Charyzmatyczne uzdolnienia nie są czystym wymysłem ludzkim lub kościelnym, lecz zostały udzielone …
Czy należy odrzucić to, co cudowne? O. Ovila Melançon CZY W ŻYCIU CHRZEŚCIJAŃSKIM NALEŻY ODRZUCIĆ TO, CO CUDOWNE? Trzeba koniecznie najpierw jasno postawić problem, często pojawiający się obecnie w …More
Czy należy odrzucić to, co cudowne?
O. Ovila Melançon
CZY W ŻYCIU CHRZEŚCIJAŃSKIM NALEŻY ODRZUCIĆ TO, CO CUDOWNE?
Trzeba koniecznie najpierw jasno postawić problem, często pojawiający się obecnie w Kościele. Dotyczy on postawy, jaką chrześcijanie powinni zająć wobec «cudownej» nadprzyrodzoności. Liczni członkowie duchowieństwa, na wszystkich szczeblach, obawiają się, że smak «cudowności» «fałszuje wiarę i życie wiarą». W rzeczywistości obawy te są w ogromnym stopniu nieuzasadnione, ponieważ życie chrześcijańskie jest przesycone «cudownością». Możemy tu wspomnieć chociażby o sakramentach, a zwłaszcza o celebracji eucharystycznej. Są to główne kanały łaski, polegające na «cudach», których znaczenie przekracza wszystko, co ludzka inteligencja mogłaby wymyślić. Te nadprzyrodzone «zjawiska» rozpoznawane są na płaszczyźnie czystej wiary, co nie pozbawia ich niczego z ich głębokiej realności. Nadprzyrodzona «cudowność» czasem jest jednak dostrzegana naszymi zmysłami i rozumem, jak na przykład …More
O. Ovila Melançon
CZY W ŻYCIU CHRZEŚCIJAŃSKIM NALEŻY ODRZUCIĆ TO, CO CUDOWNE?
Trzeba koniecznie najpierw jasno postawić problem, często pojawiający się obecnie w Kościele. Dotyczy on postawy, jaką chrześcijanie powinni zająć wobec «cudownej» nadprzyrodzoności. Liczni członkowie duchowieństwa, na wszystkich szczeblach, obawiają się, że smak «cudowności» «fałszuje wiarę i życie wiarą». W rzeczywistości obawy te są w ogromnym stopniu nieuzasadnione, ponieważ życie chrześcijańskie jest przesycone «cudownością». Możemy tu wspomnieć chociażby o sakramentach, a zwłaszcza o celebracji eucharystycznej. Są to główne kanały łaski, polegające na «cudach», których znaczenie przekracza wszystko, co ludzka inteligencja mogłaby wymyślić. Te nadprzyrodzone «zjawiska» rozpoznawane są na płaszczyźnie czystej wiary, co nie pozbawia ich niczego z ich głębokiej realności. Nadprzyrodzona «cudowność» czasem jest jednak dostrzegana naszymi zmysłami i rozumem, jak na przykład …More
- Report
Social media
Change post
Remove post
Wiele razy Nowy Testament donosi nam, że przepowiadaniu Dobrej Nowiny towarzyszyły «cuda i znaki, dokonywane przez ręce Apostołów» (por. Dz 14,03).
MEDALIK ŚW. BENEDYKTA shares this
- Report
Remove share
Mówiąc o czynnym oczyszczeniu woli święty Jan od Krzyża wskazał postawę, jaką trzeba zachować w odniesieniu do charyzmatów i posługiwania się nimi. W rzeczywistości jego zastrzeżenia są o wiele bardziej umiarkowane, niż zazwyczaj sądzą liczni chrześcijanie i teolodzy. Święty Doktor osądza charyzmaty ze specyficznego punktu widzenia – próżnej przyjemności, która może z nich wypływać. To dlatego …More
Mówiąc o czynnym oczyszczeniu woli święty Jan od Krzyża wskazał postawę, jaką trzeba zachować w odniesieniu do charyzmatów i posługiwania się nimi. W rzeczywistości jego zastrzeżenia są o wiele bardziej umiarkowane, niż zazwyczaj sądzą liczni chrześcijanie i teolodzy. Święty Doktor osądza charyzmaty ze specyficznego punktu widzenia – próżnej przyjemności, która może z nich wypływać. To dlatego mówi o ich możliwej szkodliwości oraz o korzyściach, jakie wyciąga się z odrzucania czczych pociech, jakich można poszukiwać w tych łaskach (Góra Karmel, III Księga, rozdział 30-31).