Święty Jan Bosko i judaizm

S. Mówiłeś do nas wiele razy o religii żydowskiej, na przykład tej danej przez Mojżesza, jedynej prawdziwej religii przed przyjściem Zbawiciela. Lecz czy po przyjściu Zbawiciela religia żydowska przestała być prawdziwą religią?

O. Już wam powiedziałem przy różnych okazjach że religia żydowska, dana przez Boga Mojżeszowi, stanowiła przygotowanie do religii chrześcijańskiej. W rzeczywistości wszyscy ci, którzy praktykowali religię żydowską mogli się zbawić wyłącznie w nadziei przyszłego Mesjasza. Następnie przyszedł Boski Zbawca, głosząc Boską i świętą religię, a kiedy umarł na krzyżu, dokonując się wielkiej tajemnicy odkupienia ludzi, zakończył religię żydowską.

S. Czyli religia, którą praktykują dzisiejsi żydzi, nie jest już w stanie ich zbawić?

O. Nie, moje dzieci. Żydowska religia mogła zbawić Żydów do śmierci Zbawiciela. Jednak, od kiedy zaczął On głosić Ewangelię w różnych częściach świata, żaden z żydów nie może się zbawić nim nie uwierzy w Jezusa Chrystusa i przyjmie chrzest. Ci, którzy nie zostali odrodzeni w wodach chrztu, nie mogą wejść do Królestwa Niebieskiego, tak głosi Ewangelia.

S. Czy wszyscy Żydzi, którym głoszono Ewangelię się nawrócili?

O. Żydzi, którzy słyszeli Ewangelię od samego Jezusa Chrystusa i Jego Apostołów, w części uwierzyli i przyjęli Chrzest. Jednak większość z nich okazała się zatwardziałymi i poprzez zwiedzenie ze strony uczonych w Piśmie i faryzeuszy uczynili wszystko aby Mesjasz został wydany na śmierć, wszystkie rzeczy jakie przepowiedzieli prorocy, jak to wam od dawna wskazywałem, odnosząc się do proroctw dotyczących Mesjasza, które wypełniły się w Jezusie Chrystusie.

S. Czy prorokom podobała się taka zatwardziałość Żydów?

O. Jak wam powiedziałem, wielu proroków przewidziało taką zatwardziałość Żydów i jasno wskazała że zostaną wygnani ze swego kraju, rozproszeni na różne części świata, bez króla, bez świątyni, bez kapłaństwa, z uwagi na to dobrowolne zaślepienie. Następnie czytamy w Ewangelii że Jezus Chrystus wobec zatwardziałości, z którą Żydzi odrzucali uznanie nadzwyczajnych cudów jakie czynił, wobec potwornego bogobójstwa jakie przygotowywali na osobie, która przyszła ich zbawić, przepowiedział, że Żydzi zostaną oblężeni w Jerozolimie, pomniejszeni, miasto zostanie zniszczone, świątynia spalona, zaś cały lud rozproszony, zaś rzeczy te się wydarzą w ciągu żyjącego pokolenia.

S. Straszliwe proroctwo! (…)

O. Wszystkie te przepowiednie doskonale się spełniły. Żyła jeszcze spora liczba tych, którzy byli obecni podczas śmierci Zbawiciela, kiedy Rzymianie, którzy oblegli Jerozolimę, sprowadzili ją do takiego zniszczenia. (…)

S. Pokonany naród, rozproszony lud, to wydaje się niesamowite! Ale czy w to wszystko wierzą żydzi, czy wiedzą o tych rzeczach?

O. Ten fakt jest tak donośny, że gdyby nie został ustalony w historii, byłoby trudno w to uwierzyć. I jest to wielka kara, która z pewnością zakłada wielką zbrodnię, którą jest zabójstwo Zbawiciela. Żydzi wiedzą o tych rzeczach i sami o nich pisali. Józef Flawiusz, bardzo uczony Żyd napisał tuż potem o tym wielkim wydarzeniu, sam w nim uczestniczył. I opowiada długą listę zadziwiających znaków, które je poprzedzały.

S. Opowiedz nam o niektórych z tych znakach, a posłużą byśmy się przekonali o prawdzie Ewangelii.

O. Powiem wam o kilku, do których odnosi się powyższy autor. Mówi że w dzień Pięćdziesiątnicy był słyszany w świątyni głos, dochodzący nie wiadomo skąd, gromko wzywający: uciekajmy stąd, uciekajmy stąd. Pewien człowiek przybył z prowincji i ciągle krzyczał: popatrzcie na świątynię, zamęt w Jeruzalem, głos ze wschodu, głos z zachodu, głos od czterech wiatrów! Zamęt w świątyni, zamęt w Jeruzalem! Został pojmany, wsadzony do więzienia, pobity, lecz nie przestał biegać po obwarowaniach i mieście, wołając przez trzy lata, zanim (…) został ugodzony kamieniem w głowę i zmarł. O godzinie dziewiątej przy świątyni i ołtarzu zalśniło żywe światło i przez pół godziny wydawało się że to południe. Drzwi świątyni, które wychodziły na wschód były z brązu i wielkiej wagi, tak że dwudziestu mężczyzn musiało je zamykać. Drzwi te otworzyły się same, żaden człowiek ich nie dotknął. (…) Kometa rozbłysła jak błyskawica i gwiazda w kształcie miecza zawisła na rok z ostrzem zwróconym w stronę miasta. Takie niesamowite znaki dniem i nocą zwiastowały ludowi jego rychłą ruinę. Potem nadeszli Rzymianie, którzy, bezwiednie, stanowili narzędzie Bożego gniewu, przyczyniając się do spełnienia tego co zostało zapisane w Ewangelii i zniszczeniu Żydów.

S. Czy Żydzi nie mogli już wrócić do swej ojczyzny?

O. Zostali od tej pory tak rozproszeni, że, mimo swych wysiłków, nie byli już w stanie wrócić do ojczyzny, ani nawet się połączyć by utworzyć jeden lud. Te ich pozostałości, które trwają w zatwardziałości w wielu miejscach stanowią dla nas przedmiot prawdy naszej religii. Albowiem Żydzi, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo są znakiem tego że uznali jego Boskie pochodzenie, a ci, którzy się nawrócili są innym argumentem przemawiającym za tym samym, albowiem spełnia się w nich każdego dnia proroctwo Ewangelii, to jest lud ten żyje w rozproszeniu bez króla, świątyni, kapłana, naznaczony znakiem Boskiego napomnienia. Nieszczęśliwy jest stan tych Żydów, w którym będą trwali aż do końca świata.

S. Co Żydzi mówią o nieprzyjmowaniu religii chrześcijańskiej?

O. Mówią że Mesjasz jeszcze nie nadszedł.

S. Jakie jest tego uzasadnienie?

O. Żydzi dalej czekają na Mesjasza i opierają się na przekonaniu że musi on przyjść jako wielki wojownik i ustanowić doczesne królestwo, które rozszerzy się na cały świat. Podobnie, przywiązując swe serce do rzeczy ziemskich, nie przyjmują prawd Ewangelii, które mają w całości charakter duchowy. Nie chcą nawet otworzyć swych oczu na wielką liczbę proroctw jakimi dysponują, które jasno ogłaszają że Mesjasz, poprzez Wszechmocnego boga, miał przyjść w pokorze jako słodki baranek, jak uczynił to Jezus Chrystus i ustanowić królestwo, którym jest Jego Kościół, który miał się rozszerzyć na całą ziemię i trwać wiecznie.

S. Skoro Mesjasz przyszedł, jak to nam przedstawiłeś i którego uznajemy w Jezusie Chrystusie, oczywiście jest to na próżno. Ale załóżmy że miałby nadal przyjść, czy żydzi mogą uzyskać jakieś pewne znaki by go poznać?

O. Nie, moje drogie dzieci. (…)

1. Mesjasz miał się narodzić w tym czasie, w którym władza nad plemieniem judzkim miała przejść w obce ręce. Co wydarzyło się przy narodzeniach Jezusa. I od 19 stuleci taka władza ustała.
2. Mesjasz miał się narodzić w rodzie Dawida. Ale rozmawiałem z żydami i wszyscy się zgadzają że potomstwo Dawida zostało rozproszone i zmieszane z resztą Żydów, także nikt nie jest w stanie znaleźć osoby, która mogłaby w sposób pewny wykazać swoje pochodzenie od owego króla i proroka.
3. Według proroctwa proroka Aggeusza, Mesjasz miał nawiedzić świątynię, którą Żydzi zbudowali po powrocie z niewoli babilońskiej. Ale jak Mesjasz może odwiedzić świątynię, która od 18 stuleci już nie istnieje?

S. Ojcze, tyle razy miałeś styczność z żydami. Co mówią oni o tych prawdach?

O. Rzeczywiście parę razy miałem styczność z żydami i często wywiązywała się rozmowa o religii oraz Mesjaszu. Zapewniam was że budzi litość słuchanie tego co myślą o tak bardzo ważnej prawdzie.

S. Zatem co mówią?

O. Ogólnie mówiąc, rabini, to jest, żydowscy mistrzowie, odsuwają od siebie myślenie o tej kwestii. Niektórzy z nich żyją w sposób szczery i z nadzieją czekają na Mesjasza. Lecz najwięcej z nich żyje w nieznajomości własnej religii, nie kłopocząc się o Mesjasza, uciekając od każdego kto pragnie im o nim opowiedzieć. Również wielu z nich żyje w judaizmie jedynie z powodu własnych interesów. (…) Nie możemy być zaskoczeni liczbą Żydów, którzy przywiązują niewielką wagę do Mesjasza i religii, albowiem ich judaizm nie jest już świętą religią głoszoną przez proroków, potwierdzaną przez cuda: po przyjściu Jezusa Chrystusa nie jest w stanie choćby wydać proroka, ani ukazać nam że ktoś z jego ludu uczynił cud. Nawet ci, którzy dokonali głębokiego badania religii jaką obecnie wyznają Żydzi, mówią, że została ona zredukowana w rzeczywistości do ateizmu, nawet do zaprzeczania istnieniu Boga.

S. Czy Żydzi mogą ignorować istnienie Boga?

O. Choć Żydzi nie zaprzeczają otwarcie istnieniu Boga, wyznają jednak pewne zasady wskazujące co jest słuszne i jak zaprzeczać istnieniu Boga. Mają oni księgę zwaną Talmudem, w której zawarte są ceremonie, obrzędy, modlitwy. I najważniejsza kwestia o ich religii: Żydzi bardziej wierzą w Talmud niż w samą Biblię. Teraz posłuchajcie kilku błędów z tej księgi i możecie domyśleć się reszty. Bóg, głosi Talmud, spędza pierwsze trzy godziny dnia na lekturze żydowskiego prawa, potem udaje się w ustronne miejsce by opłakiwać zniszczenie Świątyni Jerozolimskiej i niewolę swego ludu. Gdy tylko Bóg wspomina nieszczęścia jakie Żydzi cierpią wśród gojów, roni dwie łzy do oceanu i łagodzi swój ból, bijąc się w piersi. Żydzi uznają te i inne absurdy, które siedmioletnia chrześcijanka od razu rozpoznaje jako niezgodne z [charakterem] Wszechmogącego Boga, Stworzyciela i Najwyższego Władcy nieba i ziemi. Zaś o duszy mówią rzeczy jeszcze bardziej niedorzeczne. Posłuchajcie o kilku zapisanych w ich Talmudzie. Każdy kto będzie jadł trzykrotnie w dzień szabasu dostąpi życia wiecznego. Ci, którzy będą się modlić z twarzą zwróconą ku południowi uzyskają dar mądrości, a kto zwróci się ku północy otrzyma dar bogactwa. Ten, który przejdzie pod brzuchem wielbłąda nigdy nie nauczy się niczego. Wstyd opisywać takie niedorzeczności, nie chcę również odnosić się do bluźnierstwa jakie uczeni żydowscy wydalają z siebie przeciw Bogu, naszemu Panu Chrystusowi i chrześcijanom.

S. Jak żydzi bluźnią przeciw chrześcijanom?

O. To nie tylko bluźnierstwa, lecz najgorsze przekleństwa, boję się nawet ich wymieniać, proszę, zwolnijcie mnie z tego.

S. Proszę cię jednak, abyś nam powiedział, abyśmy poznali jakie są myśli i pragnienia tego ludu, z którym często musimy mieć styczność.

O. Ponieważ jest tak wiele tego co żydzi mówią o chrześcijanach, dam wam namiastkę tego co jest zapisane w ich Talmudzie. Jest tam napisane:
1. Że każdy żyd musi bluźnić przeciw chrześcijanom trzy razy dziennie, prosząc aby Pan zechciał ich pomieszać i pogromić z ich władcami i władzami, zaś w tym celu rabini mają szczególnie utrzymywać w swych synagogach nienawiść do Jezusa Chrystusa z Nazaretu.
2. Że Bóg nakazał żydom dokonywanie w dowolny sposób wyniszczenia mienia chrześcijańskiego lub kradzieży.
3. Żydzi mają uważać chrześcijan za równych złym zwierzętom.
4. Żyd nie uczyni gojowi dobrze ani źle, lecz jako chrześcijanin może działać by ocalić życie.
5. Spotykając chrześcijanina na krawędzi urwiska żyd ma obowiązek zepchnąć go na dół.
Jest więcej tych rzeczy i chciałbym wam o tym opowiedzieć, ale przemilczę, ponieważ wywołują one pogardę dla tego już nadto nieszczęśliwego ludu, albowiem wstyd mi je opowiadać. Raczej powiem wam że ludzie ci, skazując na śmierć Boskiego Zbawiciela, tak bardzo zwyrodnieli, w religii i wiedzy o rzeczach czysto naturalnych, że każdy kto zbadał ich polityczne i religijne stanowisko w kwestii przyjścia Jezusa Chrystusa, nie oprze się by nie uznać w nim stałego i zwracającego uwagę znaku Boskiej klątwy.

S. Och, jak przewrotnym ludem są żydzi, czy nie powinni zostać przeklęci i potępieni oraz przegnani od nas na zawsze?

O. Nie, moje dzieci. Żydzi z tymi przewrotnymi zasadami, zamiast nienawiści, są godni naszego współczucia. Bluźnią oni religii chrześcijańskiej, ponieważ jej nie znają. Albowiem jeśli kiedyś dojdą do poznania piękna, świętości i dobra, które są tak bardzo obiecane i w obecnym życiu, i niewysłowionego szczęścia, jakie czeka nas w drugim, powiadam wam: WSZYSCY ŻYDZI PRZYJĘLIBY Z OTWARTYMI RĘKAMI RELIGIĘ CHRZEŚCIJAŃSKĄ BY STAĆ SIĘ JEDNĄ OWCZARNIĄ Z CHRZEŚCIJANAMI, BY DOŁĄCZYĆ DO NAJWYŻSZEGO PASTERZA, KTÓRYM JEST JEZUS CHRYSTUS. Podążajmy raczej za przykładem naszego Boskiego Zbawiciela, który modlił się za tychże Żydów, którzy doprowadzili Go na krzyż. Dlatego, z całego serca pomódlmy się również, mając na uwadze karę tego nieszczęśliwego ludu, wartego by zostały wylane na niego skarby Bożego miłosierdzia, aby otworzył swe oczy na światło Ewangelii, uznał w Jezusie Chrystusie swojego Zbawiciela i poprzez łaskę odnowienia w wodach chrztu mógł wejść na łono Kościoła katolickiego, jedynego prawdziwego, jedynego świętego, jedynego Boskiego depozytariusza, poza którym nikt nie może zostać zbawiony.

Fragmenty “IL CATTOLICO, ISTRUITO NELLA SUA RELIGIONE, TRATTENIMENTI di un Padre di Famiglia co’ suoi Figliuoli, secondo I bisogni del tempo” z roku 1853
[S - syn, O - ojciec]

tłum. za: San Giovanni Bosco – Opere Edite. – 1815-1888,_Bosco_Giovanni,_Vol_067_il_cattolico_istruito_nella_sua_religione,_IT.pdf