Ja broń Boże nie mam zamiaru stiwerdzać,że ojciec tego chłopca na pewno nie trafił do Nieba.Skoro był przypadek dwóch dusz ,o których opowiadała Maria Simma,że jedna wielka grzesznica za doskonały żal tuż przed śmiercią poszła wprost do Nieba a pobożny ksiądz za osądzanie ludzi na dno czyśćca,to wszystko jest możliwe.Sam jestem trochę jak ten chłopiec i papież,mój śp.Tato ,który dawno temu zmarł był niegotowy na śmierć,nawet nie wiem,czy był wierzący,żył na ogół źle.I sam się wielokrotnie pytałem i pytam do tej pory Pana Boga,gdzie jest mój ojciec,tak jak pytają mnie dzieci gdzie jest dziadziuś i jak papież odpowiadam,że na chmurce u Pana Jezusa jest już szczęśliwy.I mam wielką nadzieję że tak właśnie jest,choć nigdy nie przestanę się za niego modlić .I tego muszę też nauczyć moje dzieci,bo największym dramatem duszy niepotępionej jest to,jak się nie ma kto za nią pomodlić po śmierci

@wacula25@wp.pl To pochodzi ze strony watykańskiej. :))
Serce pomaga nam rozeznawać
Franciszek wyjaśnił też dzieciom, że wszyscy ludzie niezależnie od tego, czy są ochrzczeni czy nie są dziećmi Bożymi. Żartując dodał, że dziećmi Bożymi są nawet mafiosi, którzy niestety zachowują się, tak jakby byli dziećmi diabła. Wskazał, że Bóg daje nam sumienie abyśmy umieli rozróżniać, co jest dobre, a co złe. „Podczas chrztu Duch Święty umacnia tę naszą przynależność do Boga, daje siłę do tego by żyć jako chrześcijanie” – tłumaczył. Pytanie o wybór na papieża skwitował krótko: „Nie czułem nic nadzwyczajnego. Nie czułem strachu, ani specjalnej radości. Czułem pokój i to, że Bóg tego chciał”. Franciszek powiedział dzieciom, że pokój serca, jaki daje Bóg jest często wewnętrzną odpowiedzią pomagającą rozeznać, czy podjęliśmy słuszną decyzję i czy idziemy dobrą drogą.
Vatican.news

Franciszek napisał że o świętości decyduje to jakim człowiekiem jesteś na co dzień a nie jak paradujesz w czasie odpustu,dla katolika polskiego to ciągle nowina.Ważne byś ładnie wobec ludzi i proboszcza wyglądał a wiele ci ujdzie,otóż nie,papież mówi że już za plotkarstwo idziemy do czyśćca po szyję.Ciekawam ,który proboszcz i kiedy odważy się naszym babkom parafialnym te słowa w twarz powiedzieć.Ale nie,one są informatorki pod pieczęcią ochronną.

Taką jest przebiegłość heretyków, iż prawdę z fałszem, a złe z dobrem mieszają, do rzeczy zbawiennych jad swojego błędu wlewają, aby tym łatwiej mogli przekonać, że prawdę mówią, gdy tymczasem nieprawość sieją.

(Św. Izydor z Sewilli, Sentencje, 3, 12).

abp Stanisław Wielgus

Postmodernizm jest buntem przeciw autorytetowi rozumu i każdej religii, o ile ta ośmiela się stawiać jakieś wymagania, nakazy i zakazy.

Akceptuje tylko te religie, które nie głoszą żadnych norm moralnych i żadnych prawd wiary, a odrzucają

wiarę w piekło,

w istnienie szatana,

oraz jakąkolwiek odpowiedzialność człowieka za czyny.

Źródło: Homilia w katedrze płockiej, 19 września 1999
..

pl.news i pl.cartoons - to narzędzia diabelskie w rękach ludzi nieodpowiedzialnych, niewierzących, igrających z własnym zbawieniem. Portal Gloria.tv zaciąga na siebie ciężki grzech zgorszenia ludzi na kilkudziesięciu forach językowych. Papieża Franciszka ani Św. Jana Pawła II, ani tym bardziej Kościoła katolickiego nikt i nic nie pokona i nie zniszczy. Bóg na to nie pozwoli. Szkoda ludzi, którzy idą na zatracenie. Póki życia, póty czasu na nawrócenie i pokutę.

17 Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. 18 Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. 19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».

Nikt nie jest w stanie zniszczyć Chrystusowego Kościoła. Obietnice Boga są wieczne. Piotrem naszych czasów jest Papież Franciszek. Polecam genialny film dokumentalny o tym wspaniałym Człowieku "Papież Franciszek". :))

No ja nie byłabym taka pewna. Daj Boże żeby nie został potępiony, ale Twoja Wola niech się stanie Panie.
Ze świadectw (Andrzeja Duffek-a, i tego Kapłana co to ostatnio go tutaj na Glorii słuchałam i z Dzienniczka Św. Siostry Faustyny) wynika, że w momencie śmierci człowiek ma jeszcze ostatnią szansę aby wybrać Boga (tak jak napisała poniżej Weronika.S trzeba w ostatniej chwili westchnąć do Boga, Ks. Natanek mówi, żeby wołać miłosierdzia Bożego przez Najdroższą Krew Chrystusa, ale gdzieś też czytałam albo słuchałam, że ludzie, którzy odrzucali Boga za życia, albo żyli w grzechu - raczej nie potrafią się na to zdobyć. Tak więc nie wiem, gdzie ten człowiek się znajduje. Daj Boże oby nie został potępiony.

Różowe chrześcijaństwo

W różowym chrześcijaństwie nie przykłada się szczególnej wagi do prawowierności, bowiem z jego punktu widzenia ważniejsza od dogmatów wydaje się praktyka, „życie w duchu", a także pozytywne bądź negatywne przeżycia związane ze sferą religijną.

W rezultacie kwestia obiektywności prawdy tego, w co wierzymy, jest traktowana jako drugorzędna albo wręcz zupełnie nieistotna.

Chodzi tu nie tyle o zakwestionowanie konkretnych artykułów wiary, ile o konsekwentne pomijanie ich w życiu codziennym.

Innymi słowy, mamy w tym wypadku do czynienia z tolerowaniem braku zgodności między teorią a praktyką.

Wspomniany rozdźwięk jest maskowany przez chroniczny brak precyzji językowej i pustosłowie, cechujące typowych różowych chrześcijan.

Mówiąc o tym rozchwianiu doktrynalnym należy zauważyć, że polega ono nie tyle na wprowadzaniu jakichś nowych treści do zbioru prawd wiary, ile na nadmiernym eksponowaniu niektórych z nich kosztem innych.

Chodzi o selektywizm, który wyraża się w tym, że wybieramy z chrześcijaństwa wyłącznie te prawdy, które kojarzą się nam w pozytywny sposób, programowo ignorując wszystko pozostałe.

Taka jednostronność prowadzi do poważnego zakłócenia delikatnej równowagi i spójności systemu doktrynalnego. Opisane dostosowywanie nauki chrześcijańskiej do naszych potrzeb i preferencji jest dowodem pychy.

Sam tylko katolicki Kościół przechowuje prawdziwą religię.

On jest źródłem prawdy, siedzibą wiary, świątynią Boga; kto do niego nie wstąpi, lub go opuszcza, ten z dala od nadziei życia i zbawienia. (Laktancjusz, Boże nauki, 4, 30, 11).

Zapraszam do obejrzenia całego filmu z papieżem Franciszkiem :
Pope Francis-Pastoral visit to the Roman parish "San Paolo della Croce" (2018-04-15)
www.youtube.com/watch
Postarajcie się o dobrego tłumacza włoskiego, gdyż kanał Gloria.tv tendencyjnie zakłamuje rzeczywiste wypowiedzi, przeinacza fakty, innymi słowy deprecjonuje jak się da i ile się da osobę Ojca Świętego ubliżając tym samym nam, katolikom.

Zapłakany chłopiec w papieskich objęciach
"Wyjątkowo wzruszającym momentem było spotkanie Franciszka z Manuelem, który wśród łez wyszeptał Papieżowi do ucha swoje pytanie. Gdy się w niego wtulał pozwolił, by ten powiedział publicznie o bólu, który przeszywał jego serce. Chłopiec dopiero co stracił tatę. Wyznał Franciszkowi, że był on człowiekiem niewierzącym, ale mimo to ochrzcił czworo swoich dzieci. „Był bardzo dobrym tatą” - powiedział Manuel do Papieża i spytał, czy jego tato jest teraz w niebie. Franciszek uspokoił dziecięce serce zapewniając, że Bóg ma serce ojca i na pewno nie opuściłby jego taty. „Nie miał daru wiary, a jednak ochrzcił swoje dzieci. Bóg jest dumny z twojego taty. Był dobrym tatą, jest teraz z Bogiem. Módl się za niego i często z nim rozmawiaj” – radził Franciszek zapłakanemu malcowi."

Pamiętajcie o jednym. W Internecie zawsze daną wiadomość można sprawdzić co najmniej w kilku wiarygodniejszych źródłach. Kwestia doboru słów jest kluczowa. Zrozpaczonemu dziecku nie można powiedzieć nic, co go jeszcze bardziej zrani a być może zamknie serce na Boga. Z biegiem lat, gdy chłopiec zmężnieje, być może zrozumie, że Jego zmarły na serce ojciec, który wychował czworo dzieci i które bardzo kochał nie mógł być zły. Sądzeni będziemy z miłości.

Wcześniej była krótka rozmowa (bez mikrofonu). Nie wiemy o czym rozmawiał Papież z dzieckiem. To Ich sekret.