Palestyna w czasach Jezusa. Jak wyglądał dzień z życia Jezusa i Maryi? Przed świtem, Kobiety rozpoczynały prace związane z mieleniem ziarna i wypiekiem chleba. Pierwsze światła. Prace rozpoczynają …More
Palestyna w czasach Jezusa. Jak wyglądał dzień z życia Jezusa i Maryi?
Przed świtem,
Kobiety rozpoczynały prace związane z mieleniem ziarna i wypiekiem chleba.
Pierwsze światła.
Prace rozpoczynają się na polach i dziedzińcach.
Wczesne rano.
Kobiety przynoszą wodę ze źródła (ujęcia wody we wsi) wymieniając informacje. (plotkując). Niejednokrotnie kobiety, nosiły duże dzbany pełne wody na głowie, tak naprawdę aż do powrotu Żydów do Izraela w XX w. ten zwyczaj się utrzymywał.
Późne rano.
Pierwszy posiłek. Spożywano go zwykle na dziedzińcu lub w pokoju dziennym, o ile pogoda nie dopisywała. Przedpołudniowy posiłek był raczej krótki.
Południe ( od 12 do 3)
Odpoczynek w czasie największego upału. Do dnia dzisiejszego jest to czas siesty w krajach niektórych szerokości geograficznych.
Późne popołudnie
Kobiety po raz kolejny czerpały wodę ze źródła . Wysokie temperatury powodowały, że zapotrzebowanie na wodę było dosyć duże.
Kończy się dzień roboczy . Św. Józef i młody Jezus wracali z pracy przy odbudowie miasta Seforis położonego w odległości około 6 km. od Nazaretu, czyli jednej godziny drogi na pieszo.
Wieczór.
Niedługo przed zachodem słońca. Drugi posiłek, zazwyczaj długi i spożywany spokojnie bez pośpiechu i z przyjemnością, był czasem na rozmowy i zacieśnianie więzów rodzinnych.
Zachód słońca.
Czas spoczynku. Wszelka aktywność jest ograniczana do minimum ze względu na konieczność używania lampek oliwnych do oświetlenia pomieszczenia. Lampki były wykonywane z gliny, przybierały nieraz bardzo wyszukane kształty, a spalano w nich powszechnie dostępny olej z oliwek (który również był tłoczony w wiosce w Nazarecie). Stawiano je na specjalnych wystających półkach na górnej części ścian.
Noc.
W ubogich domach noc spędzano na specjalnych łóżkach w sypialniach (w razie złej pogody – podczas pory deszczowej), lub na dziedzińcu w czasie upałów, a także sporadycznie na dachach. W czasie zbiorów noc dzielono na trzy zmiany ze względu na konieczność pilnowania płodów ziemi przed złodziejami.
Przed świtem,
Kobiety rozpoczynały prace związane z mieleniem ziarna i wypiekiem chleba.
Pierwsze światła.
Prace rozpoczynają się na polach i dziedzińcach.
Wczesne rano.
Kobiety przynoszą wodę ze źródła (ujęcia wody we wsi) wymieniając informacje. (plotkując). Niejednokrotnie kobiety, nosiły duże dzbany pełne wody na głowie, tak naprawdę aż do powrotu Żydów do Izraela w XX w. ten zwyczaj się utrzymywał.
Późne rano.
Pierwszy posiłek. Spożywano go zwykle na dziedzińcu lub w pokoju dziennym, o ile pogoda nie dopisywała. Przedpołudniowy posiłek był raczej krótki.
Południe ( od 12 do 3)
Odpoczynek w czasie największego upału. Do dnia dzisiejszego jest to czas siesty w krajach niektórych szerokości geograficznych.
Późne popołudnie
Kobiety po raz kolejny czerpały wodę ze źródła . Wysokie temperatury powodowały, że zapotrzebowanie na wodę było dosyć duże.
Kończy się dzień roboczy . Św. Józef i młody Jezus wracali z pracy przy odbudowie miasta Seforis położonego w odległości około 6 km. od Nazaretu, czyli jednej godziny drogi na pieszo.
Wieczór.
Niedługo przed zachodem słońca. Drugi posiłek, zazwyczaj długi i spożywany spokojnie bez pośpiechu i z przyjemnością, był czasem na rozmowy i zacieśnianie więzów rodzinnych.
Zachód słońca.
Czas spoczynku. Wszelka aktywność jest ograniczana do minimum ze względu na konieczność używania lampek oliwnych do oświetlenia pomieszczenia. Lampki były wykonywane z gliny, przybierały nieraz bardzo wyszukane kształty, a spalano w nich powszechnie dostępny olej z oliwek (który również był tłoczony w wiosce w Nazarecie). Stawiano je na specjalnych wystających półkach na górnej części ścian.
Noc.
W ubogich domach noc spędzano na specjalnych łóżkach w sypialniach (w razie złej pogody – podczas pory deszczowej), lub na dziedzińcu w czasie upałów, a także sporadycznie na dachach. W czasie zbiorów noc dzielono na trzy zmiany ze względu na konieczność pilnowania płodów ziemi przed złodziejami.
