KRYZYS - SZANSA CZY ZAGROŻENIE - o.Józef Augustyn SJ
KRYZYS - SZANSA CZY ZAGROŻENIE - o.Józef Augustyn SJ Czy głęboko wierzący człowiek może uniknąć kryzysu w życiu duchowym? O.Józef Augustyn Nikt nie może uniknąć ludzkiego i duchowego kryzysu, jeśli …Więcej
KRYZYS - SZANSA CZY ZAGROŻENIE - o.Józef Augustyn SJ
Czy głęboko wierzący człowiek może uniknąć kryzysu w życiu duchowym?
O.Józef Augustyn
Nikt nie może uniknąć ludzkiego i duchowego kryzysu, jeśli chce wzrastać, ponieważ wzrasta się poprzez krzyż, walkę i zmaganie. Tylko przez wysiłek i pracę nad sobą można tworzyć jakąś nową rzeczywistość. Małe dziecko buduje sobie świat, ale kiedy dorasta i staje się nastolatkiem, nie przystaje on do nowej sytuacji, musi więc go zburzyć i zbudować nowy. Z kolei świat nastolatka nie przystaje do świata młodego człowieka, który zaczyna budować więzi narzeczeńskie, małżeńskie, rodzinne i zawodowe. Ponownie potrzebny jest wysiłek tworzenia nowej rzeczywistości.
Ludzkie życie to nieustanne budowanie i burzenie. Możemy powiedzieć za Koheletem: jest czas burzenia i czas budowania (Koh 3, 3). Tyle że burzymy nie po to, by niszczyć. Nasze burzenie winno być raczej swoistą rezygnacją z tego, co mniej doskonałe i na niższym poziomie, na rzecz tego, co bardziej …Więcej
Czy głęboko wierzący człowiek może uniknąć kryzysu w życiu duchowym?
O.Józef Augustyn
Nikt nie może uniknąć ludzkiego i duchowego kryzysu, jeśli chce wzrastać, ponieważ wzrasta się poprzez krzyż, walkę i zmaganie. Tylko przez wysiłek i pracę nad sobą można tworzyć jakąś nową rzeczywistość. Małe dziecko buduje sobie świat, ale kiedy dorasta i staje się nastolatkiem, nie przystaje on do nowej sytuacji, musi więc go zburzyć i zbudować nowy. Z kolei świat nastolatka nie przystaje do świata młodego człowieka, który zaczyna budować więzi narzeczeńskie, małżeńskie, rodzinne i zawodowe. Ponownie potrzebny jest wysiłek tworzenia nowej rzeczywistości.
Ludzkie życie to nieustanne budowanie i burzenie. Możemy powiedzieć za Koheletem: jest czas burzenia i czas budowania (Koh 3, 3). Tyle że burzymy nie po to, by niszczyć. Nasze burzenie winno być raczej swoistą rezygnacją z tego, co mniej doskonałe i na niższym poziomie, na rzecz tego, co bardziej …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
oczy_szeroko_otwarte
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Bardzo wielu ludzi nie może dzisiaj odsunąć od siebie dojmującego poczucia kryzysu i zagrożenia fundamentów swojej egzystencji. Jak wytłumaczyć tę paradoksalną sytuację współczesnego człowieka? Jakie są źródła owego egzystencjalnego pesymizmu w sytuacjach granicznych? Co wynika z sytuacji kryzysu, w której może znaleźć się każdy człowiek? Oto niektóre pytania, na które odpowiedzi w świetle …Więcej
Bardzo wielu ludzi nie może dzisiaj odsunąć od siebie dojmującego poczucia kryzysu i zagrożenia fundamentów swojej egzystencji. Jak wytłumaczyć tę paradoksalną sytuację współczesnego człowieka? Jakie są źródła owego egzystencjalnego pesymizmu w sytuacjach granicznych? Co wynika z sytuacji kryzysu, w której może znaleźć się każdy człowiek? Oto niektóre pytania, na które odpowiedzi w świetle wiary znajdują się w książce "Oblicza kryzysu w Biblii" ks. Waldemara Chrostowskiego i ks. Mirosława Mroza.
Oblicza kryzysu w Biblii:
EWA - KRYZYS POSŁUSZEŃSTWA BOGU:
I. "Ratuj, Panie, bo nie ma pobożnych, zabrakło wiernych wśród ludzi" (Ps 12, 2)
II. "Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci" (Ps 13, 4);
KAIN I ABEL - KRYZYS TOŻSAMOŚCI:
I. "Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu" (Ps 31, 2)
II. "Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką" (Ps 31, 5);
ABRAHAM - KRYZYS ŚWIADKÓW CIERPIENIA:
I. "Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!" (Ps 22, 20)
II. "Wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie!" (Ps 22, 22);
MOJŻESZ - KRYZYS PRZYWÓDCY:
I. "Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach" (Ps 46, 2)
II. "Bóg jest [...], więc się nie zachwieje; Bóg mu pomoże o brzasku poranka" (Ps 46, 6);
JEREMIASZ - KRYZYS INSTYTUCJI RELIGIJNYCH:
I. "Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia i góry zapadały się w otchłań morza" (Ps 46, 3)
II. "Pan Zastępów jest z nami. Bóg Jakuba jest dla nas obroną" (Ps 46, 8);
HIOB - KRYZYS DOTKNIĘTEGO CIERPIENIEM:
I. "Usłysz, Panie, moje słowa, zwróć na mój jęk uwagę" (Ps 5, 2)
II. "Natęż słuch na głos mojej modlitwy, mój Królu i Boże!" (Ps 5, 3);
JONASZ - KRYZYS POCZUCIA BOŻEJ SPRAWIEDLIWOŚCI:
I. "Nie karć mnie. Panie, w swym gniewie i nie karz w swej zapalczywości" (Ps 6, 2)
II. "Zwróć się, o Panie, ocal moją duszę, wybaw mnie przez Twoje miłosierdzie" (Ps 6, 5)
Książka prezentuje biblijną prawdę o człowieku omówioną w kontekście kryzysów ludzkich wybranych postaci ze Starego Testamentu: I tak, Adam i Ewa stali się swoistego rodzaju "miejscem" do omówienia kryzysu posłuszeństwa. Kryzys tożsamości został ukazany na podstawie biblijnego opowiadania o Kainie i Ablu. Kryzys świadków cierpienia pokazany jest na przykładzie postaci Abrahama. W refleksji nad postacią Mojżesza ujawniony został kryzys przywódcy. Kryzys instytucji religijnych widziany jest w kontekście sytuacji, w jakiej żył Jeremiasz. Postać Hioba reprezentuje kryzys człowieka dotkniętego cierpieniem, Jonasz zaś ilustruje kryzys poczucia Bożej sprawiedliwości.
Oblicza kryzysu w Biblii:
EWA - KRYZYS POSŁUSZEŃSTWA BOGU:
I. "Ratuj, Panie, bo nie ma pobożnych, zabrakło wiernych wśród ludzi" (Ps 12, 2)
II. "Oświeć moje oczy, bym nie zasnął w śmierci" (Ps 13, 4);
KAIN I ABEL - KRYZYS TOŻSAMOŚCI:
I. "Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu" (Ps 31, 2)
II. "Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką" (Ps 31, 5);
ABRAHAM - KRYZYS ŚWIADKÓW CIERPIENIA:
I. "Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!" (Ps 22, 20)
II. "Wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie!" (Ps 22, 22);
MOJŻESZ - KRYZYS PRZYWÓDCY:
I. "Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach" (Ps 46, 2)
II. "Bóg jest [...], więc się nie zachwieje; Bóg mu pomoże o brzasku poranka" (Ps 46, 6);
JEREMIASZ - KRYZYS INSTYTUCJI RELIGIJNYCH:
I. "Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia i góry zapadały się w otchłań morza" (Ps 46, 3)
II. "Pan Zastępów jest z nami. Bóg Jakuba jest dla nas obroną" (Ps 46, 8);
HIOB - KRYZYS DOTKNIĘTEGO CIERPIENIEM:
I. "Usłysz, Panie, moje słowa, zwróć na mój jęk uwagę" (Ps 5, 2)
II. "Natęż słuch na głos mojej modlitwy, mój Królu i Boże!" (Ps 5, 3);
JONASZ - KRYZYS POCZUCIA BOŻEJ SPRAWIEDLIWOŚCI:
I. "Nie karć mnie. Panie, w swym gniewie i nie karz w swej zapalczywości" (Ps 6, 2)
II. "Zwróć się, o Panie, ocal moją duszę, wybaw mnie przez Twoje miłosierdzie" (Ps 6, 5)
Książka prezentuje biblijną prawdę o człowieku omówioną w kontekście kryzysów ludzkich wybranych postaci ze Starego Testamentu: I tak, Adam i Ewa stali się swoistego rodzaju "miejscem" do omówienia kryzysu posłuszeństwa. Kryzys tożsamości został ukazany na podstawie biblijnego opowiadania o Kainie i Ablu. Kryzys świadków cierpienia pokazany jest na przykładzie postaci Abrahama. W refleksji nad postacią Mojżesza ujawniony został kryzys przywódcy. Kryzys instytucji religijnych widziany jest w kontekście sytuacji, w jakiej żył Jeremiasz. Postać Hioba reprezentuje kryzys człowieka dotkniętego cierpieniem, Jonasz zaś ilustruje kryzys poczucia Bożej sprawiedliwości.
W życiu trzeba też czasami się pokłócić. Kłótnie są czymś normalnym i oczywistym, bywają nawet kłótnie piękne. Św. Paweł mówi: „Kłóćcie się…”. To brzmi niemal jak nakaz. Apostoł Narodów dodaje jednak od razu: a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce (por. Ef 4, 26). Kłóćcie się, ale się nie upokarzajcie. Kłóćcie się, ale szanujcie się wzajemnie. Kłóćcie się, ale …Więcej
W życiu trzeba też czasami się pokłócić. Kłótnie są czymś normalnym i oczywistym, bywają nawet kłótnie piękne. Św. Paweł mówi: „Kłóćcie się…”. To brzmi niemal jak nakaz. Apostoł Narodów dodaje jednak od razu: a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce (por. Ef 4, 26). Kłóćcie się, ale się nie upokarzajcie. Kłóćcie się, ale szanujcie się wzajemnie. Kłóćcie się, ale jednocześnie się kochajcie.
Mądrej miłości siebie może przysłużyć się mądra przyjaźń z drugim człowiekiem oraz poczucie, że jest się przez kogoś szanowanym i kochanym. Jeśli człowiek czuje się kochany, łatwiej mu pokochać samego siebie. Stąd warto budować i szukać takich relacji, w których możemy być kochani i kochać bezinteresownie.
Trzeba jednak pamiętać, że doświadczenie ludzkiej miłości jest zawsze w jakiś sposób …Więcej
Mądrej miłości siebie może przysłużyć się mądra przyjaźń z drugim człowiekiem oraz poczucie, że jest się przez kogoś szanowanym i kochanym. Jeśli człowiek czuje się kochany, łatwiej mu pokochać samego siebie. Stąd warto budować i szukać takich relacji, w których możemy być kochani i kochać bezinteresownie.
Trzeba jednak pamiętać, że doświadczenie ludzkiej miłości jest zawsze w jakiś sposób ograniczone. Dlatego ostatecznym źródłem doświadczenia miłości siebie samego jest miłość Boga: absolutna i bezwarunkowa. Warto zagłębić się w prawdę, że Bóg kocha mnie nie dlatego, że jestem dobry czy doskonały, ale dlatego że zostałem przez Niego stworzony, że jestem Jego dzieckiem.
Trzeba jednak pamiętać, że doświadczenie ludzkiej miłości jest zawsze w jakiś sposób ograniczone. Dlatego ostatecznym źródłem doświadczenia miłości siebie samego jest miłość Boga: absolutna i bezwarunkowa. Warto zagłębić się w prawdę, że Bóg kocha mnie nie dlatego, że jestem dobry czy doskonały, ale dlatego że zostałem przez Niego stworzony, że jestem Jego dzieckiem.