Z badań naukowych wynika, że woda pobrana w dniu 19 stycznia jest wodą sterylną, nie zawierającą żadnych drobnoustrojów; odrobina tej wody dodana do pojemnika, gdzie są np. bakterie gronkowca złocistego lub pałeczki okrężnicy, natychmiast je zabija.

19 STYCZNIA – COROCZNY CUD WODY ŚWIĘTEJ
Zamieszczam krótki opis corocznego Cudu Wody Świętej w Święto Objawienia Pańskiego i Chrztu Pana Jezusa w Jordanie z kilkoma załącznikami na ten temat.
Przypominam o tej dacie, aby ci, którzy wierzą w ten cud, nie zapomnieli nabrać wody z kranu lub zbiornika naturalnego i korzystać z niej przez cały rok, a szczególnie teraz w czasie epidemii wirusa Covid-19. Zamieszczam krótki opis cudu i informacje o stosowaniu pobranej wody. Więcej – w poprzednich moich opracowaniach i tłumaczeniach.

Święto Chrztu Pańskiego (ros. – Крещение Господне) w Jordanie Kościół Prawosławny obchodzi w dniu 19 stycznia wg kalendarza juliańskiego jednocześnie z Objawieniem Pańskim (ros. – Богоявление czyli Teofania). Święto to w Prawosławiu nazywane jest też Świętem Jordanu. Pan Jezus został ochrzczony w rzece Jordan przez Jana Chrzciciela. Kiedy wychodził z wody, otwarły się Niebiosa i Duch Święty w postaci gołębia zstąpił na Niego, a z Nieba odezwał się głos Boga Ojca: „Tyś jest Mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie!”. W ten sposób zebranym tłumom objawiła się Trójca Święta: w widzialnej postaci gołębia ukazał się Duch Święty, Druga Osoba Trójcy Świętej, Syn Boży – Jezus Chrystus wszedł do wód rzeki Jordan, a z Nieba odezwał się głos Pierwszej Osoby Trójcy Świętej – niewidzialnego Boga Ojca. Jest to pierwsze Objawienie Trójcy Świętej zebranym ludziom, które zostało opisane w Ewangelii i które widziało mnóstwo ludzi. Drugie Objawienie Trójcy Świętej miało miejsce na Górze Tabor, podczas Przemienienia Pana Jezusa i które oglądało tylko trzech Apostołów.

Uważa się, że od Chrztu Pana Jezusa bierze swój początek chrześcijaństwo. Po wejściu Pana Jezusa do Jordanu nastąpiło zetknięcie się Boga – Człowieka z materią - wodami rzeki Jordan i uświęcenie ich. Na pamiątkę tamtego Chrztu cud uświęcenia wód powtarza się na całej ziemi co roku. Woda we wszystkich zbiornikach naturalnych (rzekach, jeziorach, studniach) oraz woda w kranach staje się świętą (uświęca się) samoczynnie, bez ceremoniałów cerkiewnych. W dniu Chrztu Pańskiego woda nabywa szczególne właściwości lecznicze: Nie można w niej po zanurzeniu się (nawet na mrozie – A.L.) zaziębić, leczy ona choroby i chroni człowieka przed chorobami, czarami i urokami. Jeżeli ktoś o północy przyjdzie do przerębli, wyrąbanej w rzece czy jeziorze, to może zobaczyć, jak spokojna tafla wody nagle się zakołysze i przejdzie po niej fala. To znaczy, że dokonała się tajemnica zejścia do wody Syna Bożego. A na człowieka, który stał się świadkiem cudu, zstępuje Błogosławieństwo Boże.

Woda Święta, pobrana w dniu Święta Chrztu Pańskiego, zachowuje swoje lecznicze własności oraz smak i zapach przez wiele lat w odróżnieniu od zwykłej wody. Podobne własności ma też woda poświęcona przez kapłana, używana np. podczas chrztu. Woda, nad którą wykonano znak krzyża, też nabiera również właściwości leczniczych.

Z badań naukowych wynika, że woda pobrana w dniu 19.I. jest wodą sterylną, nie zawierającą żadnych drobnoustrojów; odrobina tej wody dodana do pojemnika, gdzie są np. bakterie gronkowca złocistego lub pałeczki okrężnicy, natychmiast je zabija. Opisane są przypadki uzdrowienia nawet z choroby nowotworowej po dodaniu 1 łyżki wody świętej (z 19.I.) do wanny (na 60 l wody). Jeżeli podczas kąpieli z dodatkiem tej wody odczuje się lekkie kłucie w całym ciele, a po kąpieli ciało będzie płonąć, to znaczy, że zstąpił na chorego cud.

Co roku tysiące pielgrzymów z całego świata przybywa w dniu 19.I. nad Jordan na obchody Święta Chrztu Pańskiego. Podczas nabożeństwa, odprawianego nad brzegami rzeki, są oni świadkami niezwykłego zjawiska zawracania wód Jordanu. Oto krotki opis z jednej ze stron w Internecie:
…”Rytuał wielkiego święcenia wody wykonywał Patriarcha Jerozolimski Teofil III wraz z Metropolitą Filadelfijskim Benedyktem. Po modlitwie hierarchowie, znajdujący się na przeciwległych brzegach rzeki, równocześnie rzucają do wody na długich linach srebrne krzyże z przywiązanymi do nich kwiatami. Za trzecim razem w miejscu, gdzie spadł krzyż Patriarchy Teofila, woda zaczęła rozchodzić się kołami, następnie zatrzymała się i popłynęła wstecz. Nad pustynią judejską rozległ się okrzyk zachwytu pięciu tysięcy ludzi. Trudno było uwierzyć swym oczom: podobnie jak dwa tysiące lat temu po tym, jak Pan Jezus wszedł w te wody, Jordan znów zmienił swój nurt”.

Zjawisko zmiany kierunku płynięcia wód Jordanu trwa około 1 godz. Prawosławni chrześcijanie w przededniu Święta puszczają do rzeki z prądem drewniane krzyże z zapalonymi świeczkami. Woda unosi je do Morza Martwego, ale 19 stycznia zwraca z powrotem! Tego samego dnia słodka woda w Jordanie staje się słoną.

“Gdy Izrael wychodził z Egiptu, Dom Jakuba spośród ludu obcego języka, stał się Juda jego świętością, Izrael jego Królestwem. Morze widziało to i uciekło, Jordan płynął wstecz” (Ps 114,1-3).

Według badań naukowców lecznicze działanie ma również woda pobrana w wigilię Święta Objawienia – czyli 18.1. Określili nawet godziny, kiedy “moc” takiej wody jest największa. W dniu 18.1. są to godziny od 17.30 do 23.30, a w 19.1. – 12.30 do 16.00. W późniejszych godzinach lecznicze działanie wody stopniowo zanika. Ja zwykle nabieram wodę z kranu w dniu 19.1. w godzinach porannych i po wielu latach jej pobierania woda do chwili obecnej nie uległa zepsuciu.

– Andrzej Leszczyński..
Log into Facebook