Jan Henryk Dąbrowski, mimo iż przystąpił do Targowicy, wziął potem udział w rewolucji kościuszkowskiej, gdzie zdążył być podejrzanym o zdradę a potem przeprowadzić znany wypad do Wielkopolski, w czasie którego Kościuszko został pobity pod Maciejowicami. Do współpracy z Dyrektoriatem rewolucyjnej Francji namówił go inny eks-targowiczanin i eks-rewolucjonista kościuszkowski, wykształcony w protestanckiej Holandii mason i antyklerykał (brał m.in. udział w r. 1778 przygotowaniu zbioru praw sądowych ograniczającego jurysdykcję kościelną) Józef Wybicki, który podczas rewolucji jako członek władz warszawskich wybronił Dąbrowskiego przed rewolucyjnym sądem ludowym. Oddajmy zresztą głos samemu Wybickiemu, który, dość nieskromnie, rzecz opisuje we wspomnieniach Życie moje (Kraków 1927):
„Dąbrowski oddany został pod sąd departamentu wojskowego. Lud uprzedzony otaczał go nienawiścią; jak zwykle w rewolucji, do której gmin ciemny należy, dosyć aby jeden intrygant krzyknął: zdrada! – już tłuszcza …More