SZOSA — 2012-04-07 13:24:22:
neonka — 2012-03-14 11:33:10:
Dzięki za artykuł. Nadal czekam na kolejny krok w sprawie...
Powrót ks. Natanka pod posłuszeństwo Biskupa albo ekskomunika. Mam dosyć medialnego ks.N. robiącego raczej "show" niż prowadzącego wiernych do Boga. Uzależnienie od ks.N. też daje dużo do myslenia... widać jest poważny problem: mentalność sekciarska...gdzie ks.N. - tam ja.
Nie ma słow: gdzie Chrystus - tam ja.

neonka — 2012-03-14 11:33:10:
Dzięki za artykuł. Nadal czekam na kolejny krok w sprawie...
Powrót ks. Natanka pod posłuszeństwo Biskupa albo ekskomunika. Mam dosyć medialnego ks.N. robiącego raczej "show" niż prowadzącego wiernych do Boga. Uzależnienie od ks.N. też daje dużo do myslenia... widać jest poważny problem: mentalność sekciarska...gdzie ks.N. - tam ja.
Nie ma słow: gdzie Chrystus - tam ja.

Współpracujący z ks. Natankiem grzeszą

dodane 2012-01-16 15:50

BP KEP

Biskupi należący do Rady Stałej Episkopatu po dzisiejszych obradach w Warszawie wydali dwa oświadczenia. Jedno z nich jest ostrzeżeniem dla wiernych przed ideami suspendowanego ks. Piotra Natanka
„Osoby współpracujące z suspendowanym ks. Piotrem Natankiem (...) popełniają grzech, z którego mają obowiązek oczyścić się w sakramencie pokuty. Warunkiem natomiast otrzymania rozgrzeszenia jest odstąpienie od wspierania rozłamu w Kościele i gotowość naprawienia wyrządzonego zła” – piszą biskupi Biskupi przestrzegają katolików przed gromadzeniem się wokół jego osoby i popieraniem głoszonych przez niego idei. Rada zwraca uwagę, że Msze św. sprawowane przez ks. Natanka są świętokradzkie, a udzielane rozgrzeszenia – nieważne. „Osoby współpracujące z suspendowanym ks. Piotrem Natankiem (...) popełniają grzech, z którego mają obowiązek oczyścić się w sakramencie pokuty. Warunkiem natomiast otrzymania rozgrzeszenia jest odstąpienie od wspierania rozłamu w Kościele i gotowość naprawienia wyrządzonego zła” – piszą biskupi.
W posiedzeniu Rady Stałej, które odbyło się w Sekretariacie Konferencji Episkopatu w poniedziałek 16 stycznia, wzięli udział wszyscy jej członkowie poza prymasem Polski abp. Józefem Kowalczykiem. Obecni byli także dwaj zaproszeni biskupi: abp Stanisław Budzik i abp Henryk Hoser, którzy referowali zagadnienia związane z finansami Kościoła i kwestiami bioetycznymi.
Radę Stałą Konferencji Episkopatu Polski tworzą z urzędu: przewodniczący KEP abp Józef Michalik, zastępca przewodniczącego KEP abp Stanisław Gądecki, prymas Polski abp Józef Kowalczyk, metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz oraz sekretarz generalny KEP bp Wojciech Polak. Z wyboru członkami Rady Stałej KEP są: abp Andrzej Dzięga, abp Sławoj Leszek Głódź, abp Marian Gołębiewski, bp Edward Dajczak, bp Kazimierz Ryczan, bp Andrzej Suski i biskup pomocniczy Marek Jędraszewski. (Po wejściu bp. Polaka do Rady Stałej z urzędu, w gremium tym jest jeszcze jedno miejsce dla biskupa pomocniczego; biskupi wybiorą go w marcu br.

kosciol.wiara.pl/doc/1055084.Wspolpr…

Masoneria i satanizm

(fragment artykułu dra Krajskiego )

"W mojej pierwszej książce o masonerii pt. "Masoneria polska 1993" znalazł się rozdział pt."Masoneria i satanizm". Dowodziłem w nim, w oparciu o różne materiały, że masoneria jest organizacją o charakterze satanistycznym. Zacząłem od przytoczenia następującej wypowiedzi: “Propaganda wychodząca z ośrodków katolickich - stwierdza J. Siewierski w swojej polecanej przez polską masonerię książce - zarzucała masonom wszystkie możliwe, najcięższe zbrodnie. Stale powtarzanym zarzutem było oskarżenie, że niektóre przynajmniej odłamy wolnomularstwa w skrytości uprawiają satanizm, czyli religijny kult szatana wyobrażonego w postaci Bafometa, kozłopodobnego bóstwa, jakie ponoć w średniowieczu czcić mieli rozgromieni przez Filipa Pięknego i papiestwo templariusze. Najbardziej podejrzani w tym względzie byli masoni Obrządku Szkockiego Dawnego i Uznanego.”1

Następnie napisałem: "Czy była to tylko propaganda? Czy 'ośrodki katolickie' nigdy nie prezentowały żadnych dowodów?

By odpowiedzieć na te pytania wystarczy chyba oddać głos jednemu ze świadków masońskiego satanizmu św. Maksymilianowi Maria Kolbe. Stwierdza on w swoich wspomnieniach z pobytu w Rzymie: 'W stolicy chrześcijaństwa, w Rzymie, mafia masońska, wielokrotnie piętnowana przez papieży, panoszyła się w latach przedwojennych (mowa o I wojnie światowej - dopisek S. K.) coraz bezczelniej. Nie cofnięto się przed obnoszeniem w obchodach Giordano Bruna czarnej chorągwi z wizerunkiem Michała Anioła pod nogami Lucyfera ani przed wywieszaniem oznak masońskich naprzeciw okien Watykanu. Nieprzytomna ręka nie wzdrygała się nawet pisać:szatan będzie rządził w Watykanie, a papież będzie mu służył za szwajcara itp.'"2

Stwierdziłem też: "Irytację polskich masonów spowodował artykuł 'Sataniści' Anny Kowarskiej, który ukazał się w Gazecie Wyborczej w 1991 r. Irytacja ta była tym większa, iż materiał ten ukazał się, jak stwierdził J. Siewierski, 'w piśmie, które na pewno nie jest organem ciemnogrodu'.3 W publikacji tej czytamy, między innymi: 'W rozmowach z członkami największej z zorganizowanych sekt satanistycznych w Polsce często pada data 1801. Wtedy to Isaak Long, szkocki wolnomularz, przywiózł do Ameryki, do miasta Charleston, posążek Bafometa - panteistyczne wyobrażenie Absolutu zakonu Templariuszy i założył Antyczny i Uznany Obrządek Szkocki. Ta loża masońska była potem znana jako zreformowane Palladium, praktykujące czarną magię i okultyzm. Przez dłuższy czas pełniła też rolę centrum amerykańskiego satanizmu.'4 Irytację polskich masonów wywołała też ignorancja J. Golędzinowskiego autora książki 'Sekrety masonów i ....' Prezentując masonerię przedstawia ją, co prawda w świetle jak najbardziej pozytywnym nie wspominając ani słowem o jej satanistycznych tendencjach, jednak w rozdziale poświęconym satanizmowi podaje tę samą informację, co A. Kowarska (mówiąc o Antycznym i Uznanym Obrządku Szkockim nie zauważa jedynie, że jest to masoneria) wymieniając ponadto jako przedstawiciela amerykańskiego satanizmu Alberta Pike’a jednego z głównych ideologów masonerii.5

Napisałem również: "J. Shaw człowiek, który dotarł do 33 stopnia wtajemniczenia w amerykańskiej masonerii twierdzi, iż jej podstawowym podręcznikiem jest książka Alberta Pike 'Obyczaje i dogmaty'. Z książki tej dowiadujemy się, że szatan jest tym, 'który niesie Swobodę i Wolną Wolę'. Możemy także w niej przeczytać: 'Lucyfer, Nosiciel Światła! Dziwne i tajemnicze imię nadano temu Duchowi Ciemności! Lucyfer, Syn Jutrzenki! Czy jest tym, który niesie światło i całą jego okazałością oślepia słabe, zmysłowe lub egoistyczne dusze? Nie wątpcie w to!'"6

Zwróciełem też uwagę na to, że Tadeusz Gliwic, Wielki Mistrz Wielkiej Loży Narodowej Polski stwierdza w jednym z wywiadów: "'Lucy fer' - znaczy niosący światło, i tak mówimy o sobie, my wolnomularze."7, a później dodaje, jak twierdzi przeprowadzająca z nim rozmowę B. W. Olszewska, z uśmiechem, "wystarczy jednak, że jakiś ksiądz proboszcz połączy te dwa słowa w jedno a wyjdzie mu 'Lucyfer czyli Książę diabelski' i wtedy może się zacząć."8 Gliwic stwierdza, że polscy masoni są "Lucy ferianami". Pisząc o polskich satanistach A. Kowarska wymienia sektę Lucyferian uznającą szatana za Najwyższego Boga, a Boga chrześcijan za uzurpatora.

Zobaczmy, biorąc pod uwagę prezentowane w tej książce ujęcia, koncepcje i wypowiedzi masonów należy stwierdzić, że nie jest takie ważne czy przyznają się oni do szatana czy nie. Bezspornym faktem, który łatwo można poznać konfrontując ich "intelektualny dorobek" z doktryną chrześcijańską jest to, że są, niezależnie od tego czy to głoszą czy nie, czy to uznają czy nie, czy mają tego świadomość czy nie, pomocnikami szatana na ziemii, że realizują wiernie i konsekwentnie jego doktrynę, jego plan, jego "wartości".

Doktryna masonów wyrastała, jak sami przyznają, w opozycji do chrześcijaństwa i rodziła się z herezji powstałych na jego gruncie. Ujmując ten fakt teologicznie można by stwierdzić, że fundamentem postawy masonerii jest grzech przeciwko Duchowi Świętemu, a pierwszym jej twierdzeniem zdanie: "Bóg jest kłamcą".

Doktryna masonów zasadza się na relatywizmie poznawczym i moralnym, którego prostą konsekwencją jest przyznanie człowiekowi statusu Pana i Prawodawcy, uznanie go za najwyższego i, w zasadzie, jedynego boga.

Elementy alchemii, kabały, okultyzmu, magii w praktykach masonów wskazywałyby, że chcieli oni zawsze dla siebie nie tylko pozycji Boga ale również marzyli o tym, by osiągnąć Jego status ontyczny i Jego moc - stać się bogami dosłownie i do końca.

Świetnie ujął ten problem George Soros, który w wywiadzie udzielonym brytyjskie gazecie "The Independent" 3 czerwca 1993 roku powiedział:"To rodzaj choroby, kiedy uważasz się za bóstwo, stwórcę wszechświata, lecz teraz czuję się z tym dobrze, zacząłem bowiem tego doświadczać."10

Jeżeli ktoś jest pomocnikiem szatana na ziemii to musi jakoś z tym szatanem współpracować. W jaki sposób masoni współpracują z szatanem?

Szczegółową odpowiedź na to pytanie można znaleźć w tradycji Kościoła, przede wszystkim w tekstach Doktorów Kościoła.

Szatan może w kimś się zagnieździć (kogoś opętać). Może, pozostając w ukryciu podsuwać komuś wyobrażenia, myśli czy całe koncepcje. Może grać na ludzkich pożądaniach i, po prostu, manipulować człowiekiem. Może przyjść do człowieka pod każdą postacią - zmarłego, anioła, ducha, boga, duszy, która mówi, że w wyniku pracy nad sobą w ramach wielu wcieleń wyzwoliła się już z ciała stała się półbogiem i teraz chce pomóc człowiekowi w osiągnięciu tego samego, Chrystusa, Matki Bożej. Do wyboru do koloru. Wszystko zależy od tego jakie jest nastawienie danego człowieka, na co i na kogo czeka. Poddanie się wpływom szatana, stanie się jego sługą nie musi nastąpić w wyniku bezpośredniego kontaktu. Człowieka może podporządkować szatanowi inny człowiek, który przedstawi "filozofię Lucyfera" jako bardzo atrakcyjną koncepcję. Człowiek może poddać się szatanowi poddając się jakiejś doktrynie, której szatan jest autorem. Wreszcie człowiek może z własnej i nieprzymuszonej woli odnaleźć jakiegoś pomocnika diabła czy nawet samego szatana i "podpisać cyrograf" byle tylko osiągnąć jakiś swój cel (najczęściej zrodzony z jego pychy).

Można założyć, że masoni związani są z szatanem na wszystkie te możliwe sposoby. Jedni z nich są jego świadomymi pomocnikami. Inni dali się zwieść jakimś jego wcieleniom - uwierzyli duchowi (czy "bogu"), który do nich przyszedł. Jeszcze inni są niewolnikami swojej pychy i ze względu na nią przyjmują sformułowaną przez szatana doktrynę. Jeszcze inni zostali zniewoleni przez "Braci" lub zauroczyli się, niejako sami z siebie (np. przez lekturę pewnych książek) tym, co wymyślił szatan.

Gdy mówi się o masonerii często pada słowo "spisek", słowo, którego masoni nienawidzą, które starają się tak ośmieszyć żeby na zawsze zostało wyeliminowane z ludzkiego języka. Spisek to, jak mówi "Mały słownik języka polskiego, "tajne porozumienie między danymi osobami dla wspólnego osiągnięcia określonego celu; sprzysiężenie, zmowa." Spisek często trudno jest udowodnić. Jeszcze trudniej, w wielu wypadkach, wykazać, że go nie było. Nigdy już chyba nie wyjdziemy poza sferę domysłów w odniesieniu do np. zamachów na Kenediego czy papieża Jana Pawła II. Gdy nagle jednego dnia na całym świecie wylatują w powietrze samoloty lub upadają niezwiązane ze sobą banki to może to być przypadek ale nie można też wykluczyć spisku tym bardziej im bardziej zaskakujący jest tu zbieg okliczności, im bardziej ten zbieg okliczności służy komuś, buduje jego władzę, powiększa majątek, ułatwia realizację wskazań jakiejś ideologii.

Za dużo jest w tym świecie takich zbiegów okoliczności, za często "los" sprzyja masonom, winduje ich w górę, doprowadza do tego, że ich "wartości", doktryny, pomysły zostają ucieleśnione i to "tak jakoś", "same z siebie", "przypadkiem". I to jest ten moment to miejsce, gdzie można próbować formułować teorię spisku. Ale czy warto? Czy to ma sens? Czy to może się powieść?

Dla tych uważnych obserwatorów świata, którzy nie są chrześcijanami, którzy nie wierzą w szatana lub nie przyjmują z takich czy innych względów, do wiadomości jego istnienia nie pozostaje nic innego jak tylko próbować formułować taką teorię i dowodzić jej prawdziwości.

Chrześcijanie nie muszą się tu wysilać. My przecież wiemy kto to jest szatan, jak działa i dokąd zmierza. Wiemy, że jest "światowy spisek", na którego czele on stoi, spisek wymierzony w prawdę, dobro, miłość, po prostu w Boga, spisek, którego celem jest odciągnięcie ludzi od Boga. niedopuszczenie do realizacji Bożych planów To pierwsze może się szatanowi, w jakiejś mierze udać. To drugie jest śmieszne i absurdalne.

Św. Augustyn mówi w wielu swoich tekstach o Państwie Szatana - państwie ziemskim, które wkracza w kompetencje Państwa Bożego, państwie ziemskim, w którym wmawia się ludziom, że są Panami świata, jedynymi prawodawcami, istotami obdarzonymi nieograniczoną niczym wolnością, która pozwala im robić wszystko to, co tylko zechcą.

Na naszych oczach buduje się na świecie Państwo Szatana - Nowy Ład, Nowy Wiek, Nowy Wspaniały Świat. Ktoś może powiedzieć, że to dzieło masonów, realizacja ich idei i pomysłów, znak ich władzy i potęgi.

Gdy mówimy o nich pamiętajmy - to tylko pomocnicy, zawsze niewolnicy, bezpośrednie ofiary, biedacy, którzy potrzebują prawdy, dobra, miłości i pomocy. Pokazał to świetnie św. Maksymilian Maria Kolbe nakazując Rycerzom Niepokalanej modlić się codziennie za masonów."

Zęsto krytykujemy masonerię i to, co jest z nią związane nie zauważając, że że do tej krytyki używamy schemató myślowych, które są z gruntu antykatolickie, nielogiczne i możnaby je przypisać przemianom wspiranym przez ideologię masonerii.

I tak właśnie jest z wypowiadaniem posłuszeństwa hierarchom- którym zarzucamy związki z masonerią. Używamy do teg ocelu personalistycznego schematu, który kazuje nam uznawać za podmiot posłuszeństwa konkretne osoby, a nie urzędy, jakie one pełnią- a urzędy te przecie to przejawianie się Boskiej Woli, boskiej Osoby.

Bo przecie kiedy ksiądz ślubuje posłuszewństwo, to nie konkretnej osobie(wraz z jej wadami i zaletami), ale urzędowi- "biskupowi miejsca"- a przez ten Urząd- Bogu. Bo kiedy naprzykłąd w diecezji zmienia się biskup, to nie idziemy z posłuszeństwem za osobą, która ten urząd zwolniła- bo na przykłąd zmieniłą diecezję, ale pozostajemy przy urzędzie przypisanym do miejsca, który tylko zmienił osobę ten urząd aktualnie pełniące i jeszcze nie raz zmieni....
Czyli jak ksiądz składa przysięgę posłuszeństwa, to dotyczy ona urzędu w kościelnej strukturze związanego z pewnym miejscem, a nie osoby. I jak osoba, która była akurat na tym urzędzie w trakcie skłądania przysięgi przez tego księdza zmienia miejsce, to ksiądz ów nie idzie z posłuszeństwem za nią, ale pozostaje w swojej diecezji. Obowiązuje go posłuszenstwo wobec tego samego urzędu- tej samej diecezji, ale reprezentowanej przez nową osobę. Bo ten Urząd jest przejawianiem się Boskiej Woli.

Dlatego też żadne indywidualne wady i grzechy osoby piastującej urząd nie mogą się z zasady przenosić na urząd. DLatego też nie możemy całkowicie wypowiadać posłuszeństwa biskupowi, a jedynie w konkretnych przypadkach gdy nakaz jest nakazem łamania praw Bożych. Jeśli zaś papież nie odwołał takiego hierarchy- nie dał kogoś nowego na ten urząd, to dalej ksiądz z jego diecezji jest mu podległy w tym, co nie jest łamaniem Bożych przykazań.
Ten błedny schemat wyjaśnił G.Thibon tutaj:

pismo.christianitas.pl/…/gustave-thibon-…

siostramaria głosiła tutaj herezję ze Komunia na rękę jest równoprawna w KK ale dokumenty Stolicy Apostolskiej całkowicie temu zaprzeczają

wtedy zmieniła nick na neonka i z uporem maniaka tworzy swoją prawdę o biskupach domagających się ekskomuniki dla ks Piotra i jego rodziców.

1 Tytuł artykułu to nie jest prawda.
2. Opinia publiczna i biskupi domagają się zbadania tzw sprawy ks Piotra a to znaczy określić jego przewinienia albo wycofać suspensę.
3. Te 4 grzechy zarzucane ks Piotrowi zniknęły ze strony Kurii Krakowskiej i to jest dobry znak bo ośmieszały one Kurię a nie były żadnymi zarzutami błądzenia ks Piotra w doktrynie.
Pytanie pozostaje dlaczego bp S Dz suspendował ks Piotra skoro ks Piotr wykazuje nie tylko głęboką pobożność ale głęboką wiedzę teologiczną potwierdzoną stopniami naukowymi i pracami już opublikowanymi.
Mamy interesujące dwa przypadki
Mama ks Popiełuszki, która doczekała się beatyfikacjii swojego syna
i mama ks Piotra Natanka, która jest straszona ekskomuniką za wychowanie swojego syna, za wpojenie mu ze swoim mlekiem pobożności ludowej.