I tu, ukazuje się wyższość głoszonych kazań i wykładów Kapłanów z Bractwa św. Piusa X nad głoszeniem kazań i wykładów wielu Kapłanów diecezjalnych Kościoła posoborowego.
Właśnie chociażby na przykładzie wiedzy o św. Maksymilianie Marii Kolbe. Co wiemy od naszych Kapłanów na temat Maksymiliana? Wciąż mówi się tylko o tym, że oddał życie za współwięźnia, kładąc przy tym nacisk na miłość bliźniego. A przecież działalność Maksymiliana to nie tylko ostatnie dni Jego życia. To ukazywanie miłości do Maryi, to zdobywanie dusz ludzkich dla Chrystusa, to walka z największym wrogiem Kościoła katolickiego jakim jest masoneria.
Kapłani z Bractwa głosząc słowo Boże, czy opowiadając podczas swoich wykładów o wszystkim co dotyczy Kościoła i zbawienia dusz, opierają się zawsze na prawdzie. Dla niektórych jest ona czasem bolesna, czasem niewygodna, ale zawsze jest prawdą. Jak niewielu Kapłanów naszego-posoborowego Kościoła potrafi mówić z taką mocą, jak czynią to Kapłani z Bractwa. Wymienię tu chociażby znanych nam Kapłanów - Księdza Jacka Bałembę, Księdza Stanisława Koczwarę czy Księdza Grzegorza Śniadocha. Takich Kapłanów jest dziś niewielu. Oni są na wagę złota. Dzięki Kapłanom z Bractwa, wielu katolikom, którzy słuchali, bądź słuchają Ich wykładów otwierają się oczy duszy. Wielu z nich szczerze nawraca się do Boga. Jestem przekonana, że w ogromnym procencie, to dzięki Bractwu i uporowi Abp Lefebvr'e mamy dziś Mszę Wszechczasów.

Oby takich Kapłanów było jak najwięcej. Ja osobiście dziękuję Bogu za takich Kapłanów.