By zamilkli ostatni prorocy i dostali należną zapłatę, bo się nie chcą ze światem weselić, tej ostatniej przed świtem złej nocy zatańczyła Salome przed światem, i zaczęła prośbami się dzielić:
Niech przepadnie – napytał im sromu, jadł szarańczę, miał pas pełen brudu, o światłości jął świadczyć złym słowem, pragnął zrównać w dół góry Syjonu, chciał siekierę przyłożyć do Ludu i obrażał że plemię żmijowe!
Jan tymczasem modlitwą się krzepił i dziękował że Drogę otworzył, widział bowiem: choć głowę zostawi tu w ciemnicy to oni są ślepi, wiedział - oto Baranek jest Boży: świat zwycięży On po to by zbawić.
Bał się Boga – nie lękał się wcale i gdy duszę swą Bogu polecił, życie dając wyszeptał doń czule:
Benedictus Dominus Deus Israel, quia visitavit et fecit redemptionem plebis suae
