niepoprawni.pl/…/hotel-gestapo-w…
"Wiele wiadomo o żydowskich konfidentach Stalina, współpracujących aktywnie i gorliwie z NKWD czy sowieckim wywiadem wojskowym w czasie pierwszej (1939 - 1941) i drugiej okupacji sowieckiej (1944 - 1956).
Natomiast mało znane są fakty o żydowskich konfidentach Gestapo. Skądinąd wiadomo, że niemieccy Żydzi często wstępowali do Wermachtu. Część by się ukryć przed prześladowaniami, inni by walczyć o wielkie Niemcy Hitlera!
Liczbę żydowskich żołnierzy Hitlera szacuje się około 150 tys. Całkiem spora armia. Najdziwniejsze, że Żydzi, ukrywając swoje pochodzenie, wstępowali nawet do SS. Walczyli w Waffen – SS lub nawet brali udział w eksterminacji Żydów!
Najsławniejszy, ale nie jedyny przykład takiego Żyda to – Fritz Scherwitz (alias Elke Sirewiza).
Służył w SS jako Obersturmführer. Był komendantem obozu koncentracyjnego w Lenta pod Rygą na Łotwie. Osobiście nadzorował mordy Żydów, mordował Żydów i gwałcił Żydówki.
Inny przykład. „Alex Kurzem - młodociany Żyd z Białorusi trafił do Łotewskiego Waffen-SS, gdzie został maskotką pułku. Jego zadaniem było m.in. wabienie czekoladą i cukierkami żydowskie dzieci broniące się przed wejściem do wagonów mających zawieźć je na śmierć. Alex żyje do dziś i mieszka od 1949 r. w Australii.”
Zakrawa to na paradoks, ale wielu z zasymilowanych niemieckich Żydów uwierzyło w propagandę hitlerowską i można by ich było określić jako zdeklarowanych hitlerowców (nazistów, wg. terminologii anglosaskiej). Nie przeszkadzało im to, jak Niemcy odnoszą się np. do Polaków, ale na przeszkodzie do pełnej akceptacji III Rzeszy Niemieckiej stanęła polityka zagłady Żydów przeprowadzona przez tą samą III Rzeszę. Trudno jest szczerze wspierać państwo, którego celem jest fizyczna eliminacja ciebie i twojej rodziny.
Ale wielu Żydów wiele uczyniło w tej mierze, np. Żydzi aktywnie współpracowali z…Gestapo.
Przykładem jest tu Stella Kuebler-Goldschlag. Kierowała grupą kilkunastu informatorów Gestapo w Berlinie. Zadaniem jej grupy było wyłapywanie ukrywających się Żydów. Jej ofiary posłano do gazu. Stella Kuebler-Goldschlag żyła sobie spokojnie w Berlinie do śmierci w 1994 roku.
Otrzymywała sutą rentę od rządu niemieckiego, jako ofiara Holocaustu. Komu jak komu, ale Stelli Kuebler - Goldschlag ta renta słusznie się należała. Zapracowała na nią podczas wojny wysyłając do gazu setki ludzi – swoich ziomków – Żydów.
Polscy Żydzi w czasie drugiej wojny, będąc w znacznie gorszej sytuacji niźli ich pobratymcy – Żydzi niemieccy – wykazali równie wielką skłonność do kolaboracji z oboma okupantami: Sowietami we wschodniej Polsce i III Rzeszą w tzw. Generalnej Guberni (GG).
Sowieci sprytnie wykorzystali Żydów do sparaliżowania Polskiego Podziemia Niepodległościowego we wschodniej Polsce. Było to inteligentne i bardzo skuteczne posunięcie. Żydzi stanowi gros sowieckich konfidentów. Wielu z nich było (prawie) całkowicie zasymilowanych, znało polski język, kulturę i Polacy im, niestety, ufali.
Dzięki ich aktywnej współpracy NKWD odniosło ogromny sukces: udało jej się sparaliżować albo zinfiltrować struktury Podziemia Niepodległościowego na wschodzie tak dokładnie, że po ataku Niemiec na ZSRR (22 czerwca 1941) podziemie to musiało być dosłownie nie odtwarzane ale tworzone na nowo, powstawać jak feniks z popiołów.
Donos na NKWD oznaczał śmierć – wskazanego – ale też często jego rodziny, wywożonej na zatracenie na zesłaniu. Fizyczna eksterminacja olbrzymiej części polskiej kadry dowódczej i przywódczej, wywiezionej na Sybir bądź wymordowanej na miejscu, w miejscowych więzieniach i miejscach straceń, była niemożliwa do nadrobienia w tak krótkim czasie dwóch, trzech lat.
Ludobójstwo Polaków na Wschodzie przez organizację ukraińskich nacjonalistów OUN - UPA (1943 - 1945) było pośrednim skutkiem działalności żydowskich konfidentów NKWD.
Polska ludność Kresów wobec wymordowania kadr przywódczych była często bezbronna i wystawiona na ataki ukraińskich nacjonalistów, którzy, co warto przypomnieć, wcześniej w ścisłej współpracy z Niemcami wymordowali żydowskich mieszkańców miast i wsi Podola, Wołynia, czy Małopolski Wschodniej.
Żydowscy konfidenci NKWD często uciekli na wschód przed Niemcami, ale ich rodzimy zostały wymordowane w swego rodzaju „podzięce” OUN -UPA i SS za ich owocną „współpracę” z NKWD.
Tak to jedno wiążę się z następnym, a to z kolejnym. Warto wspomnieć, że po nawet w trzy lata później po „powrocie” w 1944 r. NKWD ponownie ożywiło swoich „uśpionych” agentów w AK. Tak skuteczna była infiltracja Podziemia Niepodległościowego przez NKWD dokonana w latach 1939 - 1941.
Niemiecki okupant nie wykazał podobnej dalekowzroczności jak Sowieci i wzgardził wyciągnięta ręką i uchem, które tylko czekały na polecenia do wykonania. Polityka eksterminacji ruszyła. Zamknięci w gettach Żydzi mogli z natury rzeczy donosić tylko na innych Żydów.
Współpraca żydowskich konfidentów z niemiecką policją tak polityczna (Gestapo), jak kryminalną (Kripo) jest znana tylko pośrednio. Rozróżnienie miedzy Kripo i Gestapo nie ma tu znaczenia. Niemieckie policje w GG ścisłe współpracowały i np. agenci Kripo wykonywali często zadania dla Gestapo, lub na odwrót.
Nie zachowały się dokumenty niemieckie, a świadkowie zostali wymordowani. Znamy tylko doniesienia polskiego podziemia londyńskiego (ZWZ, AK) i komunistycznego. Tym nie mniej wiemy, że Żydzi aktywnie współpracowali z policją niemiecką w wielu gettach i obozach (Warszawa, Łódź, Białystok, Wilno, Kraków (adwokaci Wiener, Buczyński, Buczyńska i wiele innych). Przykładem niech tu będzie warszawskie getto, gdzie rządziły Żydowska Policja Porządkowa, osławiona i straszliwa „Trzynastka” (Żagiew), (formalnie podległa Kripo, w istocie Gestapo), czy Żydowskie Pogotowie Ratunkowe.
Leon Skosowski w getcie warszawskim dysponował sforą ponad dwustu agentów obojga płci (konfidentów) a były przecież i inne siatki żydowskich agentów służących władzom hitlerowskim.
Uwaga na marginesie: dwustu żydowskich agentów jednej tylko siatki konfidentów to więcej niż liczba żydowskich bojowników walczących z Niemcami w czasie powstania w gettcie warszawskim.
W tym tekście skupię się z konieczności ( z materiałów uzyskanych od Basi Chojnackiej) na jednej, jakże znamiennej, akcji żydowskich konfidentów Hitlera.
Była to tzw. słynna afera Hotelu Polskiego. Wiosną 1943, po powstaniu w getcie, Gestapo doskonale się orientowało, że w „aryjskiej” Warszawie ukrywa się wielu Żydów, bogatych Żydów.

Dyrektor( scena plastyczna KUL) za nasze pieniadze wystawia antypolski i antykościelny gniot teatralny

Teatralny skandal za samorządowe pieniądze

/ fot. Magda Hueckel/Teatr Polski

Sylwia Krasnodębska
Kontakt z autorem

Reklama
W ramach Festiwalu Scenografii i Kostiumów „Scena w Budowie” 4 lutego w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie wystawiony będzie spektakl Mai Kleczewskiej „Malowany ptak”. Sztuka w sposób skandaliczny zakłamuje historię i jest bezpardonowym atakiem na Kościół katolicki. Jak dowiedziała się „Codzienna”, marszałek województwa lubelskiego Sławomir Sosnowski (PSL) wesprze w tym roku Centrum Spotkania Kultur kwotą 10 mln zł.
Spektakl inspirowany jest książką Jerzego Kosińskiego „Malowany ptak”. Fałszuje naszą historię i manipuluje faktami. Czasy II wojny światowej pokazane są tak, jakby to Polacy byli katami, a Żydzi ofiarami. Mężczyzna z pianą na ustach znęcający się nad psem i grożący Żydowi po chwili wejdzie do kościoła i położy się krzyżem przed ołtarzem. Żydówka zostaje zmaltretowana przez Polki, które włożyły jej szklaną butelkę w narządy rodne, a potem kopniakami w brzuch ją rozbiły. Sceny nieludzkiego okrucieństwa mieszają się z obrzędami religijnymi. W pewnym momencie rozbrzmiewa na sali pieśń „Boże, coś Polskę”, a na widowni roznosi się zapach kadzidła. Kobieta siedząca w kościelnej ławie tłumaczy, że Holocaust był karą za to, że Żydzi zamordowali Jezusa.
Zapytaliśmy władze Centrum Spotkania Kultur w Lublinie o to, czy nie przeszkadza im, że spektakl jest atakiem na Kościół katolicki.
W festiwalu „Scena w Budowie” pokazywane są spektakle interesujące ze względu na scenografię i kostiumy. Spektakl „Malowany ptak” opiera się na książce Jerzego Kosińskiego, czyli na fikcji literackiej. Spektakl w reżyserii Kleczewskiej jest skierowany wyłącznie do widzów dorosłych, o czym informujemy. Na wypadek gdyby ktoś, kto kupuje bilet, nie znał książki Kosińskiego, informujemy również o jego temacie
– mówi „Gazecie Polskiej Codziennie” Ewa Dados-Jabłońska, rzecznik prasowa Centrum Spotkania Kultur.
Dyrektorem Artystycznym Festiwalu jest prof. Leszek Mądzik (Scena Plastyczna Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego), a jego Radę Programową tworzą Ewa Braun, Boris Kudlička, Lech Majewski, Janusz Kapusta. Funkcję dyrektora Centrum Spotkania Kultur pełni Piotr Franaszek.
Centrum Spotkania Kultur w Lublinie jest jednostką podległą samorządowi województwa i tym samym w części przez samorząd finansowaną. Jak poinformowała nas Beata Górka, rzecznik prasowa marszałka województwa lubelskiego, w ubiegłym roku dotacja na działalność statutową Centrum Spotkania Kultur wyniosła ponad 10 mln zł, a na inwestycje niespełna 1,5 mln zł. W tym roku planowana dotacja wyniesie 10 mln zł.

Źródło: Gazeta Polska Codziennie

Druga czesc ustawy IPN,
nie pokazywana w komentarzach medialnych,
dotyczy
"AKCEPTACJI NA PLUCIE
na POLSKE i POLAKOW,
OSZCZERSTWA i KLAMSTWA
bez zadnej cywilno/karnej odpowiedzialnosci".
Mozna to robic stosujac :
1. srodki artystyczne /film, teatr, literatura, programy radiowe i telewizyjne/,
2. tworzac material "historyczny", a raczej pseudo-historyczny,
jak np. opluwacze Gros czy Cala, Michnik, Urban...