Dr Douglas Gabriel CZYM JEST TLENEK GRAFENU (GO)?...TLENEK GRAFENU JAKO NOŚNIK I ADIUWANT SZCZEPIONKI... CO JEST PRZYCZYNĄ "ZABÓJCZYCH" ZAKRZEPÓW KRWI?...
Ten artykuł będzie dotyczył niektórych z następujących pytań:
Czy za superparamagnetycznymi nanocząstkami grafenu/tlenku żelaza, które są znajdowane w krwiobiegu osób, które otrzymały szczepionkę Covid lub zmarły z powodu zespołu nagłej śmierci dorosłych - kryje się diaboliczny plan? Czy super przenikanie substancji z rodziny grafenu w żywności, napojach, wodzie, szczepionkach, lekach, kosmetykach, opakowaniach może być zaplanowanym spiskiem przeciwko zdrowiu człowieka? Czy w organizmie człowieka tworzone są "obwody" z tlenku grafenu, które mają kontrolować wiele nanocząsteczek metali wstrzykiwanych ludziom poprzez szczepionki i poprzez spożywanie żywności? Czy tlenek grafenu może być "zaprogramowany" przed wprowadzeniem do zastrzyków, żywności i środowiska? Czy transhumanistyczny plan "agresywnej zdalnej kontroli wszystkich rzeczy" (Internet Rzeczy, Internet Ciała) jest rzeczywiście możliwy poprzez nowe eksperymenty naukowe "szalonych naukowców" na ludziach z wykorzystaniem nanomateriałów z rodziny Grafenu?
CO JEST PRZYCZYNĄ "ZABÓJCZYCH" ZAKRZEPÓW KRWI? Na całym świecie lekarze poddają pod mikroskop szczepionkę Covid, wraz z ludzką krwią pochodzącą od zaszczepionych osób, i odkrywają najbardziej zdumiewająco obrzydliwe wyniki, które dowodzą, że firmy farmaceutyczne napełniają szczepionki; nanometalami, nanostrukturami grafenu i tlenku żelaza oraz wieloma innymi substancjami "nieznanego" pochodzenia. Substancje te gromadzą się w naczyniach krwionośnych, ponieważ samoorganizują się i samoreplikują z magnetycznymi i elektrycznie przewodzącymi materiałami znajdującymi się w szczepionkach, które są wykorzystywane przez zaprogramowany tlenek grafenu do budowania niezidentyfikowanych struktur w naczyniach krwionośnych i tkankach, które blokują przepływ krwi tworząc udary i ataki serca. Te "struktury" zostały również przeanalizowane i stwierdzono, że zawierają te same substancje.
Tlenek grafenu "kropki kwantowe", zwany również "złym pyłem", przeskakuje przez barierę mózg-krew i odkłada toksyczny tlenek grafenu w środkowej części mózgu, powodując objawy podobne do Alzheimera i Parkinsona - zwane również ludzkim gąbczastym zapaleniem mózgu. Płatki, arkusze, sieci i struktury 3D tlenku grafenu budują skrzepy krwi, które powodują niedrożność naczyń krwionośnych i problemy z sercem prowadzące do "śmierci poszczepiennej" zwanej obecnie zespołem nagłej śmierci dorosłych. Wiele z tych nowych chorób i objawów jest spowodowanych lub nasilonych przez substancje Tlenku Grafenu, które "budują" niechciane i nienaturalne struktury w ludzkim ciele, które są obcymi, stworzonymi przez człowieka, subnaturalnymi substancjami powodującymi toksyczność, szkody i śmierć. Tlenek grafenu organizuje nanometale w obwody, które stają się czujnikami, aktywatorami, antenami, nadajnikami, wyzwalaczami magnetycznymi, urządzeniami bioelektrycznymi i mechanizmami diagnostycznego sprzężenia zwrotnego w rezonansie magnetycznym. Lekarz może dokonywać odczytów z tych obwodów za pomocą zewnętrznych urządzeń. Niestety, te szalenie naukowe, niemoralne projekty badawcze wymknęły się spod kontroli podczas fałszywej pandemii, kiedy to zignorowano wszystkie protokoły bezpieczeństwa. Ludzie są teraz szczurami laboratoryjnymi dla szczepionki zyskującej na funkcji eksperymentu broni biologicznej, bez uwzględnienia niepożądanych reakcji szczepionki. Oczywiście, większe pytanie brzmi: Dlaczego CDC, NIH, WHO, Kongres, sądy i prezydent usankcjonowali te zbrodnie przeciwko ludzkości? Niestety, odpowiedź jest taka, że jest to Standardowa Procedura Operacyjna dla Big Pharmy, która w rzeczywistości nie jest przemysłem zdrowia, ale przemysłem promującym choroby i śmierć - farmaceutycznym polem śmierci dla depopulacji. Łatwo zrozumieć, dlaczego tak wielu ludzi wierzy, że Big Pharma jest depopulacyjnym syndykatem bogatych elit, które chcą zmniejszyć populację ziemi o miliardy ludzi - i to tak szybko, jak to możliwe, niezauważenie i całkowicie bezkarnie. Co smutne, wydaje się, że nie ma innej odpowiedzi niż ta, że to wszystko jest zaplanowaną polityką eugeniczną ponadnarodowych syndykatów farmaceutycznych (szczepionkowych) sprzymierzonych z Big Pharma, WHO, CDC, NIH oraz wieloma innymi agencjami i organizacjami.
Najpierw przyjrzyjmy się dowodowi, że ta toksyczna trucizna znajduje się w ciałach szczepionych ludzi poprzez badanie mikroskopowe. Ważne jest, aby pamiętać, że większość szczepień Covid ma w sobie te "adiuwanty" grafenu/tlenku żelaza, zwłaszcza szczepionki dla dzieci od 2008 roku, zastrzyki przeciw grypie, szczepionki przeciw zapaleniu płuc, a także wiele zabiegów i procedur medycznych.
Setki lekarzy na całym świecie badają teraz szczepionki Covid, oraz próbki ludzkiej krwi, pod mikroskopem i znajdują wyniki, które wydają się być z przerażającego filmu science-fiction.W artykule z The Defender, z 25 sierpnia 2022 roku, zatytułowanym, Toxic, Metallic Compounds Found in All COVID Vaccine Samples Analyzed by German Scientists, autorstwa The Epoch Times, Enrico Trigoso:
Grupa niezależnych niemieckich naukowców znalazła toksyczne składniki - głównie metaliczne - we wszystkich próbkach szczepionki COVID-19, które przeanalizowali, "bez wyjątku" przy użyciu nowoczesnych technik medycznych i fizycznych technik pomiarowych. Grupa robocza ds. analizy szczepionek COVID twierdzi, że niektóre z toksycznych elementów znalezionych wewnątrz fiolek szczepionek AstraZeneca, Pfizer i Moderna nie były wymienione w listach składników pochodzących od producentów. W szczepionkach znaleziono następujące pierwiastki metaliczne:
Metale alkaliczne: cez (Cs), potas (K) Metale ziem alkalicznych: wapń (Ca), bar (Ba) Metale przejściowe: kobalt (Co), żelazo (Fe), chrom (Cr), tytan (Ti) Metale ziem rzadkich: cer (Ce), gadolin (Gd) Grupa górnicza/metal: aluminium (Al) Grupa węglowa: krzem (Si) Grupa tlenowa: siarka (S) "Ustaliliśmy, że szczepionki COVID-19 konsekwentnie zawierają, oprócz zanieczyszczeń, substancje, których przeznaczenia nie jesteśmy w stanie określić" - czytamy w ich opracowaniu.
W artykule z The Expose zatytułowanym: Covid Injection Aftermath: Study finds 94% of "Vaccine" Recipients have Pre-Blood Clot Formations and Foreign Particles, by Rhonda Wilson, on 8/24/2022: "Włoskie badanie opublikowane dwa tygodnie temu w "International Journal of Vaccine Theory, Practice, and Research" ujawniło, że prawie wszyscy, którym wstrzyknięto szczepionkę, mieli nieprawidłowości po szczepieniu Covid. We krwi 94% szczepionkowiczów stwierdzono agregację czerwonych krwinek oraz obecność cząstek o różnych kształtach i rozmiarach. Badanie rozpoczęło się w marcu 2021 roku. Wykorzystując mikroskopię ciemnego pola, badacze przeanalizowali próbki krwi od 1 006 osób skierowanych do Centrum Biodiagnostycznego Giovannini z powodu różnych zaburzeń po wstrzyknięciu im szczepionek mRNA firmy Pfizer/BioNTech lub Moderna.
W badaniu autorzy zauważyli, że szczepionki te rzekomo zawierają co najmniej białko spike z SARS-CoV-2, ale wiadomo, że zawierają również obce cząstki. "Wśród tych obcych składników są metalowe przedmioty, jak wykazano wcześniej w tym czasopiśmie przez Lee i wsp. (2022), które są potwierdzone w naszych wynikach". Spośród 1 006 analizowanych przypadków, tylko 58 - równe 5,77% całości - prezentowało całkowicie normalny obraz hematologiczny przy analizie mikroskopowej po ostatniej iniekcji mRNA szczepionką Moderna lub Pfizer. Krew 948 - 94% uczestników badania - wykazywała agregację czerwonych krwinek i obecność cząstek o różnych kształtach i rozmiarach niejasnego pochodzenia miesiąc po wstrzyknięciu mRNA.
Skrzepy krwi znalezione przez śmiertelników zostały wysłane na cały świat do zbadania przez niezależne zespoły. Jedyną rzeczą, która jest pewna, jest to, że coś bierze wstrzyknięte metale i buduje je w "zabójcze skrzepy" w całym organizmie. Te skrzepy mają wewnątrz substancje i struktury, które są "nie do zidentyfikowania" i nie mogą być przez nikogo wyjaśnione. Ale są one oczywiście zaprojektowane, aby zabić ciało gospodarza, który otrzymuje zastrzyki.
ŚMIERĆ Płatki tlenku grafenu samoorganizują się, poruszają ku sobie i budują warstwy jak niezależny robot. To dlatego są one używane w hydrożelach do powolnego uwalniania leków w plastrze. Lekarz może również odczytać "zaatakowany" tlenkiem grafenu organ, a następnie wydać elektryczne/magnetyczne polecenia, aby hydrożel uwolnił określoną ilość leku. Tlenek Grafenu (GO) może czynić cuda, ponieważ jest monoatomowy - ma grubość jednego atomu, albo jako "kropka", "płatek", "arkusz", "rurka", "sieć", albo "kula buckyball/fullerene". Grafen jest węglem, a węgiel jest źródłem procesów organicznych, ponieważ jest pozornie amorficzny, jak krzemionka w świecie nieorganicznym. Jako arkusze GO, GO hiper-połączenia we wszystkich kierunkach (nadprzewodnictwo) w długości i szerokości i naukowcy mówią, że jest 2D - co nie jest. Mimo to, arkusz GO jest przezroczysty, elektroprzewodzący, 100 razy mocniejszy od stali, samoorganizujący się i samopowielający się w obecności określonych pól elektromagnetycznych i magnetycznych. Tlenek grafenu, GO, może być rusztowaniem dla wszystkiego, co jest organiczne lub nieorganiczne.
Tlenek grafenu jako nanorurki stworzył diaboliczny przemysł nano-technologii, który jest o wiele bardziej zły niż większość ludzi zdaje sobie sprawę, a jednak dotyka większości aspektów ich życia poprzez niezliczone branże poza zastosowaniami medycznymi. Tlenek grafenu i tlenek żelaza (oba superparamagnetyczne) są wszędzie, ale szczególnie w szczepionkach, lekach i żywności. Rzekomo kontrolują i ukierunkowują dostarczanie szczepionek, ale są również znane z bycia powszechnym adiuwantem, substancją, która jest postrzegana jako "obca" (ksenobiotyk/nieludzka), która tworzy reakcję immunologiczną, ponieważ jest postrzegana jako antygen lub patogen próbujący zaszkodzić organizmowi. Tlenek grafenu jest uważany za toksyczny (cytotoksyczny) w najmniejszych ilościach i gromadzi się w organizmie, a mimo to jest używany wszędzie, w tym w nanorurkach pokrytych lipidami, które dostarczają szczepionki i inne leki. Jest również mutagenny, powodując uszkodzenia DNA i ciągłe mutacje, tak jak ostatnio udowodniono, że robią to szczepionki z mRNA.
Tlenek grafenu jako nanorurki może łączyć kropki, płatki, rurki i arkusze w ożywione nanorurki, które samoorganizują się, samoreplikują i kierują budową materiału przypominającego tkanki w układzie krwionośnym, jak również nanoobwody, które celują w określone organy (mózg, serce, jajniki, jądra, wątroba, itp.) i przenoszą ładunek wewnątrz nanorurki do docelowego organu. Wszystkie te rzeczy już się dzieją, to nie są przewidywania naukowe, to są fakty naukowe. Tego typu nieludzkie, mechaniczne, anty-życiowe systemy są obecnie używane, zatwierdzone przez FDA, CDC, NIH, WHO, AMA, itp. do namierzania i atakowania komórek rakowych w różnych organach. Lekarze mogą wstrzykiwać i przemieszczać duże ilości tlenku grafenu za pomocą magnesu do konkretnego organu, wstrzykiwać hydrożel i kontrolować uwalnianie kolejnych nanorurek z hydrożelu za pomocą aplikacji na telefonie, aby prowadzić telemedycynę. Te nanotechnologie GO, połączone z mRNA, tworzą najbardziej zabójcze ludobójstwo w historii ludzkości, ponieważ widzieliśmy tylko wstępne wyniki. Niektóre szacunki mówią, że ponad dwanaście milionów zmarło bezpośrednio związanych z obecnym jab. Niezliczone inne mają straszne reakcje niepożądane. To nie uwzględnia milionów, które zmarły z powodu tych samych szczepionkowych zastrzyków śmierci, podawanych bez przerwy na grypę, zapalenie płuc, ospę czy szczepionki dla dzieci. Do wywołanego przez szczepionki zespołu nagłej śmierci niemowląt dołączył teraz zespół nagłej śmierci dorosłych, a władze medyczne aktywnie patrzą w drugą stronę, gdy setki sportowców umierają na boisku przed publicznością. I nadal szczepionka nie została wycofana z rynku, a winni nie zostali oskarżeni.
Tlenek grafenu jako fullereny (buckyballs) jest, jak na razie, mało wykorzystywany. Jest to stworzona przez człowieka struktura 3D składana z arkuszy GO, z których można tworzyć także inne trójwymiarowe bryły geometryczne. Jest to zupełnie inna substancja niż C-60, występująca naturalnie, co do której przypuszcza się, że pochodzi z meteorytów. Naturalnie występujący C-60 (fulereny/kulki bucky-balls), który można znaleźć w rzadkim minerale "szungicie", nie ma nic wspólnego z GO bucky-balls tworzonymi w laboratoriach. Naukowcy uważają, że "bucky-balls" (C-60) pochodzą z przestrzeni kosmicznej i są wysoko rozwiniętą formą węgla wystawioną na działanie kosmicznego ciepła. Istnieje również C-70, C-80 i inne związki węgla znalezione w kosmosie, które wystawiły węgiel na działanie ogromnego ciepła, co jest jednym ze sposobów na stworzenie tlenku grafenu - spal stek na grillu i masz prosty tlenek grafenu.
Nasi szaleni naukowcy/czarownicy/voodoo aktywnie rozwijają "Grafenowy Świat" jedno-, dwu- i trójwymiarowych, stworzonych przez potwornego człowieka, poprzez wstrzyknięcie mutacji Frankensteina (mRNA jest mutagenne) do nowej z Tlenkiem Grafenu, Genetycznie Zmodyfikowanej Istoty Ludzkiej, nowego gatunku, który wypadł ze świata 3D do Świata Grafenu 2D. Ludzie mogą przejść do obiektywnego spojrzenia na czas i wejść w świat duchowej wytrzymałości (4D) zamiast iluzji liniowego czasu (3D). Współczesna materialistyczna nauka rozwinęła się do dwuwymiarowych nanorobotów, które naśladują ludzkie sieci neuronowe z nanosiatkami/nanowebami 2D, które budują "fałszywe" ludzkie tkanki ze swoim nano grafenowym pyłem/płatkami grafenowymi 1D, które mają za zadanie zabijać istoty ludzkie, ostatecznie prowadząc do "0D" - śmierci. Jest to ewidentnie zaplanowana eliminacja wszystkich, którzy nie znają sekretu - "Nie bierzcie żadnych zastrzyków jakiegokolwiek rodzaju".
Świat grafenu jest światem sub-natury, krokiem wstecz w niemoralne sfery zwierzęce, roślinne i mineralne, a nie krokiem naprzód w wyższe formy węgla w "super-naturze", które są częścią ludzkiej pychy. Tlenek grafenu jest subelementem stworzonym przez człowieka, który może prowadzić jedynie do ciemności i przerażającego medycznego ludobójstwa, które widzimy wokół nas we wszystkich dziedzinach medycyny. Każda osoba zaangażowana w zdobywanie funkcji badań nad śmiertelnymi wirusami i szczepionkami jest wrogiem ludzkości. Używanie GO do dostarczania jakiejkolwiek szczepionki jest diaboliczne, następnie dodaj mRNA i masz naprawdę złą grupę morderców. Tego typu eksperymenty na "nieświadomych" ludziach tworzą nowy gatunek chorej i umierającej ludzkości oraz elitarny syndykat farmaceutyczny, który otwarcie opowiada się za depopulacją poprzez zastrzyki, toksyczną żywność, toksyczne powietrze z chemtrails, przemysł medyczny tworzący choroby, niewolnictwo ekonomiczne, psychologiczne programowanie podprogowe oraz masową hipnozę propagandy medialnej, która sprzedała światu fałszywą pandemię - strach przed Wirusem X. Wirus X, wysoce przepowiedziana pandemia o ogromnych rozmiarach, jest spleciona z syntetycznym wirusem, który został stworzony w laboratoriach P-4 zajmujących się bronią biologiczną i rozpowszechniony do wszystkich innych bezpiecznych biolabów P-4 na całym świecie. Ta biologiczna broń masowego rażenia została stworzona dzięki finansowaniu przez dr Anthony'ego Fauci i Narodowe Instytuty Zdrowia, CDC oraz Światową Organizację Zdrowia Narodów Zjednoczonych. ONZ jest wyraźnym antyamerykańskim aktorem wojennym, który przejął amerykańskie wolności konstytucyjne poprzez terroryzm farmaceutyczny z fałszywą pandemią wspartą kłamstwami i złymi protokołami, która zabiła miliony. Było to możliwe dzięki uchwaleniu przez Kongres ustaw, które na to pozwoliły: All Hazards and Pandemic Act of 2019.
Tlenek żelaza jako adiuwant szczepionkowy znajduje się w większości szczepionek dla dzieci od 2008 roku. Tlenek grafenu jest obecny wszędzie w środowisku, a mimo to jest trujący, co udowodniono w każdym badaniu jego toksyczności. A jednak przemysł medyczny pcha się do przodu bez żadnej moralnej refleksji nad krzywdą wyrządzaną ludziom. Ci lekarze z Big Pharma i promotorzy leków to osobnicy, którzy przekształcili się w niemoralne zwierzęta, które są teraz poniżej tego, co zwierzę zrobiłoby innemu zwierzęciu. Demoniczne siły zaangażowane w tę globalną farmaceutyczną III wojnę światową są całkiem realne i pragną zamienić wszystkich ludzi w rozszerzone maszynowo cyborgi, które można "zatrzymać" lub "kontrolować" poprzez naciśnięcie przycisku, który aktywuje transludzkie mokradła wewnątrz ludzkiego ciała. Ten nikczemny plan został opatentowany przez Richarda C. Walkera i nazywa się "The Aggressive Remote Control of Everything", który może być w pełni zrealizowany jedynie poprzez posiadanie przycisku "OFF" na każdej istocie ludzkiej stworzonej za pomocą technologii nano grafenu.
CZYM JEST TLENEK GRAFENU (GO)? Tlenek grafenu (GO) jest warstwą węgla o jednym atomie, gdzie obie powierzchnie warstwy są zmodyfikowane przez grupy funkcyjne zawierające tlen, które są połączone ze sobą w powtarzający się wzór sześciokątów. Grafen i jego pochodne [tlenek grafenu (GO) i zredukowany GO (rGO)] cieszą się ogromnym zainteresowaniem ze względu na ich doskonałe właściwości mechaniczne, termiczne, elektryczne, optyczne i chemisorpcyjne. W ciągu ostatnich kilku lat materiały oparte na grafenie przyciągnęły wiele uwagi i zostały wykorzystane do wielu praktycznych zastosowań w różnych gałęziach przemysłu. Ostatnie osiągnięcia w zakresie syntezy grafenu z produktów spożywczych, wykorzystania grafenu do analiz żywności oraz oparte na grafenie metody analityczne w wykrywaniu (np. składu, zanieczyszczeń, toksyn i lotnych związków organicznych) są wykorzystywane do pomocy w ustalaniu jakości i/lub bezpieczeństwa żywności. Istnieją również właściwości antybakteryjne nanomateriałów opartych na grafenie i ich zastosowania w opakowaniach żywności.
Nanomateriały z rodziny grafenowej wywołują lokalne i ogólnoustrojowe efekty toksyczne, indukują genotoksyczność in vitro i in vivo, zmieniają mikrobiom jelitowy, powodują mutacje genetyczne, są niejadalne. Konieczne są dalsze badania toksykologiczne i oceny ryzyka, zwłaszcza w przypadku stosowania w żywności lub wszelkiego rodzaju zastrzykach.
Zaproponowano różne zastosowania nanomateriałów grafenowych (GFN) w łańcuchu żywnościowym i paszowym. Konieczne jest jednak przeprowadzenie oceny ryzyka, zanim staną się one gotowe do wprowadzenia na rynek i gdy zostanie wykazane narażenie konsumentów. W tym celu Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności opublikował wytyczne, które zostały niedawno zaktualizowane w celu zidentyfikowania i scharakteryzowania zagrożeń toksykologicznych związanych z GFN po narażeniu doustnym. GFN wydawały się być odporne na trawienie w przewodzie pokarmowym i nie były w stanie być wchłaniane, rozprowadzane i wydalane, wywołując efekty toksyczne na różnych poziomach, w tym genotoksyczność. Również dawka odgrywa ważną rolę, ponieważ doniesiono, że niskie dawki są bardziej toksyczne niż wysokie, ponieważ GFN mają tendencję do agregacji w układzie pokarmowym, zmieniając scenariusz wewnętrznego narażenia. Dlatego też, aby chronić ludzkość przed nieznanymi jeszcze skutkami działania GFN, konieczne są dalsze badania, w tym dokładna ocena toksykologiczna.
Chociaż tlenek grafenu - podobnie jak grafen - jest również materiałem dwuwymiarowym, to jego właściwości znacznie różnią się od właściwości grafenu. Nie absorbuje światła widzialnego, ma niższe przewodnictwo elektryczne w porównaniu z grafenem, a wykazuje znacznie wyższą aktywność chemiczną. Jego wysoka ruchliwość elektronów jest 100x szybsza niż krzemu; przewodzi ciepło 2x lepiej niż diament; jego przewodnictwo elektryczne jest 13x lepsze niż miedzi; pochłania tylko 2,3% światła odbitego; jest nieprzepuszczalny tak, że nawet najmniejszy atom nie może przejść przez pozbawiony defektów jednowarstwowy arkusz grafenu o grubości około 0,33 nanometra. W arkuszu grafitu o grubości 1 mm znajduje się około 3 milionów warstw grafenu. Twardszy od diamentu, a jednocześnie bardziej elastyczny od gumy; twardszy od stali, a jednocześnie lżejszy od aluminium - grafen jest najsilniejszym znanym materiałem.
Najbardziej obiecujące zastosowania grafenu to elektronika (jako tranzystory i interkonekty), detektory (jako elementy czujników) i gospodarka cieplna. Powstały już pierwsze grafenowe tranzystory polowe (FET), które są wykorzystywane w komunikacji nanoanalogowej lub aplikacjach nanocyfrowych.
Coraz więcej grup badawczych wykorzystuje programowalne właściwości kwasów nukleinowych do tworzenia racjonalnie zaprojektowanych nanokształtów, nanomaszyn i urządzeń nanoelektronicznych, które mogą się samoistnie składać do wielu różnych zastosowań. Urządzenia te obejmują nano-routery, nano-anteny i nano-obwody. Naukowcy zajmujący się nanotechnologią medyczną stworzyli nano-boty, czyli popularne określenie cząsteczek posiadających unikalną właściwość, która pozwala na zaprogramowanie ich do wykonania określonego zadania.
Kiedy tlenek grafenu jest wstrzykiwany do organizmu i wchodzi w interakcję z biologiczną krwią lub tkanką, GO odbiera wodór i staje się wodorotlenkiem grafenu. Grupy OH (hydroksylowe) mogą następnie oddzielić proton, który pozostawia ujemny ładunek wpływający na cały arkusz grafenu i czyniący go wysoce kwaśnym i szkodliwym dla czerwonych krwinek. Jest on również niezwykle ostry i działa jak żyletki, przecinając naczynia krwionośne, tkanki i organy. Samoorganizujące się rurki i arkusze GO mogą blokować naczynia włosowate i tętnice, z niszczącymi skutkami, gdy dzieje się to w sercu i płucach.
Tlenek Grafenu wewnątrz organizmu powoduje trombogenność, krzepnięcie krwi, zespół pozapalny lub systemowe lub wielonarządowe zapalenia, powoduje zmiany w układzie odpornościowym, załamanie układu odpornościowego, burze cytokinowe, neurodegenerację i efekty mutagenne zmieniające DNA gospodarza. Wdychany Tlenek Grafenu rozprzestrzenia się równomiernie w pęcherzykach płucnych i powoduje obustronne zapalenie płuc, zapalenie błon śluzowych, utratę smaku i węchu. Toksyczność Tlenku Grafenu w organizmie człowieka zachowuje się jak SARS-CoV-2, generując taką samą symptomatologię.
Grafen, Tlenek Grafenu (GO), nanorurki węglowe i całe nanomateriały z rodziny grafenowej (GFN) są toksyczne w prawie wszystkich swoich formach, powodując mutagenezę (nowotwory, zmiany chromosomalne), śmierć komórek, apoptozę, nekrozę, uwalnianie wolnych rodników. Powoduje immunosupresję, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, układu krążenia, endokrynnego, rozrodczego i moczowego, co może spowodować śmierć anafilaktyczną, oraz dysfunkcję wielonarządową. Szybko zwiększa toksyczność w płucach, tworząc burze cytokinowe prowadzące do obustronnego zapalenia płuc, genotoksyczności i uszkodzenia DNA.
W licznych badaniach ujawniono kilka typowych mechanizmów leżących u podstaw toksyczności nanomateriału tlenku grafenu, na przykład: fizyczne zniszczenie, stres oksydacyjny, uszkodzenie DNA, odpowiedź zapalna, apoptoza, autofagia i nekroza. W tych mechanizmach, receptory toll-like, transformujący czynnik wzrostu-beta (TGF-β) i czynnik martwicy nowotworów-alfa (TNF-α) są zaangażowane w sieć ścieżek sygnalizacyjnych, a stres oksydacyjny odgrywa kluczową rolę w tych ścieżkach. Wiele eksperymentów wykazało, że nano-materiały tlenku grafenu mają toksyczne skutki uboczne w wielu zastosowaniach biologicznych. Według USA FDA, grafen, tlenek grafenu i zredukowany tlenek grafenu wywołują efekty toksyczne zarówno in vitro, jak i in vivo. Nanomateriały z rodziny grafenowej (GFN) nie są dopuszczone przez USA FDA do spożycia przez ludzi.
Tlenek grafenu został wykorzystany w wielu zastosowaniach nanomedycznych, w tym w inżynierii tkankowej, leczeniu nowotworów, obrazowaniu medycznym i dostarczaniu leków. Jego właściwości fizjochemiczne pozwalają na stworzenie struktury regulującej zachowanie komórek macierzystych, z potencjałem wspomagania wewnątrzkomórkowego dostarczania DNA, czynników wzrostu i syntetycznych białek. Ze względu na swoje unikalne zachowanie w środowisku biologicznym, GO jest wykorzystywany w terapiach nowotworowych. Znalazł również zastosowanie w szczepionkach i immunoterapii, w tym jako adiuwant o podwójnym zastosowaniu i nośnik materiałów biomedycznych. We wrześniu 2020 roku naukowcy z Shanghai National Engineering Research Center for Nanotechnology w Chinach zgłosili patent na wykorzystanie tlenku grafenu w opracowywanej rekombinowanej szczepionce przeciwko SARS-CoV-2.
Właściwości grafenu są wyjątkowe z punktu widzenia fizycznego, termodynamicznego, elektronicznego, mechanicznego i magnetycznego. Jego właściwości pozwalają na zastosowanie go jako nadprzewodnika, nanopantenę ze skrystalizowanego grafenu oraz nanoportery z grafenowych kropek kwantowych. Jest materiałem pochłaniającym fale elektromagnetyczne, emiterem-odbiornikiem sygnałów oraz anteną, co umożliwia tworzenie zaawansowanej elektroniki w skali nano i mikrometrycznej. Grafen jest nanomateriałem modulowanym radiowo. Cząsteczka grafenu ma również zdolność do wstrzykiwania elektronów do innych substancji biologicznych w zależności od środowiska elektromagnetycznego i temperatury. Grafen jest aktywowany w temperaturze pokojowej i wyższej.
Grafen może zwielokrotniać promieniowanie, działając jako nanoantena, albo inaczej wzmacniacz sygnału, tranzystor. Ekspozycja na promieniowanie elektromagnetyczne może spowodować eksfoliację materiału na mniejsze cząstki zwane Graphene Quantum Dots (GQD), których właściwości i osobliwości fizyczne ulegają wzmocnieniu, ponieważ działają poprzez wzmocnienie sygnałów elektromagnetycznych, a wraz z tym odległości emisji, szczególnie w środowiskach takich jak ciało człowieka. Grafenowe kropki kwantowe mogą uzyskać różne morfologie, takie jak sześciokątne, trójkątne, okrągłe, bucky-bulls lub nieregularne wielokąty i bryły geometryczne.
Koszmar układów tlenku grafenu w żywności dla ludzi to potwór Frankensteina, który zabija. Jak czytamy w nagłówku Marka Wilsona: "Edible Graphene Is Here, And Electronics In Your Food Are Coming". Artykuł Marka podkreśla badania prowadzone przez Jeffa Fitlowfrom Rice University, które wykorzystują laser magazynowy do rzeźbienia jadalnych obwodów w żywności. Naukowcy z powodzeniem wykorzystali komercyjny laser do przekształcenia powierzchniowego węgla w żywności - takiej jak tosty, łupiny orzechów kokosowych, ziemniaki i ciasteczka harcerskie - w grafen. Bez użycia specjalnych próżni lub pomieszczeń czystych, grafen może być wzorowany na niemożliwie cienkim, jadalnym obwodzie. Grafen może być wykorzystany do wspomagania ogniw paliwowych w magazynowaniu energii, sprzętu radiowego w przesyłaniu danych, świecących elementów w oświetleniu i wszelkiego rodzaju czujników, a także do dostarczenia zaprogramowanego kawałka tosta, który może kontrolować twoje ciało. Te grafenowe obwody przypominają ciemny, atramentowy tatuaż, trochę jak bardzo spalone tosty. Ale, nie zapominajmy, grafen jest niejadalny, toksyczny i jest trucizną dla nerwów.
TLENEK ŻELAZA I TECHNOLOGIA GRAFENOWA Nanostruktury tlenku żelaza (ION) w połączeniu z grafenem lub jego pochodnymi - np. tlenkiem grafenu i zredukowanym tlenkiem grafenu - są bardzo obiecujące w kierunku inżynierii wydajnych nanokompozytów zwiększających wydajność zaawansowanych urządzeń w wielu dziedzinach zastosowań. Ze względu na szczególne właściwości elektryczne i elektrokatalityczne wykazywane przez struktury kompozytowe w wymiarach nanoskalowych, w ostatnich latach coraz więcej wysiłków skierowanych jest na dostosowanie właściwości nanokompozytów opartych na IONs-graphene w celu opracowania bardziej wydajnych czujników elektrochemicznych.
Unikalne cechy "ION-ów", takie jak silne właściwości magnetyczne, niska toksyczność, wysoka zdolność adsorpcyjna do immobilizacji pożądanych biomolekuł i dobra biokompatybilność, wraz z eleganckimi właściwościami tego nowego członka rodziny węglowej, takimi jak wysokie przewodnictwo elektryczne/termiczne, duża powierzchnia i właściwości elektrokatalityczne, pobudziły wiele zainteresowań w celu przezwyciężenia trudności w realizacji nowych pomysłów naukowych lub poprawy wydajności wielu obecnych urządzeń i metod. Aktywność katalityczna grafenowych jonów może być poprawiona dzięki wzmocnionej komunikacji elektronicznej np. transferowi ładunku pomiędzy katalizatorem a nośnikiem. Dodatkowo, synergiczne działanie arkuszy grafenowych i składników ION-s zapewnia nanokompozytowi nowe właściwości fizykochemiczne i w konsekwencji zwiększa wydajność elektrochemiczną. W rezultacie, nanokompozyty grafen-jons zostały uznane za jedne z najbardziej obiecujących materiałów hybrydowych, które mogą przyczynić się do rozwoju bardziej wydajnych czujników elektrochemicznych.
HYDROŻELE I TLENEK GRAFENU Ze względu na swoje zbliżone do tkanki właściwości mechaniczne, hydrożele są coraz częściej wykorzystywane w zastosowaniach biomedycznych; znanym przykładem są miękkie soczewki kontaktowe. Te żelowe polimery składają się w 90 procentach z wody, są elastyczne i szczególnie biokompatybilne. Hydrożele, które przewodzą prąd, umożliwiają dodatkowe zastosowania, np. w przekazywaniu sygnałów elektrycznych w organizmie lub jako czujniki. Grafen i pochodne grafenu (np. tlenek grafenu (GO), zredukowany tlenek grafenu (rGO)) zostały włączone do hydrożeli w celu poprawy właściwości (np. wytrzymałości mechanicznej) konwencjonalnych hydrożeli i/lub opracowania nowych funkcji (np. przewodnictwo elektryczne i ładowanie/dostarczanie leków). Unikalne interakcje molekularne pomiędzy pochodnymi grafenu a różnymi małymi lub makrocząsteczkami umożliwiają wytworzenie różnych funkcjonalnych hydrożeli odpowiednich do różnych zastosowań biomedycznych. W celu wytworzenia hydrożeli przewodzących prąd elektryczny, konwencjonalne hydrożele są zwykle mieszane z przewodzącymi prąd nano-materiałami wykonanymi z metali lub węgla, takimi jak nanodruty ze złota, grafen lub nanorurki węglowe.
BADANIA I OPRACOWANIA Aby wykazać prawdziwość i skuteczność powyższych stwierdzeń dotyczących materiałów z rodziny grafenu, przedstawiamy poniżej serię projektów badawczych, które podsumowują "stan wiedzy" dotyczący badań nad tlenkiem grafenu w jego wielu formach. Wiele z tego co zostało powiedziane powyżej może brzmieć alarmistycznie, lub nawet jak dzikie," sci-fi" bajki o transhumanizmie, ale poniższe badania pokazują, że wszystkie eksperymenty na ludziach z substancjami grafenowymi trwają od wielu lat na masową skalę. "Innowacje" w badaniach nad nanocząsteczkami nie są "nielegalne", ale z pewnością powinny być "niedopuszczalne" przez każdego moralnego naukowca, lekarza czy zdrowego człowieka. W imię innowacji ludzkość jest teraz zbiorowym szczurem laboratoryjnym, na którym mają eksperymentować moralnie zbankrutowani lekarze głoszący "Ewangelię" transludzkiej manipulacji budulcem DNA, ludzkimi organami, tworzeniem tkanek, neurologiczną kontrolą poprzez mokro, i nieludzkim mechanicznym myśleniem, które dominuje w "medycynie precyzyjnej" i nano-biologii. Zasadniczo, nano-biologia powinna być oksymoronem zamiast obecnej medycyny, eksperymentalnego leczenia, szczepionki lub śmiertelnej procedury medycznej. Wykonany przez człowieka toksyczny grafen nie należy do ludzkiego organizmu. Po przeczytaniu tych badań, wierzę, że zgodzicie się z autorem, że wszystkie zastosowania tlenku grafenu muszą się natychmiast zakończyć, a strony winne tych haniebnych zbrodni przeciwko ludzkości muszą zostać postawione przed sądem.
GRAFEN I TLENEK ŻELAZA W SZCZEPIONKACH Z: ACS Publications, 17 lutego 2021, In Situ Transforming RNA Nanovaccines from Polyethylenimine Functionalized Graphene Oxide Hydrogel for Durable Cancer Immunotherapy,Yue Yin, Xiaoyang Li, Haixia Ma, Jie Zhang, Di Yu, Ruifang Zhao, Shengji Yu, Guangjun Nie, and Hai Wang
Streszczenie: Szczepionka oparta na Messenger RNA (mRNA) jest obiecującym kandydatem w immunoterapii nowotworów, ponieważ może kodować antygeny związane z nowotworem przy zachowaniu doskonałego profilu bezpieczeństwa. Niestety, nieodłączna niestabilność RNA i wydajność translacji są głównymi ograniczeniami szczepionki RNA. Tutaj opisujemy iniekcyjny hydrożel utworzony z tlenku grafenu (GO) i polietyleniminy, który może generować nanoszczepionki obciążone mRNA i adiuwantami (R848) przez co najmniej 30 dni po wstrzyknięciu podskórnym. Uwolnione nanowakcyny mogą chronić mRNA przed degradacją i nadawać ukierunkowaną zdolność dostarczania do węzłów chłonnych. Dane pokazują, że ten transformowalny hydrożel może znacznie zwiększyć liczbę antygenowo specyficznych komórek CD8+ T, a następnie zahamować wzrost guza z tylko jednym leczeniem. Jednocześnie hydrożel ten może generować w surowicy przeciwciała specyficzne dla antygenu, co z kolei zapobiega występowaniu przerzutów. Łącznie, wyniki te pokazują potencjał funkcjonalizowanego PEI transformowalnego hydrożelu GO do skutecznej immunoterapii nowotworów.
Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła wiele rodzajów nanocząstek tlenku żelaza do użytku klinicznego, takich jak leczenie niedoboru żelaza, środki kontrastowe do obrazowania rezonansu magnetycznego (MRI) i platformy dostarczania leków. W jednym z badań naukowcy zbadali łączne zastosowanie nanocząstek tlenku żelaza (superparamagnetycznych nanocząstek Fe3O4) jako platformy dostarczania szczepionek i wzmacniacza odporności, a także zbadali, jak ta formuła wpłynęła na ekspresję cytokin w makrofagach i komórkach dendrytycznych (DCs) in vitro i wzrost guza in vivo. Ich nanocząstki tlenku żelaza znacznie promowały aktywację komórek odpornościowych i produkcję cytokin, indukując silne humoralne i komórkowe odpowiedzi immunologiczne. Wyniki te sugerują, że ten system dostarczania oparty na nanocząstkach ma duży potencjał do wykorzystania jako szczepionka przeciwko wirusom.
Superparamagnetyczne nanocząstki tlenku żelaza (SPIONs) jako środek kontrastowy są szeroko stosowane w obrazowaniu rezonansu magnetycznego do diagnozowania guzów i teranostyki. Jednakże, istnieje obawa o bezpieczeństwo SPIONs z marskością wątroby związaną z nadmiarem żelaza indukowanego stresem oksydacyjnym. Analiza z PCR tablicą szlaków toksyczności ujawniła wysoką dawkę SPIONs wywołała znaczące zmiany ekspresji odrębnego podzbioru genów w wątrobie z marskością wątroby. Wszystkie te wyniki sugerowały, że nadmiar żelaza w wysokiej dawce SPIONów może być czynnikiem ryzyka marskości wątroby z powodu wyraźnego wpływu podwyższonego metabolizmu lipidów, zaburzeń homeostazy żelaza i prawdopodobnie, pogłębionej utraty funkcji wątroby.
Obecnie nanocząstki są wykorzystywane w różnych zastosowaniach biomedycznych, gdzie ułatwiają diagnostykę laboratoryjną i terapię. W szczególności do celów dostarczania leków, wykorzystanie nanocząstek przyciąga coraz większą uwagę ze względu na ich unikalne możliwości i znikome efekty uboczne nie tylko w terapii nowotworowej, ale także w leczeniu innych dolegliwości. Spośród wszystkich rodzajów nanocząstek, biokompatybilne superparamagnetyczne nanocząstki tlenku żelaza (SPIONs) o odpowiedniej architekturze powierzchni i sprzężonych ligandach/białkach docelowych przyciągnęły dużą uwagę do zastosowań związanych z dostarczaniem leków.
Superparamagnetyczne nanocząstki tlenku żelaza (SPIONs) przyciągnęły uwagę ze względu na ich doskonałe właściwości superparamagnetyczne, takie jak kontrolowany rozmiar, duży stosunek powierzchni do objętości i nietoksyczność. Funkcjonalizacja powierzchniowa SPIONs cząsteczkami terapeutycznymi, w tym środkami przeciwdrobnoustrojowymi, została z powodzeniem wykorzystana w nanomedycynie. Poprzez zastosowanie zewnętrznego pola magnetycznego, SPION-y obciążone środkami przeciwdrobnoustrojowymi mogą być kierowane do pożądanego miejsca infekcji, co pozwala na bezpośredni i specyficzny efekt terapeutyczny przy minimalnych efektach ubocznych. Ogromną zaletą SPION-ów są ich właściwości magnetyczne, które pozwalają na bezpośrednie dostarczenie materii do strefy patogenu bez wpływu na cały organizm, co powoduje rosnące zainteresowanie rozwojem antybakteryjnych SPION-ów.
Podawane dożylnie SPION-y mogą być wykorzystywane do wykrywania i charakteryzowania małych zmian ogniskowych w wątrobie. Mogą być również podawane doustnie w celu uwidocznienia przewodu pokarmowego i mogą być wykorzystane jako biomarkery do oceny skuteczności leczenia. Nadal jednak potrzebne są dalsze badania z wykorzystaniem znakowanych SPION-ów w dziedzinie obrazowania molekularnego.
Superparamagnetyczne nanocząstki tlenku żelaza (SPION) były badane pod kątem różnych zastosowań biomedycznych, takich jak środki kontrastowe, terapia zastępcza żelazem, dostarczanie leków, naprawa tkanek, hipertermia, ukierunkowanie na komórki i tkanki oraz transfekcja. SPION-y mają rdzeń z tlenku żelaza, który jest pokryty warstwą organiczną lub nieorganiczną. Bare SPIONs mogą być toksyczne, ponieważ są reaktywne chemicznie, więc warstwa powłoki zapobiega agregacji i aglomeracji nanocząstek i zmniejsza utlenianie tlenku żelaza. SPIONs są w dużej mierze badane pod kątem obrazowania rezonansu magnetycznego i ukierunkowanego dostarczania leku i antygenu do wymaganych miejsc.
SPIONs zostały zatwierdzone przez FDA do leczenia anemii u dorosłych pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. SPION-y są również wykorzystywane do nieinwazyjnej diagnostyki przewlekłych chorób wątroby, niealkoholowego stłuszczeniowego zapalenia wątroby, marskości wątroby, guzów wątroby, angiografii rezonansu magnetycznego, obrazowania węzłów chłonnych, obrazowania szpiku kostnego i obrazowania blaszek miażdżycowych.
NANOCZĄSTKI TLENKU ŻELAZA W ŻYWNOŚCI Z: Science of Food, November 20, 2017, Czy nano jest bezpieczne w żywności? Establishing the factors impacting the gastrointestinal fate and toxicity of organic and inorganic food-grade nanoparticles, David Julian McClements & Hang Xiao
Nanotechnologia oferuje przemysłowi spożywczemu szereg nowych metod poprawy jakości, trwałości, bezpieczeństwa i zdrowotności żywności. Niemniej jednak konsumenci, agencje regulacyjne i przemysł spożywczy wyrażają obawy dotyczące potencjalnych niekorzystnych skutków (toksyczności) związanych z zastosowaniem nanotechnologii w żywności. W szczególności niepokój budzi bezpośrednie włączenie zaprojektowanych nanocząstek do żywności, takich jak te stosowane jako systemy dostarczania barwników, aromatów, konserwantów, składników odżywczych i nutraceutyków lub te stosowane do modyfikacji optycznych, reologicznych lub przepływowych właściwości żywności lub opakowań żywności. Niniejszy artykuł przeglądowy podsumowuje zastosowanie zarówno nieorganicznych (srebro, tlenek żelaza, dwutlenek tytanu, dwutlenek krzemu i tlenek cynku), jak i organicznych (lipidy, białka i węglowodany) nanocząstek w żywności, podkreśla najważniejsze cechy nanocząstek, które wpływają na ich zachowanie, omawia znaczenie wpływu matrycy żywnościowej i przewodu pokarmowego na właściwości nanocząstek, podkreśla potencjalne mechanizmy toksyczności różnych nanocząstek stosowanych w żywności oraz zwraca uwagę na ważne obszary, w których nadal potrzebne są badania. Autorzy zauważają, że nanocząstki są już obecne w wielu naturalnych i przetworzonych produktach spożywczych, a nowe rodzaje nanocząstek mogą być w przyszłości wykorzystywane przez przemysł spożywczy jako składniki funkcjonalne.
Nanotechnologia może być wykorzystana do "poprawy" jakości żywności, trwałości, bezpieczeństwa, kosztów i korzyści odżywczych. W niektórych przypadkach nanomateriały stosowane w przemyśle spożywczym nie mają znaleźć się w końcowym produkcie żywnościowym, np. te stosowane w opakowaniach, czujnikach i środkach przeciwdrobnoustrojowych przeznaczonych do sanityzacji zakładów produkujących żywność. Inżynieryjne materiały w nanoskali (ENM) mogą być celowo dodawane do żywności lub mogą nieumyślnie znaleźć się w niej(np. nanocząstki w materiałach opakowaniowych, które przenikają do matrycy żywnościowej). ENM mogą być wykorzystywane do tworzenia systemów dostarczania składników odżywczych, nutraceutyków, kolorów, smaków i konserwantów, lub mogą być wykorzystywane do modyfikowania tekstury, wyglądu lub stabilności żywności. Nanoskalowe struktury mogą być obecne w żywności w wyniku rutynowo stosowanych operacji przetwarzania żywności, takich jak homogenizacja, mielenie i gotowanie.
Nanocząstki obecne w żywności mogą być skategoryzowane jako organiczne lub nieorganiczne. Powszechnie stosowane są materiały nieorganiczne, takie jak srebro, tlenek żelaza, dwutlenek tytanu, dwutlenek krzemu lub tlenek cynku. Cząstki te są krystalicznymi lub amorficznymi ciałami stałymi w temperaturze otoczenia, które mogą być kuliste lub niesferyczne, mają różne właściwości powierzchni i powłoki oraz występują w różnych rozmiarach w zależności od materiałów wyjściowych i warunków przygotowania użytych do ich produkcji.
Nanocząstki nieorganiczne:
Nanocząstki srebra są stosowane jako środki przeciwdrobnoustrojowe w żywności i materiałach do pakowania żywności. Nanocząstki tlenku cynku mogą być stosowane jako źródło cynku oraz w opakowaniach żywności jako środki przeciwdrobnoustrojowe zapobiegające zanieczyszczeniu żywności oraz jako pochłaniacze światła ultrafioletowego. Nanocząstki tlenku żelaza są wykorzystywane w żywności jako barwniki lub źródła biodostępnego żelaza i występują w różnych rozmiarach, kształtach i formach krystalicznych. Nanocząstki dwutlenku tytanu są stosowane jako składniki funkcjonalne w niektórych produktach spożywczych, aby zapewnić charakterystyczne właściwości optyczne, takie jak zwiększona lekkość i jasność. Nanocząstki dwutlenku krzemu są dodawane do niektórych sproszkowanych produktów spożywczych jako środki przeciwzbrylające w celu poprawy właściwości płynięcia, np. soli, cukru pudru, przypraw, suszonego mleka i suchych mieszanek. Nanocząstki organiczne
Nanocząstki lipidów są szeroko obecne w wielu komercyjnych produktach spożywczych, np. emulsje do napojów, takie jak napoje bezalkoholowe, wody wzbogacone, soki owocowe i napoje mleczne, zawierają małe kropelki oleju rozproszone w wodzie. Nanocząstki białkowe to micele kazeinowe występujące w mleku wołowym i innych produktach mlecznych, które są małymi skupiskami cząsteczek kazeiny i jonów fosforanu wapnia. Nanocząstki węglowodanów są zwykle składane ze strawnych lub niestrawnych polisacharydów, takich jak skrobia, celuloza, alginian, karagen, pektyna i ksantan i mogą być niestrawne w górnym odcinku przewodu pokarmowego (GIT). Niektóre substancje organiczne stosowane do wytwarzania nanocząstek żywności (takie jak włókna pokarmowe i oleje mineralne) mogą nie być trawione w górnym odcinku GIT. Nanocząstki nieorganiczne również nie są trawione w GIT. Wszelkie nanocząstki, które nie zostaną strawione lub wchłonięte w górnej części GIT, dotrą do dolnej części GIT, gdzie mogą negatywnie zmienić mikrobiom. Zdolność nanocząstek nieorganicznych do wywoływania toksyczności jest często związana z ich reaktywnością chemiczną, która zależy od ich składu. Na przykład, niektóre nanocząstki nieorganiczne rozpuszczają się i uwalniają jony, które promują niepożądane reakcje chemiczne lub biochemiczne (np. nanocząstki srebra).
Połknięte nanocząstki gromadzą się w wielu tkankach. Nanocząstki te przemieszczają się przez warstwę śluzu, a następnie są wchłaniane przez aktywne lub pasywne mechanizmy transportowe. Po wchłonięciu do komórek, gromadzą się w ich obrębie. Akumulacja nanocząstek w określonych tkankach może prowadzić do długotrwałych problemów, jeśli wykazują one działanie toksyczne powyżej pewnego progu akumulacji. Ten mechanizm działania jest prawdopodobnie najważniejszy w przypadku nanocząstek nieorganicznych, które są bio-trwałe (nie są normalnie trawione lub metabolizowane w przewodzie pokarmowym).
Nanocząstki mogą wywoływać toksyczność w komórkach poprzez szereg różnych mechanizmów. Jednym z najważniejszych czynników przyczyniających się do toksyczności nanocząstek nieorganicznych jest ich zdolność do generowania reaktywnych form tlenu (ROS), takich jak tlen singletowy, nadtlenek, nadtlenek wodoru i rodniki hydroksylowe. Te ROS mogą następnie powodować uszkodzenia błon komórkowych, organelli i jądra poprzez interakcję z lipidami, białkami lub kwasami nukleinowymi. W rezultacie może to mieć negatywny wpływ na wiele funkcji biochemicznych niezbędnych do utrzymania żywotności komórek, takich jak produkcja ATP, replikacja DNA i ekspresja genów. W wielu badaniach stwierdzono zdolność nanocząstek nieorganicznych do zwiększania generacji ROS w komórkach i wywoływania cytotoksyczności.
Zdolność nanocząstek do znacznego zwiększenia doustnej biodostępności substancji hydrofobowych może mieć niekorzystne skutki dla zdrowia poprzez promowanie wchłaniania niepożądanych substancji niepolarnych w żywności, takich jak niektóre pestycydy (glifosaty itp.) i hormony. Na przykład produkt spożywczy zawierający nanocząstki lipidowe (taki jak napój, sos, dressing lub krem) może zwiększać biodostępność pestycydów hydrofobowych na spożywanych z nimi owocach lub warzywach.
GRAFEN SAMOCZYNNIE ŁĄCZY SIĘ W STRUKTURY NACZYŃ KRWIONOŚNYCH Z: Materials Today Connecting the Materials Community, March 19, 2020, New graphene-based material self-assembles into vascular structures (Nowy materiał na bazie grafenu samoczynnie składa się w struktury naczyniowe)
Międzynarodowy zespół naukowców, kierowany przez Alvaro Mata z University of Nottingham i Queen Mary University London w Wielkiej Brytanii, odkrył nowy materiał, który może być drukowany 3D w celu stworzenia tkankowych struktur naczyniowych. W pracy w Nature Communications, naukowcy donoszą o opracowaniu sposobu drukowania 3D tlenku grafenu z białkiem, które może organizować się w struktury rurowe, które replikują niektóre z właściwości tkanki naczyniowej.
"Ta praca oferuje możliwości w biofabrykacji poprzez umożliwienie jednoczesnego odgórnego drukowania 3D i oddolnego samoorganizowania się syntetycznych i biologicznych komponentów w uporządkowany sposób z nanoskali" - powiedział Mata. "Tutaj biofabrykujemy w skali mikro kapilarne struktury płynowe, które są kompatybilne z komórkami, wykazują fizjologicznie istotne właściwości i mają zdolność do wytrzymania przepływu. Może to umożliwić odtworzenie naczyń krwionośnych w laboratorium i mieć wpływ na rozwój bezpieczniejszych i bardziej wydajnych leków, co oznacza, że leczenie mogłoby potencjalnie docierać do pacjentów znacznie szybciej."
Samoorganizacja to proces, w którym wiele składników spontanicznie organizuje się w większe, dobrze zdefiniowane struktury. Systemy biologiczne polegają na tym procesie, aby w sposób kontrolowany złożyć molekularne bloki budulcowe w złożone i funkcjonalne materiały wykazujące niezwykłe właściwości, takie jak zdolność do wzrostu, replikacji i wykonywania solidnych funkcji. Nowy biomateriał jest wytwarzany poprzez samoczynne składanie się białka z tlenkiem grafenu. Ten proces samoskładania pozwala elastycznym regionom białka uporządkować i dostosować się do tlenku grafenu, generując silną interakcję między nimi. Kontrolując sposób mieszania tych dwóch składników, możliwe jest kierowanie ich montażem w wielu skalach w obecności komórek w celu wytworzenia złożonych, wytrzymałych struktur.
SAMOSKŁADAJĄCE SIĘ NANORURKI GRAFENOWE Z: Angewandte Chemie, First published: 14 marca 2001, Self-Assembling Organic Nanotubes, T. Bong,Thomas D. Clark Dr, Juan R. Granja Prof. Dr, M. Reza Ghadiri Prof.
Wydrążone struktury rurowe o wymiarach molekularnych pełnią w przyrodzie różnorodne funkcje biologiczne. Przykładem mogą być funkcje rusztowania i pakowania pełnione odpowiednio przez cytoszkieletowe mikrotubule i wirusowe białka-płaszczowe, jak również transport chemiczny i działania przesiewowe kanałów membranowych. W procesie tworzenia takich kanalików układy biologiczne w szerokim zakresie wykorzystują strategie samoorganizacji i samoskładania. Ze względu na liczne potencjalne zastosowania w takich dziedzinach jak chemia, biologia i materiałoznawstwo, wiele wysiłku poświęcono ostatnio przygotowaniu sztucznych struktur nanorurkowych. W niniejszym artykule omówiono zasady projektowania i otrzymywania syntetycznych nanorurek organicznych, ze szczególnym uwzględnieniem procesów niekowalencyjnych, takich jak samoskładanie i samoorganizacja.
PROGRAMOWALNE SYSTEMY ŻYWE Z: Nature Reviews Materials, Materials design by synthetic biology, Tzu-Chieh Tang, Bolin An, Yuanyuan Huang, Sangita Vasikaran, Xiaoyu Jiang
Biologia syntetyczna stosuje narzędzia genetyczne do inżynierii żywych komórek i organizmów analogicznie do programowania maszyn. W biologii syntetycznej materiałów zasady inżynierii z biologii syntetycznej i materiałoznawstwa są integrowane w celu przeprojektowania żywych systemów jako dynamicznych i reagujących materiałów z pojawiającymi się i programowalnymi funkcjami. W niniejszym przeglądzie omawiamy narzędzia biologii syntetycznej, w tym obwody genetyczne, organizmy modelowe i parametry projektowe, które można zastosować do budowy inteligentnych żywych materiałów. Analizujemy żywe i nieożywione samoorganizujące się materiały wielofunkcyjne, takie jak struktury wewnątrzkomórkowe i zaprojektowane biofilmy, a także badamy projekty i zastosowania hybrydowych materiałów żywych, w tym żywych czujników, terapii i elektroniki, jak również materiałów do konwersji energii i żywych materiałów budowlanych. Na koniec rozważamy perspektywy i wyzwania związane z programowalnymi żywymi materiałami i identyfikujemy potencjalne przyszłe zastosowania.
INŻYNIERSKIE ŻYWE MATERIAŁY Z: MIT Libraries, Towards engineering living functional materials, 2021, Tang, Tzu-Chieh,Ph. D.Massachusetts Institute of Technology
Dziedzina inżynierii żywych materiałów (ELMs) ma na celu odtworzenie niezwykłych właściwości naturalnej biologii, aby stworzyć nowe, możliwe do uprawy, wielofunkcyjne materiały przy użyciu genetycznie zmodyfikowanych organizmów. Większość istotnych pionierskich prac została stworzona przy użyciu biofilmu w skali od nano do mikro [GO], który ma raczej małą wydajność i zwykle wymaga kosztownej modyfikacji. Po drugie, uwalnianie genetycznie zmodyfikowanych mikroorganizmów (GMMs) do zastosowań w żywności, wodzie lub rolnictwie jest często uważane za ryzykowne ze względu na niepewność, że dzikie organizmy przejmą od GMMs niepożądane cechy, takie jak oporność na antybiotyki. Potrzebny jest znaczny wysiłek w celu zaspokojenia tych niezaspokojonych potrzeb. Niniejsza rozprawa rozpoczyna się od wprowadzenia do obwodów genetycznych i dogłębnego przeglądu aktualnych trendów w biologii syntetycznej materiałów, która obejmuje dwie główne kategorie ELM: samoorganizujące się materiały funkcjonalne i hybrydowe materiały żywe. W kolejnych rozdziałach opisano technologie opracowane w celu osiągnięcia wysokiej skalowalności i bezpiecznego wdrożenia ELM w tych dwóch kategoriach oraz żywych urządzeń nadających się do zastosowań w świecie rzeczywistym.
TOKSYCZNOŚĆ TLENKU GRAFENU Z: Biomedical Research International, Volume 2021 |Article ID 5518999, Synthesis and Toxicity of Graphene Oxide Nanoparticles: A Literature Review of In Vitro and In Vivo Studies, Asmaa Rhazouani, Halima Gamrani , Mounir El Achaby , Khalid Aziz, Lhoucine Gebrati, Md Sahab Uddin, and Faissal AZIZ, Synthesis and Toxicity of Graphene Oxide Nanoparticles: A Literature Review of In Vitro and In Vivo Studies
Nanomateriały były szeroko stosowane w wielu dziedzinach w ostatnich dekadach, w tym w elektronice, biomedycynie, kosmetyce, przetwórstwie żywności, budynkach i aeronautyce. Zastosowanie tych nanomateriałów w dziedzinie medycyny mogłoby poprawić diagnostykę, leczenie i techniki prewencyjne. Tlenek grafenu (GO), utleniona pochodna grafenu, jest obecnie wykorzystywany w biotechnologii i medycynie do leczenia raka, dostarczania leków i obrazowania komórkowego. Ponadto, GO charakteryzuje się różnymi właściwościami fizykochemicznymi, w tym nanoskopowym rozmiarem, dużą powierzchnią i ładunkiem elektrycznym. Jednakże toksyczny wpływ GO na żywe komórki i organy jest czynnikiem ograniczającym jego zastosowanie w medycynie. Ostatnio w licznych badaniach oceniano biokompatybilność i toksyczność GO in vivo i in vitro. Ogólnie rzecz biorąc, nasilenie efektów toksycznych tego nanomateriału różni się w zależności od drogi podania, podawanej dawki, metody syntezy GO i jego właściwości fizykochemicznych.
Nanocząstki znajdują szerokie zastosowanie w elektronice, aeronautyce, energetyce, rolnictwie, kosmetyce, medycynie, produkcji tekstyliów i wielu innych dziedzinach. Obecnie wykorzystuje się je do podawania leków, białek, genów, szczepionek, polipeptydów i kwasów nukleinowych. GO jest nanomateriałem znanym od ponad 150 lat i wykorzystywanym w wielu zastosowaniach. W ostatnich latach grafen został wykorzystany w medycynie, szczególnie do sekwencjonowania DNA, rozwoju biosensorów oraz różnicowania i wzrostu komórek. Ponieważ grafen jest nierozpuszczalny w wodzie, jego zastosowania są ograniczone do pasywnych platform detekcji i pracy komórek. Jego funkcjonalna pochodna GO posiada unikalne właściwości, które czynią go bardziej efektywnym w zastosowaniach biomedycznych. Charakteryzuje się ona zdolnością do dyspersji w wielu rozpuszczalnikach, co ułatwia jej przenoszenie. Ponadto GO jest wykorzystywany do podawania leków przeciwnowotworowych w komórkach biologicznych, aptamerów do sondowania ATP w komórkach nabłonkowych oraz dostarczania genów. Nanomateriały te mają dużą powierzchnię i mogą utrzymywać stabilność leków bez zmiany ich aktywności biologicznej, w znacznie większym stopniu niż inne nanomateriały.
GO charakteryzuje się właściwościami, które czynią go atrakcyjnym w innych dziedzinach, takich jak czujniki i przechowywanie energii. Wraz ze wzrostem zastosowań wzrasta narażenie na GO w różnych populacjach. Obejmuje to narażenie podczas produkcji nanomateriałów i leczenia biomedycznego. GO jest zaangażowany w wiele zastosowań, ale istnieje jeden główny czynnik ograniczający "jego toksyczność" ograniczający jego wykorzystanie. Naukowcy często stają przed problemem zrównoważenia pozytywnych efektów terapeutycznych GO z efektami ubocznymi związanymi z jego toksycznością
TLENEK GRAFENU JAKO NOŚNIK I ADIUWANT SZCZEPIONKI Z: Acta Biomaterialia, Volume 112, August 2020, Pages 14-28, Recent progress of graphene oxide as a potential vaccine carrier and adjuvant, WanjunCaoab, LinHea, Weidong Caob, Xiaobing HuangaKun, Jiac Jingying Dai
Adiuwanty i nośniki zostały odpowiednio dodane do składu szczepionki, aby poprawić immunogenność antygenu i wywołać długotrwałą odporność. Tlenek grafenu (GO), szeroko stosowany do dostarczania biomolekuł, wyróżnia się w ładowaniu i dostarczaniu antygenu oraz wykazuje potencjał aktywacji układu odpornościowego. Jednakże, GO agreguje w płynie biologicznym [skrzepy krwi] i indukuje śmierć komórek, a także wykazuje słabą bio-solubność i biokompatybilność. Aby rozwiązać te ograniczenia, zastosowano różne protokoły modyfikacji powierzchni, aby zintegrować wodne substancje kompatybilne z GO, co skutecznie poprawia jego biokompatybilność. Co ważniejsze, modyfikacje te sprawiają, że funkcjonalizowane GO mają doskonałe właściwości zarówno jako nośniki, jak i adiuwanty. Ze względu na swoje unikalne właściwości fizykochemiczne, tlenek grafenu jest szeroko stosowany w medycynie do celów fototermicznego leczenia raka, dostarczania leków, terapii antybakteryjnej i obrazowania medycznego. Nasza praca opisuje modyfikację powierzchni tlenku grafenu i po raz pierwszy podsumowuje, że funkcjonalizowany tlenek grafenu służy jako nośnik szczepionki i wykazuje znaczącą aktywność adiuwantową w aktywacji odporności komórkowej i humoralnej.
Medycyna precyzyjna informuje nas, że tlenek grafenu był badany pod kątem obiecujących zastosowań w szerokiej gamie aplikacji nanomedycznych, w tym inżynierii tkankowej, leczeniu raka, obrazowaniu medycznym i dostarczaniu leków. Jego właściwości fizykochemiczne pozwalają na stworzenie struktury regulującej zachowanie komórek macierzystych, z potencjałem wspomagania wewnątrzkomórkowego dostarczania DNA, czynników wzrostu i syntetycznych białek, które mogłyby umożliwić naprawę i regenerację tkanki mięśniowej. Ze względu na swoje unikalne zachowanie w środowisku biologicznym, tlenek grafenu został również zaproponowany jako nowatorski materiał we wczesnej diagnostyce nowotworów. Badano również jego zastosowania w szczepionkach i immunoterapii, w tym jako podwójnego zastosowania adiuwant i nośnik materiałów biomedycznych.
Ujawniono kilka typowych mechanizmów leżących u podstaw toksyczności nanomateriału tlenku grafenu, takich jak: fizyczne zniszczenie, stres oksydacyjny, uszkodzenie DNA, odpowiedź zapalna, apoptoza, autofagia i nekroza. W tych mechanizmach, receptory toll-like (TLR), transformujący czynnik wzrostu-beta (TGF-β) i czynnik martwicy nowotworów-alfa (TNF-α) są zaangażowane w sieć ścieżek sygnalizacyjnych, a stres oksydacyjny odgrywa kluczową rolę w tych ścieżkach. Wiele eksperymentów wykazało, że nanomateriały tlenku grafenu mają toksyczne efekty uboczne w wielu zastosowaniach biologicznych. Według USA FDA, grafen, tlenek grafenu i zredukowany tlenek grafenu wywołują efekty toksyczne zarówno in vitro, jak i in vivo. Nanomateriały z rodziny grafenowej (GFN) nie są dopuszczone przez USA FDA do spożycia przez ludzi.
HYDROŻELE INKORPOROWANE TLENKIEM GRAFENU W MEDYCYNIE Z: Polymer Journal, tom 52, strony 823-837, 8 maja 2020, Graphene oxide-incorporated hydrogels for biomedical applications, Jongdarm Yi, Goeun Choe, Junggeon Park Young Lee
Grafen i pochodne grafenu (np. tlenek grafenu) zostały włączone do hydrożeli, aby poprawić właściwości (np. wytrzymałość mechaniczną) konwencjonalnych hydrożeli i/lub opracować nowe funkcje (np. przewodnictwo elektryczne i ładowanie/dostarczanie leków). Unikalne interakcje molekularne pomiędzy pochodnymi grafenu a różnymi małymi i makrocząsteczkami umożliwiają wytworzenie różnych funkcjonalnych hydrożeli odpowiednich do różnych zastosowań biomedycznych. W tym mini-przeglądzie przedstawiamy najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hydrożeli z domieszką GO w zastosowaniach biomedycznych, skupiając się na ich specyficznych zastosowaniach jako materiałów wytrzymałych mechanicznie, rusztowań/elektrod przewodzących prąd elektryczny oraz wysokosprawnych nośników leków.
TLENEK GRAFENU W SZCZEPIONKACH Z: Nanoscale, Functionalized graphene oxide serves as a novel vaccine nano-adjuvant for robust stimulation of cellular immunity, Ligeng Xu, Jian Xiang, Ye Liu, Jun Xu, Yinchan Luo, Liangzhu Feng, Zhuang Liu and Rui Peng
Dzięki swoim unikalnym właściwościom fizykochemicznym, pochodne grafenu przyciągnęły dużą uwagę w biomedycynie. W tym badaniu, starannie zaprojektowaliśmy tlenek grafenu (GO) jako adiuwant szczepionki do immunoterapii z wykorzystaniem ureazy B (Ure B) jako antygenu modelowego. Nasza praca nie tylko przedstawia nowy, wysoce skuteczny nanoadiuwant szczepionkowy oparty na GO, ale także podkreśla krytyczną rolę chemii powierzchni w racjonalnym projektowaniu nanoadiuwantów.
