Św. Ireneusz, pogromca fałszywego tradycjonalizmu

Św. Ireneusz stawia zasadę, że Kościoły apostolskie t. j. założone przez Apostołów, które mają nieprzerwaną sukcesję biskupów, począwszy od pierwszego, przez apostołów ustanowionego, posiadają …Więcej
Św. Ireneusz stawia zasadę, że Kościoły apostolskie t. j. założone przez Apostołów, które mają nieprzerwaną sukcesję biskupów, począwszy od pierwszego, przez apostołów ustanowionego, posiadają prawdziwą naukę Chrystusową, gdyż pierwszy biskup otrzymał ją od apostołów a potem została przekazana, bez błędu, przez biskupów, w nieprzerwanym szeregu po sobie następujących.
Dlatego, chcąc się przekonać jaka była nauka Apostołów, a więc i Chrystusa, należałoby zbadać naukę Kościołów apostolskich. Ponieważ atoli ta droga byłaby zbyt uciążliwa, przeto, chcąc poznać naukę Chrystusową, wystarczy zbadać tradycję i wiarę przekazaną przez nieprzerwane następstwo biskupów „największego, najstarszego i wszystkim znanego, przez najsławniejszych dwóch apostołów Piotra i Pawła w Rzymie założonego i zorganizowanego Kościoła, z którym z powodu (jego) większego autorytetu musi się zgadzać każdy Kościół, t. j. wierni skądkolwiekby byli, każdy (mówię) Kościół, w którym zawsze przez wiernych, skądkolwiekby byli …Więcej
Szymon Klucznik
"Z Kościołem rzymskim, dla jego większego autorytetu, musi się zgadzać co do nauki każdy kościół, jeśli jego nauka ma być apostolską".
Szymon Klucznik
"Otóż tę prawdę, którą głosi Kościół rzymski, każdy Kościół partykularny musi wyznawać, inaczej nie miałby nauki apostolskiej i nie mogłaby być wytworzona jedność wiary. Z tego już wynika, że Kościół rzymski ma prawo żądać przyjęcia swej nauki jako apostolskiej od wszystkich Kościołów, skoro każdy Kościół musi się z nim zgadzać w nauce, bo inaczej jedność wiary całego Kościoła nie mogłaby …Więcej
"Otóż tę prawdę, którą głosi Kościół rzymski, każdy Kościół partykularny musi wyznawać, inaczej nie miałby nauki apostolskiej i nie mogłaby być wytworzona jedność wiary. Z tego już wynika, że Kościół rzymski ma prawo żądać przyjęcia swej nauki jako apostolskiej od wszystkich Kościołów, skoro każdy Kościół musi się z nim zgadzać w nauce, bo inaczej jedność wiary całego Kościoła nie mogłaby być wytworzona, gdyby każdy Kościół mógł przyjąć lub nie naukę Kościoła rzymskiego. Ma tedy Kościół rzymski prymat jurysdykcji w nauczaniu nad wszystkimi partykularnymi Kościołami. W tym już implicite zawiera się także prymat rządzenia, bo skoro Kościół rzymski ma prawo żądać przyjęcia swej nauki, to ma też prawo karać nieposłusznych aż do wykluczenia ich z Kościoła".