PRZYPOWIESC z kazania Świętego Wincentego Ferreriusza
Święty Wincenty Ferreriusz często używał w kazaniach budujących przypowieści. Pewnego razu opowiedział swoim słuchaczom następujący przykład: "Nie wszyscy umiecie czytać, ale ja was wszystkich czytać nauczę. Była niewiasta, która nie znała liter, a jednak idąc do kościoła stale miała z sobą książkę, nad którą podczas nabożeństwa rzewnie płakała. Pewnego razu zapytano ją, co w jej książce jest tak wzruszającego, a ona rzekła: "Ja na waszych książkach czytać nie umiem, ale i wy na mojej nie potraficie". Jak się okazało, dziwna ta książka zawierała tylko cztery karty: jedną białą, drugą czerwoną, trzecią czarną, czwartą pozłocistą. "Istotnie, - rzekł ktoś - nie potrafię stąd nic wyczytać, bo tu nic nie napisano", a kobieta odrzekła: "Ja zaś na tej białej karcie czytam czystość i niewinność Najświętszej Panny, oraz moją, którą otrzymałam na chrzcie, i płaczę za grzechy moje, żem duszę mą tak piękną, na chrzcie krwią Bożą obmytą, grzechami pomazała i taką szpetną i czarną uczyniła. - Na czerwonej czytam o Ciele Pana mego Jezusa, które przy biczowaniu, koronowaniu i krzyżowaniu spłynęło krwią za moje grzechy, i płaczę nad Jego Męką, dla mnie podjęta. - Na karcie czarnej czytam ciemności i męki piekielne, wspominając potępionych, iż już teraz nie maja czasu do pokuty, i płacząc, proszę Pana Boga, aby się to i ze mną nie stało. - Na pozłocistej zaś czytam rajskie rozkosze, do których z płaczem wzdycham. - Oto, jak Duch św. nauczył ją czytać! Tak i wy wszyscy umieć możecie".
DARY
Święty Wincenty Ferreriusz miał także dar uzdrawiania, dar jezykow oraz przepowiadania przyszłości. Tak przepowiedział czas śmierci swej matki i siostry oraz króla sycylijskiego.Przepowiedział, że umrze dziesiątego dnia, a kiedy przyszło konanie, jak przez całe życie, tak i przy śmierci przyjmował wszystko z radością i uległością w Bogu. Gdy go zapytano, gdzie chce być pochowanym. Święty odpowiedział spokojnie: "Wiecie, żem ja ubogi mnich i niegodny sługa, dlatego nie troszczę się o pochowanie ciała mego, tylko o zbawienie duszy. Aby jednak zachować porządek i spokój, o których wam tyle razy mawiałem, proszę was, udajcie się do przeora najbliższego klasztoru, niech on to rozstrzygnie".
Potem kazał sobie czytać Mękę Pańską, zmówił psalmy pokutne i spokojnie zasnął w Panu 5 kwietnia 1419 roku. Księżniczka francuska Joanna własnoręcznie obmyła jego ciało, a woda, której do tego użyła, jako też szaty i pasek Świętego zdziałały liczne cuda. Ciało jego spoczywa w kościele katedralnym w Vannes.
Na obrazach przedstawiają świętego Wincentego w ubiorze dominikańskim z wyobrażeniem słońca na piersi, albo też w zwyczajnym odzieniu dominikańskim, głoszącego kazanie do chrześcijan, żydów i pogan. Papież Kalikst III zaliczył go roku Pańskiego 1445 w poczet Świętych.
MODLITWA
do Św. Wincentego Ferreriusz
Boże, któryś raczył kościół Twój uświetnić zasługami i kazaniami św. Wincentego, Wyznawcy, daj nam sługom Twoim, abyśmy z przykładów życia jego zbawiennej nabyli nauki i od wszelkich przeciwności za jego pośrednictwem wybawieni zostali. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen.
