Dla tego człowieka faktycznie diabeł nie istnieje. Jest to pospolite myślenie Lutra, który również jako młody ksiądz/ojciec/ borykał się z własną nieczystością. Potrafił nawet trzykrotnie w ciągu dnia spowiadać się i zaraz po spowiedzi robił to samo. Doszedł do wniosku, że jego natura ludzka jest doszczętnie zepsuta i do niczego się nie nadaje w porządku łaski Bożej. Dla Lutra i podobnym do niego do zbawienia potrzebna jest tylko Boża łaska wiary, która jest rozumiana jako zewnętrzna szata na zdeprawowanym grzeszniku. Luter radził sobie i innym "grzesz ile chcesz tylko wierz". Dla współczesnych "katolickich protestantów" osobisty grzech nie ma żadnego wpływu na zbawienie. Dla nich liczy się tylko "sola gratia". Wystarczy raz na serio obrać Jezusa Chrystusa za swojego Pana i Boga a będzie się zbawionym. Grzech wynika z deprawowanej doszczętnie natury człowieka. Grzesznik nie posiada wolnej woli i dlatego nie może de fakto zgrzeszyć.