Grzyby entomopatogeniczne – grzyby pasożytujące na owadach i wywołujące u nich zakaźne choroby zwane mykozami. Należą do grupy entomopatogenów – patogenów owadów[1].

Etapy rozwoju choroby

1. Infekcja. Najczęściej patogen wnika do ciała owada przez rany na jego chitynowym oskórku, rzadziej przez naturalne otwory ciała; otwór gębowy, odbytowy lub przez przetchlinki. Wiele gatunków entomopatogenów potrafi jednak wniknąć także przez nieuszkodzony oskórek. Gdy umocuje się na jego powierzchni, wydziela na nią różne enzymy z grupy proteaz, lipaz i chitynaz, które chemicznie trawią oskórek. Przez powstały ubytek chityny do wnętrza ciała owada wnika strzępka infekcyjna[1].

2. Opanowanie tkanek w ciele owada. Grzybnia rozrasta się wnikając swoimi strzępkami do jamy ciała i narządów wewnętrznych. Strzępki grzyba wydzielają różne mykotoksyny, które zaburzają reakcje obronne zaatakowanego owada, np. fagocytozę, linienie i inne reakcje obronne. Często powodują także paraliż owada, wskutek czego staje się on powolny, przestaje żerować, a w końcu nieruchomieje przyjmując nienaturalną pozycję. Grzybnia wytwarza typowe dla danego gatunku przetrwalniki umożliwiające grzybowi przetrwanie niekorzystnych warunków środowiska[1].

3. Rozwijająca się w ciele owada grzybnia uszkadza mechanicznie jego narządy wewnętrzne, a jeszcze bardziej szkodliwe są wydzielane przez nią mykotoksyny. Wskutek skrajnego osłabienia i uszkodzenia ważnych narządów wewnętrznych żywiciel zamiera. Może to w zależności od gatunku grzyba i warunków środowiska trwać różny czas, ale w sprzyjających grzybowi warunkach śmierć owada może nastąpić już w ciągu 24–48 godzin od infekcji. Po jego śmierci grzybnia przerasta ciało owada na zewnątrz i na wystających z ciała strzępkach zaczyna wytwarzać zarodniki, które infekują inne owady[1].

Więcej tu :
Grzyby entomopatogeniczne – Wikipedia, wolna encyklopedia