Praktyka przyjmowania Komunii św. na rękę w Polsce została aplikowana wiele lat wcześniej. Teraz wykorzystując zagrożenie epidemiologiczne jest forsowana z niebywałą siłą. Używa się pięknie brzmiących słów a w istocie faryzejskich manipulacji.

Niemal dokładnie 15 lat temu, 9 marca 2005 r. Episkopat Polski, w ślad za instrukcjami Stolicy Apostolskiej, jednogłośnie przyjął stanowisko, wedle którego dopuszcza się możliwość przyjmowania Komunii świętej na rękę. Jeszcze przed wykryciem pierwszego przypadku koronawirusa w Polsce, przewodniczący KEP abp Stanisław Gądecki, 28 lutego, zachęcił w komunikacie duchowieństwo i wiernych do zachowania zwiększonej ostrożności, a w przypadku zagrożenia do poinformowania o „możliwości przyjmowania na ten czas Komunii świętej duchowej lub na rękę”.

Jak żył Kard.Stefan Wyszyński, te wszystkie zmiany i nadużycia tak mocno nie galopowały.
Śp. Ks. Kardynał Stefan Wyszyński wielokrotnie zwracając się do duchowieństwa przestrzegał,
aby nie odważyli się podawać Komunii Św. na stojąco czy do ręki,
szczególnie często wpajał to nowo wyświęconym kapłanom. Sam twierdził, że nigdy nie dopuści,
aby Komunia Św. była podawana na stojąco i do ręki a tym bardziej przez „szafarzy” świeckich,
gdyż doskonale już wiedział, jakie potworne owoce przyniosło to na Zachodzie.
Dlatego przed śmiercią zwrócił się do biskupów, aby nie wzorowali się na Zachodzie i nie wprowadzali tych gorszących praktyk w Polsce.

Jednym z największych propagatorów ruchów charyzmatycznych był belgijski kard. Suenens.
Pentakostalne nowinki mogły wejść do kościoła tylko dzięki wprowadzeniu w 1969 roku
Novus Ordo Missae!
W klasycznym rycie rzymskim Mszy Świętej takie profanacje nie byłyby możliwe.

Kościół chrystocentryczny stał się antropocentryczny.

Adhortacja "Amoris Laetita" jest niezgodna z magisterium kościoła. Niektóre fragmenty są wręcz kuriozalne; np. pkt. 37 (fragment) "Z trudem dajemy też miejsce dla sumienia wiernych, którzy pośród swoich ograniczeń często odpowiadają najlepiej jak potrafią na Ewangelię i mogą rozwijać własne rozeznanie w sytuacji, gdy wszystkie systemy upadają. Jesteśmy powołani do kształtowania sumień, nie zaś domagania się by je zastępować"
Warto przytoczyć w tym miejscu słowa papieża Innocentego III: "Jeśli przyszły papież dopuści się herezji, świat nie może go sądzić, gdy JUŻ został osądzony, głosząc herezję i nie wolno za nim podążać"