(O pierwszym przykazaniu) "Ja jestem Pan i Bóg twój!
Kazania biskupa TIHAMERA TOTHA Na starej drodze, prowadzącej do Aten, dość daleko od złocistego Akropolu, z dala od niezliczonych bogów pogańskich, stał prosty ołtarz. Na opuszczonym kamieniu były …Więcej
Kazania biskupa TIHAMERA TOTHA
Na starej drodze, prowadzącej do Aten, dość daleko od złocistego Akropolu, z dala od niezliczonych bogów pogańskich, stał prosty ołtarz. Na opuszczonym kamieniu były wyryte tylko te dwa słowa: ΑΓΝOΣΤO ΘΕO – „nieznanemu bogu”. Nie zdobiły go ani posągi z marmuru, ani kwiaty, żaden z podróżnych tu się nie zatrzymywał, by złożyć ofiarę…
A jednak… pewnego dnia, nieznajomy wędrowiec usiadł przy ołtarzu… Z daleka, z bardzo daleka musiał przybyć, z wyglądu można było poznać, że nie jest Grekiem. Stał milczący i błyszczącymi oczyma długo spoglądał w stronę Aten… W myślach widział straszny moralny i religijny upadek miasta… Naokoło gnuśne tłumy… rozpasane, zmysłowe życie, nieokiełzaną chęć rozkoszy i ciemne bałwochwalstwo: ulice, domy świątynie przepełnione kamiennymi bożkami. Bożkami niemymi, bożkami, którzy sami również są przedstawicielami rozpusty.
Niewymowny ból ścisnął serce zamyślonego podróżnego, świętego Pawła, który wszedł do pogańskiego miasta i – jak …Więcej
Na starej drodze, prowadzącej do Aten, dość daleko od złocistego Akropolu, z dala od niezliczonych bogów pogańskich, stał prosty ołtarz. Na opuszczonym kamieniu były wyryte tylko te dwa słowa: ΑΓΝOΣΤO ΘΕO – „nieznanemu bogu”. Nie zdobiły go ani posągi z marmuru, ani kwiaty, żaden z podróżnych tu się nie zatrzymywał, by złożyć ofiarę…
A jednak… pewnego dnia, nieznajomy wędrowiec usiadł przy ołtarzu… Z daleka, z bardzo daleka musiał przybyć, z wyglądu można było poznać, że nie jest Grekiem. Stał milczący i błyszczącymi oczyma długo spoglądał w stronę Aten… W myślach widział straszny moralny i religijny upadek miasta… Naokoło gnuśne tłumy… rozpasane, zmysłowe życie, nieokiełzaną chęć rozkoszy i ciemne bałwochwalstwo: ulice, domy świątynie przepełnione kamiennymi bożkami. Bożkami niemymi, bożkami, którzy sami również są przedstawicielami rozpusty.
Niewymowny ból ścisnął serce zamyślonego podróżnego, świętego Pawła, który wszedł do pogańskiego miasta i – jak …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
3 więcej komentarzy od mkatana
Czy wiecie, kto kocha szczerze Pana Boga? Ten, kto w każdej chwili dnia, wśród jakiegokolwiek zajęcia jest zawsze gotów stanąć na wezwanie Boga. Ten, kto, skądkolwiek by go wezwano, może śmiało przystąpić do Komunii świętej, bez poprzedniego oczyszczenia swojej duszy.
Opowiadał mi pewien stary lekarz: „W ciągu mojej pięćdziesięcioletniej praktyki widziałem tysiące umierających. Byli tacy, którzy konali głucho, z jakąś rezygnacją zwierzęcą, inni – z bezsilnym gniewem, z rozpaczą, z bluźnierstwem, z drżeniem czekali przybycia śmierci. Tylko jeden rodzaj konających spoglądał zawsze spokojnie, z równowagą w oczy śmierci, byli to wierzący katolicy.”
Z tego, że Bóg jest naszym Panem, wynika nie tylko Jego prawo do nas, to znaczy, że może nam rozkazywać, że ma bezwzględną władzę, ale i to, że człowiek bez wahania, bez rozumowania powinien się poddać Przykazaniom Bożym. Tak jest, ale wynika jeszcze i to, że jeśli będę wiernym, oddanym synem dla swojego Ojca Niebieskiego, znajdę w Nim taką podporę, na której zawsze śmiało mogę się oprzeć, chociaż …Więcej
Z tego, że Bóg jest naszym Panem, wynika nie tylko Jego prawo do nas, to znaczy, że może nam rozkazywać, że ma bezwzględną władzę, ale i to, że człowiek bez wahania, bez rozumowania powinien się poddać Przykazaniom Bożym. Tak jest, ale wynika jeszcze i to, że jeśli będę wiernym, oddanym synem dla swojego Ojca Niebieskiego, znajdę w Nim taką podporę, na której zawsze śmiało mogę się oprzeć, chociaż by się podniósł przeciwko mnie cały świat.