Żeby zrozumieć objawienia w Garabandal trzeba przestudiować objawienia w Ezkioga ! To tylko 180 km od Santander, a 240 km od San Sebastian Garabandal. Ale weź pod uwagę słowa Najświętszej Dziewicy z Ezquioga: „Ci, którzy nie bronili chwały Chrystusa, nie będą się nią cieszyć”, a chwała Chrystusa jest chwałą Jego Matki, którą stawiają po swoich stworzonych interesach, które nic im nie pomoże w dniu wielkiej próby. W Ezkioga ogrodzono pole objawień, dorosłych uwięziono, a nieletnich zamknięto w szpitalu psychiatrycznym , niektórych na lata. Pustelnia zbudowana na cześć Dziewicy została wysadzona w powietrze, a dokumenty potwierdzające nadprzyrodzony charakter objawień zostały publicznie spalone. Wszystkie te represje położyły kres temu zjawisku, do tego stopnia, że nawet dzisiaj (80 lat po wydarzeniach) nieliczni naoczni świadkowie boją się o tym mówić. 30 czerwca 1931 roku, i przez trzy lata, Najświętsza Maryja Panna objawiała się kilkorgu dzieciom na zboczu góry w Ezquioga, zwanym także Ezkio, niedaleko Zumárraga, Guipúzcoa, Hiszpania. Pierwszymi byli Antonia Bereciartu, lat jedenaście i jej brat Andrés, lat siedem. Potem przybywało kolejnych, aż było kilkudziesięciu widzących.
Przybywałoło mnóstwo wiernych; tak, że już 4 lipca ponad pięćset osób zgromadziło się na otwartym terenie wraz z kilkoma kapłanami na modlitwę różańcową; a w dniach następnych ponad czterdzieści tysięcy. Wkrótce, co jest naturalne, niektórzy ludzie byli zaniepokojeni lawiną takich tłumów. Niereligijni i wrogowie tego, co nadprzyrodzone, próbując przeciwdziałać takim przejawom wiary religijnej, piętnowali je jako śmieszne i oszukańcze, sfałszowane przez oportunistów. To samo zrobili politycy o różnych tendencjach, tacy jak baskijscy nacjonaliści i republikanie rządowi; wszystko dlatego, że nie harmonizowały z ich interesami.
Biskup został wygnany do Francji za sprzeciwianie się reżimowi republikańskiemu i jest rzeczą naturalną, że koncentracja tych tłumów dręczyła rząd republikański w Madrycie, który zaczął utrudniać objawienia oraz dyskredytować je wszelkimi sposobami i obarczyć odpowiedzialnością władze kościelne za zachęcanie do takich manifestacji, które najwyraźniej sprzeciwiały się republikanom, którzy prześladowali Religię poprzez palenie kościołów i budowli sakralnych, jak to miało miejsce kilka miesięcy wcześniej. Musiał istnieć kontakt między władzą świecką a religijną, a tolerancja miała być opłacona pewnymi ustępstwami diecezji… Jakiś czas później przyszło potępienie objawień przez władze kurii Vitoria. Jak to zwykle bywa, naładowano ich szyderstwem i anatemą. Media informacyjne i komunikacyjne (gazety, czasopisma, biuletyny) podjęły kroki w celu dezinformacji, jak to często bywa, mówiąc o oszustwach i fałszerstwach oraz oczywiście ukrywając rzeczy, które chciały ukryć. Szef hiszpańskiego rządu, mason Manuel Azaña, głęboko zakorzeniony w ideologii komunistycznej, wierzył, że Ezquioga może stać się kolejnym Covadonga, czyli odrodzeniem katolików ( co to jest Covadonga będzie w nastepnym wpisie) bo z pewnością objawienia Ezquioga wymownie mówią o potrzebach chrześcijańskiej duszy, o istnieniu życia nadprzyrodzonego i komunikacji z Nieba na ziemię, zaprzeczanej i wyśmiewanej przez rządzący reżim. Co by powiedzieli, gdyby hiszpańscy republikanie zezwolili na obronę świętych objawień? Dlatego Azaña ukuł frazę: „Położyć kres wszystkiemu, co ma związek z Ezquiogą”, frazę, którą powtarzali i wprowadzali w życie jego marionetki, a mianowicie ci, którzy chcieli skorzystać na reżimie republikańskim. Stąd ci, którzy za wszelką cenę chcieli dokończyć Objawienia Matki Bożej, byli tymi wrogami Boga, co tłumaczy prześladowanie takich nadprzyrodzonych wydarzeń. To Azaña, wspierając plany masońskich wrogów objawień Ezquioga, nakazał im zaprzestać. Zezwolił wygnanemu prałatowi Múgice na powrót do swojej diecezji, nie wiemy na jakich warunkach, ale faktem jest, że od 1933 roku, kiedy ponownie objął w posiadanie swój pałac Vitoria, don Múgica nie zaprzestał stosowania rygorystycznych środków nadzwyczajnych przeciwko Ezquiodze.
Wrogowie zjawisk nadprzyrodzonych i ich politycznych implikacji, spowodowali, że pewne wydarzenia, mające wiele czynników przemawiających za nadprzyrodzonymi, popadły w dyskredytację i śmieszność. Nie miało znaczenia, że kilka uczciwych osób miało cierpieć z powodu takich środków i być niesprawiedliwie traktowane, ani że niewinne dzieci były poddawane niewiarygodnym i haniebnym naciskom, które deptały najbardziej elementarne prawa człowieka. Nie powołano żadnych komisji, nic nie zostało ujawnione, żadne oficjalne działania ze strony władz, jak wymaga tego prawo kanoniczne, aby odkryć prawdę lub oszustwo; jednym słowem starali się zakopać prawdę; choć później z biegiem lat miał ponownie wzrosnąć.
Na początku objawień rząd madrycki zlecił najbardziej prestiżowemu lekarzowi w Hiszpanii, dr Gregorio Marañón, zbadanie wydarzeń w Ezquioga. Przyjrzawszy się im z bliska, stwierdził: „Przestudiowałem tutejsze wydarzenia beznamiętnie i mogę stwierdzić, że my, lekarze, nie mamy tu nic do odegrania, ponieważ zjawiska pojawiające się u jasnowidzów nie należą do nauki patologicznej. Dotyczą innych opracowań, poza moimi kompetencjami. Niech przyjdą kompetentni i zobaczą, czy je rozumieją”. Wielu innych lekarzy również stwierdziło, że „nauka nie znajduje zadowalającego wyjaśnienia tych zjawisk, ponieważ ekstazy były nadprzyrodzone i nauka nie może ich wyjaśnić, wykraczając poza naukę o przyrodzie”.
Liczba widzących była szczerze mówiąc zaskakująca i niezrównana. Uznano, że około dwudziestu pięciu osób obojga płci ma pozytywne dowody autentyczności. Pod koniec prześladowań i dezercji większa część straciła serce z powodu braku kierownictwa duchowego i nadużywania łask, i pozostało tylko czterech lub pięciu autentycznych oraz kilka wątpliwych. Do głównych można zaliczyć: dzieci Andrés i Antonia Bereciartu, odpowiednio w wieku 9 i 12 lat, które były pierwszymi widzącymi; Benita Aguirre de Legazpia, mająca na początku dziewięć lat, ta, która otrzymała największe łaski objawienia na przyszłość, bardzo prześladowana przez prałatów aż do groźby ekskomuniki i pozbawienia sakramentów, jeśli nie odmówi i nie zaprze się objawień ; Brat Cruz Lete de Ibasondo, lat dwadzieścia, zmarły w świętości w 1933 r., w Braciach Świętego Jana Bożego. Brat ten miał wizje i objawienia, a oni pytali go, „kto w rozkwicie młodości kazał mu zamienić tak radosne życie na życie poświęcone służbie Bogu?”, aby uzyskać odpowiedź, że „była to Najświętsza Dziewica kiedy ukazała się temu życiu na górze Ezquioga”. Wszyscy ci widzący doświadczyli niezwykłych łask, wizji, ekstaz, widocznych ran, uzdrowień i tak dalej, a niektóre proroctwa już się wypełniły, a wiele innych jest w drodze. Dwa z najbardziej godnych uwagi z nich miały wikariusza generalnego dr Echegurena jako głównego bohatera, jednego z największych przeciwników, a zatem odpowiedzialnego za niepowodzenie pierwszych manifestacji, zlekceważonych i bez duchowych owoców. A więc dwóch widzących ogłosiło jego szybką i gwałtowną śmierć i powiadomiło go o tym. W efekcie zginął w wypadku samochodowym jako biskup Oviedo. Przepowiedziano, że biskup Vitorii „umrze wygnany ze swojej stolicy biskupiej i całkowicie samotny”. Ten biskup Mateusz Múgica został zmuszony do zrzeczenia się biskupstwa i zmarł ślepy. To on opublikował najbardziej rozpowszechniony atak na Ezquiogę i zdecydował, bez formalnych badań, bez wystarczających dowodów i bez wysłuchania widzących, przypisywać wszystko diabłu lub innej przyczynie, która nie jest nadprzyrodzona. Prześladowania Ezquiogi rozpoczęły się od elementu politycznego, potem nastąpił element rządowy, kontynuowano wśród religijnych i skończyło się na nich wszystkich razem. Biskup Matthew Múgica był jednym z dwóch biskupów, którzy przeciwstawili się świętemu Franciszkowi Franco, kiedy hiszpańska wojna domowa została nazwana przez pozostałych biskupów „Świętą Krucjatą Wyzwolenia Narodowego”. reżim.
Możemy przedstawić tylko niektóre reprezentatywne fragmenty wydarzeń z Ezquioga. Skupiamy się wyłącznie na jednej z widzących, dziewczynce Benicie Aguirre, wówczas jedenastoletniej. Jej orędzia mówią o trzech latach głodu, nadejściu panowania Antychrysta, prześladowaniach chrześcijan, wojnie światowej, zarazie, huraganach, trzech dniach ciemności. Widzący z Ezquiogi zasłynęli stwierdzeniem, że Dziewica powiedziała im, że za kilka lat wybuchnie wojna domowa w Hiszpanii (1936-1939) i że strona narodowa wygra wojnę. Ale jej prorocze przesłania sięgają dalej. W orędziach Benity Aguirre jest mowa o końcu czasów, krwawej rewolucji w Europie, która rozpocznie się we Włoszech i rozprzestrzeni się na inne kraje, takie jak Hiszpania; upadek krótkiego tyrańskiego rządu w Hiszpanii; pojawienie się złowrogiej postaci, o której mówi wielu proroków i którą wszyscy identyfikują jako Antychrysta; prześladowanie chrześcijan, którzy są zmuszeni do ucieczki na pustynie, aby chronić swoją wiarę, ponosząc prawdziwe męczeństwo; pojawienie się innej postaci, którą wielu określa jako „Wielkiego Monarchę”; oraz nowy i wyjątkowy Zakon religijny, a także pojawienie się Zakonu zwanego „Ludźmi Krzyża”, który zniszczy muzułmańską sektę (islam) i położy kres innym sektom, heretykom i tyranom Przesłanie jasnowidzki z Ezquiogi, Benity Aguirre: „Kiedy kary miną, będzie jeden Zakon Religijny zwany Krzyżowcami… Wiedzcie, że Król (Wielki Monarcha) będzie rządził sprawiedliwie, a jego sędziowie będą rządzili uczciwie”. Godne uwagi jest to, że Benita Aguirre powinna otrzymać wiadomości bardzo podobne do wiadomości innych katolickich widzących. To dowód, który powinien skłonić niejednego do refleksji. Najświętsza Dziewica w 1932 roku powiedziała jej: „Czyńcie dużo modlitwy, pokuty i wielu wyrzeczeń. Jeśli tego nie zrobicie, nadejdą straszne kary i trzecia część ludzkości zginie. Niewiele rodzin pozostanie wtedy bez szwanku. Wszyscy będą musieli nosić żałobę. Koniec świata jest bliski. Kiedy kobiety nie różnią się od mężczyzn ubiorem, to pomyśl, że nadchodzi koniec świata.
Mówiła o Krzyżowcach, Wielkim Monarsze, Antychryście i udzielała rad: 6 sierpnia 1933 r. „Potwierdziła, że kiedy kary się skończą, będzie jeden zakon zwany Krzyżowcami, który zbawi cały świat, głosząc prawdziwą Wiarę i zdobywając dusze, by ją przyjąć. Przywódcą Krzyżowców będzie bardzo święty człowiek, który po swoim apostolacie umrze ukrzyżowany u betlejemskiej bramy. W czasach ostatecznych cały świat będzie mówił tym samym językiem”.
Ale weź pod uwagę słowa Najświętszej Dziewicy z Ezquioga: „Ci, którzy nie bronili chwały Chrystusa, nie będą się nią cieszyć”, a chwała Chrystusa jest chwałą Jego Matki, którą stawiają po swoich stworzonych interesach, które nic im nie pomoże w dniu wielkiej próby.
Środki, których używa Niebo, aby zbawić dzisiejszą ludzkość, chwiejną, ślepą, zatwardziałą w grzechu, są tymi samymi środkami, których używają wrogowie Boga, aby zaprzeczać, pogardzać i obrażać. Po ludzku nie ma rozwiązania. Najwyższym środkiem są powtarzane, wielokrotne objawienia Najświętszej Dziewicy, zaciekle zwalczane i niezrozumiane, właśnie z powodu braku wiary i zdrowego rozsądku chrześcijańskiego. Objawienia nie są bynajmniej nowością w Kościele Bożym, ale powtarzają się w całej historii Kościoła. Sam św. Orygenes opowiada nam o wielu chłopcach i dziewczętach, którzy mieli powtarzające się wizje podobne do tych, z którymi mamy do czynienia. Powiedział, że był to „nadprzyrodzony rozkwit przypisany potrzebom tamtych czasów prześladowań”. Ale te czasy są z pewnością jeszcze bardziej katastrofalne niż tamte, z powodu braku wiary. Czy można się więc dziwić, że teraz, w większej potrzebie, pojawiają się większe i częstsze objawienia? więcej – Mater Dolorosa de Ezkioga, ¿Apariciones Políticamente Incorrectas?, España (30 jun)
,,Wszyscy ci widzący doświadczyli niezwykłych łask, wizji, ekstaz, widocznych ran, uzdrowień i tak dalej, a niektóre proroctwa już się wypełniły, a wiele innych jest w drodze. Dwa z najbardziej godnych uwagi z nich miały wikariusza generalnego dr Echegurena jako głównego bohatera, jednego z największych przeciwników, a zatem odpowiedzialnego za niepowodzenie pierwszych manifestacji, zlekceważonych …Więcej
,,Wszyscy ci widzący doświadczyli niezwykłych łask, wizji, ekstaz, widocznych ran, uzdrowień i tak dalej, a niektóre proroctwa już się wypełniły, a wiele innych jest w drodze. Dwa z najbardziej godnych uwagi z nich miały wikariusza generalnego dr Echegurena jako głównego bohatera, jednego z największych przeciwników, a zatem odpowiedzialnego za niepowodzenie pierwszych manifestacji, zlekceważonych i bez duchowych owoców. A więc dwóch widzących ogłosiło jego szybką i gwałtowną śmierć i powiadomiło go o tym. W efekcie zginął w wypadku samochodowym jako biskup Oviedo. Przepowiedziano, że biskup Vitorii „umrze wygnany ze swojej stolicy biskupiej i całkowicie samotny”. Ten biskup Mateusz Múgica został zmuszony do zrzeczenia się biskupstwa i zmarł ślepy. To on opublikował najbardziej rozpowszechniony atak na Ezquiogę i zdecydował, bez formalnych badań, bez wystarczających dowodów i bez wysłuchania widzących, przypisywać wszystko diabłu lub innej przyczynie, która nie jest nadprzyrodzona.''
