04:01
chrystusowiec
SEKWENCJA - Dzięki świętemu Tomaszowi z Akwinu, za TE SŁOWA!
Chwal, Syjonie, Zbawiciela, Chwal pieśniami wśród wesela Wodza i pasterza rzesz.
Ile zdołasz, sław Go śmiało, Bo przewyższa wszystko chwałą, Co wyśpiewać pieśnią chcesz.
Chwały przedmiot nad podziwy, Chleb – żyjących pokarm żywy, Dzisiaj się objawia nam.
Za wieczerzy świętym stołem Pan go, łamiąc z braćmi społem, Iście dał Dwunastu sam. …Więcej
SEKWENCJA - Dzięki świętemu Tomaszowi z Akwinu, za TE SŁOWA!
Chwal, Syjonie, Zbawiciela, Chwal pieśniami wśród wesela Wodza i pasterza rzesz.
Ile zdołasz, sław Go śmiało, Bo przewyższa wszystko chwałą, Co wyśpiewać pieśnią chcesz.
Chwały przedmiot nad podziwy, Chleb – żyjących pokarm żywy, Dzisiaj się objawia nam.
Za wieczerzy świętym stołem Pan go, łamiąc z braćmi społem, Iście dał Dwunastu sam.
Niech brzmi sława w zgodnym dźwięku, Z serc radosnych, pełne wdzięku, Niech mu pieśni płyną chwał.
Dzień obchodzimy głośny sławą, W którym pierwszą Pan ustawą Rajski stół ten światu dał.
W uczcie tej nowego Pana Pascha nowym prawem dana, «Fazy» dawne kończy już.
Przeszłość starą – nowa era, Cień rozprasza prawda szczera, Pierzcha noc przed blaskiem zórz.
Co Pan czynił przy Wieczerzy, Wskazał, że i nam należy Spełniać ku pamięci nań.
Pouczeni tą ustawą, Chleb i wino na bezkrwawą Święcimy Odkupienia dań.
Dogmat dan jest do wierzenia, Że się w Ciało chleb przemienia, Wino zaś przechodzi w Krew.
Gdzie zmysł próżno dojść się stara, Serce żywa wzmacnia wiara, Porządkowi rzeczy wbrew.
Pod odmiennych szat figurą, W znakach różny, nie naturą, Kryje się tajemnic cud.
Ciało – strawą, Krew – napojem, W obu znakach z Bóstwem swoim Cały Chrystus trwa, bez złud.
Przez biorących nie łamany, Nie pokruszony, bez odmiany, Cały jest w spożyciu brany.
Bierze jeden, tysiąc bierze: Ten, jak tamci, w równej mierze, Wzięty zaś nie ginie Pan.
Biorą dobrzy i grzesznicy, Lecz się losów przyjrzyj różnicy: Życie tu – zagłada tam.
Złym śmierć niesie, dobrym życie: Patrz, jak w skutkach rozmaicie Czyn ujawnia się ten sam.
Kiedy kruszą się znamiona, Nie wątp, lecz wierz z głębi łona, Że to kryje ukruszona Cząstka, co i całość wprzód.
Rzecz się sama nie rozrywa, Znaków kruszą się ogniwa,
Przez co stan i postać żywa Znaczonego nie zna szkód.
* Następującą część sekwencji można według uznania opuścić.
Oto chleb Aniołów błogi, Dan wędrowcom pośród drogi, Synów wraca w Ojca progi, Dawać Go nie można złym!
Figur głoszą go osłony! Izaak na stos wiedziony, Jagniąt Paschy krwawe zgony, Manna ojcom dana im.
Dusz Pasterzu! Prawy Chlebie! Dobry Jezu, prosimy Ciebie: Ty nas karm i broń w potrzebie, Ty nam dobra okaż w niebie, Kędy jest żyjących raj!
Twa dłoń, Panie, wszystko zdoła, Ty nas karmisz z Twego stołu: Gdzie wciąż uczta trwa wesoła, W gronie niebian nasze czoła Na Twe łono skłonić daj!