi przypadkowych. Zaproszenie ludzi z marginesu jest nobilitacją dla nich. W zamkniętej społeczności Bliskiego Wschodu nie było to możliwe. Zaproszenie dobrych i złych wskazuje na powszechność zbawienia. W Kościele jest miejsce dla każdego. Kościół nie jest tylko dla wybranych. Jest w nim miejsce zarówno dla dobrych jak i złych, mocnych i słabych, świadomych jak i nieświadomych. Nie trzeba spełniać szczególnych warunków moralnych, duchowych czy społecznych, aby znaleźć się w grupie powołanych. Wszyscy są zaproszeni do Królestwa Bożego. Wielu jest powołanych.
Powszechne zaproszenie do zbawienia powinno rodzić w nas ducha tolerancji i miłosierdzia. Bóg jest bogaty w miłosierdzie (Jan Paweł II). W swojej bezwarunkowej miłości każdemu daje szansę zbawienia. Powinniśmy cieszyć się odnalezieniem drogi do Boga i Kościoła każdego zagubionego („złego”), zwłaszcza gdy powraca po latach.
Zakończenie przypowieści jest paradoksalne.
Król zaprosił na ucztę ludzi z ulicy. Jednak na widok człowieka bez stroju weselnego zareagował gniewem. Ojcowie Kościoła w różny sposób interpretują strój weselny. Według Tertuliana oznacza świętość ciała,
według Hieronima – dobre uczynki,
a według Augustyna – miłość.
Brak czystości jest lekceważeniem króla (Boga).
Przypowieść Jezusa jest wezwaniem do czujności i działania. Nie można czuć się pewnym zbawienia, nic nie robiąc. Nie wystarczy tylko przyjąć zaproszenie na ucztę, pozostając w „starym stroju”, czyli nie zmieniając dotychczasowego sposobu myślenia i życia, opartego na tradycji, przyzwyczajeniach, rutynie. Zaproszenie Boga jest darem, łaską, wypływa z bezwarunkowej miłości. Ale wymaga odpowiedzi.
Wszyscy zaproszeni są zobowiązani do „zmiany szaty”, czyli do zmiany życia, stawania się nowymi ludźmi, przyobleczenia się w Jezusa Chrystusa (por. Rz 13, 13n). W przeciwnym wypadku pozostaniemy powołani, ale nie wybrani.
Co czynię, aby ludzie stojący daleko od Boga (zwłaszcza moi bliscy) znaleźli do niego dostęp?
Czy cieszę się z nawrócenia grzeszników? Czy jest we mnie duch tolerancji i szacunku wobec inaczej myślących, zwłaszcza wobec wyznawców innych religii?
Co jest moim „starym strojem”, który wymaga zmiany?
Jak wyobrażam sobie „Wielką Ucztę” w życiu przyszłym?,,
Czemu ja się nie dziwię ...? Bo nie doceniamy tego co mamy ,kłócimy się o ,,przecinek ,,zazdrościmy i zrzera nas zazdrość ,nie wspomnę o PYSZE Raczej powinniśmy pokutować ,a nie pisać o , jakiejś ,,woli,,...
,,Wszyscy zaproszeni są zobowiązani do „zmiany szaty”, czyli do zmiany życia, stawania się nowymi ludźmi, przyobleczenia się w Jezusa Chrystusa (por. Rz 13, 13n). W przeciwnym wypadku pozostaniemy powołani, ale nie wybrani.,,
,,Wszyscy zaproszeni są zobowiązani do „zmiany szaty”, czyli do zmiany życia, stawania się nowymi ludźmi, przyobleczenia się w Jezusa Chrystusa (por. Rz 13, 13n). W przeciwnym wypadku pozostaniemy powołani, ale nie wybrani.,,
CZAS .... z Maryją ,,Matka Boża najpewniej prowadzi nas drogami wiary i bezgranicznej ufności do swojego Syna Jezusa Chrystusa, aby mógł nas uwalniać z niewoli grzechów mocą swojego nieskończonego Miłosierdzia. Matka Boża prosi każdego z nas o włączenie się w dzieło ratowania siebie, swoich najbliższych, naszej Ojczyzny i świata. Wiemy, że tylko miłosierna miłość Chrystusa może przezwyciężyć …Więcej
CZAS .... z Maryją ,,Matka Boża najpewniej prowadzi nas drogami wiary i bezgranicznej ufności do swojego Syna Jezusa Chrystusa, aby mógł nas uwalniać z niewoli grzechów mocą swojego nieskończonego Miłosierdzia. Matka Boża prosi każdego z nas o włączenie się w dzieło ratowania siebie, swoich najbliższych, naszej Ojczyzny i świata. Wiemy, że tylko miłosierna miłość Chrystusa może przezwyciężyć całą grozę zła, które ciąży nad nami i nad całą ludzkością. Pan Jezus potrzebuje tylko naszej zgody i całkowitego zaufania, aby mógł działać przez nas i docierać swoją miłością do wszystkich, a szczególnie do najbardziej zatwardziałych grzeszników. Nasze całkowite, bezwarunkowe oddanie się Jezusowi poprzez Niepokalane Serce Maryi ma się wyrazić: 1. W całkowitym odwróceniu się i znienawidzeniu każdego grzechu, oraz życiu zgodnym z nauką Kościoła katolickiego; 2. W codziennej wytrwałej modlitwie, na którą powinien składać się różaniec, koronka do Bożego Miłosierdzia, lektura Pisma św.; 3. W comiesięcznej spowiedzi i nieustannej trosce, aby zawsze być w stanie łaski uświęcającej, a jeżeli jest to możliwe to również codziennie uczestniczyć w Eucharystii, adorować Jezusa w Najświętszym Sakramencie, oraz pościć o chlebie i wodzie, w środy i piątki. Spełnienie tych zaleceń Matki Bożej Fatimskiej i trwanie we wspólnocie Kościoła katolickiego jest jedynym ratunkiem dla każdego z nas przed tsunami zła, które zalewa naszą Ojczyznę, Europę i świat.,,
,,Zakończenie przypowieści jest paradoksalne. Król zaprosił na ucztę ludzi z ulicy. Jednak na widok człowieka bez stroju weselnego zareagował gniewem. Ojcowie Kościoła w różny sposób interpretują strój weselny. Według Tertuliana oznacza świętość ciała, według Hieronima – dobre uczynki, a według Augustyna – miłość. Brak czystości jest lekceważeniem króla (Boga). Przypowieść Jezusa jest …Więcej
,,Zakończenie przypowieści jest paradoksalne.
Król zaprosił na ucztę ludzi z ulicy. Jednak na widok człowieka bez stroju weselnego zareagował gniewem. Ojcowie Kościoła w różny sposób interpretują strój weselny. Według Tertuliana oznacza świętość ciała, według Hieronima – dobre uczynki, a według Augustyna – miłość.
Brak czystości jest lekceważeniem króla (Boga). Przypowieść Jezusa jest wezwaniem do czujności i działania. Nie można czuć się pewnym zbawienia, nic nie robiąc. Nie wystarczy tylko przyjąć zaproszenie na ucztę, pozostając w „starym stroju”, czyli nie zmieniając dotychczasowego sposobu myślenia i życia, opartego na tradycji, przyzwyczajeniach, rutynie.
Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i z… ,,Maryja jest zwana błogosławioną: Pan uczynił w niej wielkie rzeczy, wybierając ją na Matką Zbawiciela, a Ona uwierzyła bezgranicznie słowu Pana, które w Niej stało się Ciałem. Jezus powie po wielu latach, że dobre drzewo nie może wydawać złych owoców (por. Mt 7, 18). Bóg nie dopuściłby, żeby Jego Syn przyjął ciało w łonie osoby …Więcej
Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i z… ,,Maryja jest zwana błogosławioną: Pan uczynił w niej wielkie rzeczy, wybierając ją na Matką Zbawiciela, a Ona uwierzyła bezgranicznie słowu Pana, które w Niej stało się Ciałem. Jezus powie po wielu latach, że dobre drzewo nie może wydawać złych owoców (por. Mt 7, 18). Bóg nie dopuściłby, żeby Jego Syn przyjął ciało w łonie osoby egoistycznej, nieczystej. To Ona miała uczyć Go miłowania ludzkim sercem, przez swoją miłość, dobroć, uśmiech… Nic więc dziwnego, że, patrząc na Niego, podziwiając Jego naukę i cuda, chwalono też Tę, która wydała Go na świat.,,
Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Refren: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój …Więcej
Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie,
pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Refren: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.
Refren: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, kielich mój pełny po brzegi.
Refren: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy.
