P R O C E S
W swojej pamięci próbuję odtworzyć jedno bolesne przeżycie, łączące się z moją służbą przy stopniach ołtarza.
W jedną z niedziel miesiąca lutego 1950 roku, służyłem do Mszy Świętej o godzinie 7.00 rano. Mszę Św. odprawiał i kazanie z ambony wygłaszał Ks. Proboszcz Aleksander Woźny. Mszę Celebrans sprawował, jak zawsze, w dużym skupieniu. Nic nie wskazywało na szczególność sytuacji. Kazanie też było mówione w tonie spokojnym, chociaż odbiegało treścią od zwyczajowo wygłaszanych przez Księdza Proboszcza nauk. Na początku kaznodzieja przekazał informację, iż dnia poprzedniego wieczorem złożyło mu wizytę dwóch panów, którzy pokazywali z daleka jakieś legitymacje ( on się na nich nie zna więc mogą je schowa ) i przekonywali go, aby zaniechał mówienia o tym, co się ostatnio wydarzyło w kraju. Ksiądz Proboszcz uznał jednak, że żądanie tych panów nie ma dla niego znaczenia i dlatego przekazuje wiernym wiadomość ważną dla Kościoła o wydaniu przez władzę państwową zakazu działalności …Więcej

www.garnek.pl/…/sluga-bozy-ks-a…
www.garnek.pl/…/grob-slugi-boze…
Grób Sługi Bożego ks.A.Woźnego
www.aleksanderwozny.archpoznan.pl/nauczanie/jak-zostac-swietym/
Jak zostać świętym
Życie każdego człowieka zmierza do osiągnięcia doskonałości, do której powołuje go Pan Bóg. W rozumieniu chrześcijańskim doskonałość można utożsamiać ze świętością, która jest realizowana w życiu pojedynczego człowieka. W przypadku kapłana świętość ma być osiągnięta w sposób mu właściwy, poprzez szczere wypełnianie swoich obowiązków w duchu Chrystusowym, służbę powierzonym sobie ludziom i całemu Ludowi Bożemu, przezwyciężanie słabości ludzkiego ciała, która ma być uleczona świętością Tego, który stał się Najwyższym Kapłanem (por. DK 12-13) „świętym, niewinnym, niepokalanym, odłączonym od grzeszników” (Hbr 7, 26). Ks. Woźnemu bardzo odpowiadała, poznana w seminarium, „mała droga dziecięctwa duchowego” św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Uważał, że ona pierwsza świadomie i wyraźnie weszła na tę nową, a zarazem …Więcej

Sługa Boży Ks. Aleksander Woźny
www.aleksanderwozny.archpoznan.pl/…/duszpasterska-d…
POZAPARAFIALNA DZIAŁALNOŚĆ DUSZPASTERSKA
Członek diecezjalnej Komisji Duszpasterstwa Rodzin
Przewodniczący komisji Synodalnej do spraw Apostolstwa Świeckich
Członek Cosilium a vigilantia
Referent Wydziału Duszpasterskiego
Członek Komisji Doktryny Wiary Kurii Metropolitalnej (lata 70-te) Członek diecezjalnej Rady Duszpasterskiej (lata 80-te) Praca w Komisji Episkopatu do spraw Duszpasterstwa Kobiet – pełnił funkcję Krajowego Duszpasterza Kobiet Dziekan poznańskiego dekanatu p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa (lata 1966-1971) Pierwszy wicedziekan tego dekanatu (lata 1971-1983) Prałat; Szambelan honorowy Jego Świątobliwości (1965)

Sługa Boży Ks. Aleksander Woźny
www.aleksanderwozny.archpoznan.pl/biografia/droga-zycia/
DROGA ŻYCIA
Trwałe miejsce w pamięci znajdują tylko ludzie wielcy duchem. Ks. Aleksandrowi Woźnemu, długoletniemu proboszczowi parafii św. Jana Kantego w Poznaniu, trwałe miejsce w pamięci zapewniły pokora i prostota serca, przenikniętego głęboką miłością Boga. Dostrzegając ziarno dobra w każdym człowieku, przygarniał i wspierał duchowo wszystkich, których napotykał na swojej drodze życia, nawet nałogowych alkoholików i osoby konfliktowe bądź pod jakimkolwiek innym względem trudne dla otoczenia.
Prawie całe jego pracowite i rozmodlone życie upłynęło w Poznaniu i najbliższych okolicach. Urodził się 25 czerwca 1910 r. w Uzarzewie pod Poznaniem jako najmłodsze, ósme, dziecko Edmunda Woźnego, nauczyciela w miejscowej szkole powszechnej, i Anny z Rogoziów. W domu rodzinnym otrzymał staranne i religijne wychowanie. Po śmierci matki opiekę nad nim przejęła starsza siostra, Zofia, a drugą matką stała się …Więcej

www.aleksanderwozny.archpoznan.pl
KALENDARIUM
25 czerwca 1910
W Uzarzewie pod Poznaniem przychodzi na świat Aleksander, ósme dziecko w nauczycielskiej rodzinie Edmunda i Anny z Rogoziów. Jest dzieckiem wesołym i bystrym.
Chrzest i I Komunię św. przyjmuje w parafii pw. św. Michała Archanioła w Uzarzewie, której proboszczem jest wówczas ks. dziekan Jan Beisert.
1922
Dwunastoletniemu Aleksandrowi umiera matka. Zastępuje mu ją starsza siostra Zofia, u której mieszka, gdy po ukończeniu szkoły powszechnej w Uzarzewie Aleksander uczęszcza do Państwowego Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Na życie wewnętrzne Aleksandra duży wpływ ma przynależność do Sodalicji Mariańskiej i oddanie się Matce Bożej, a także obecność wielu dobrych nauczycieli.
25 maja 1928 Pomyślnie kończy gimnazjum i otrzymuje świadectwo dojrzałości, a następnie mówi ojcu o chęci wstąpienia do seminarium duchownego, co jest radosnym zaskoczeniem dla jego rodziny. 15 października 1928 Aleksander rozpoczyna studia filozoficzne …Więcej