Biskup Schneider do księży: odrzućcie Traditionis custodes

Dietrich von Hildebrand tak pisał: "Kościół z samej natury nie tylko rozwija się w zakresie dogmatycznego formułowania prawdy objawionej, lecz podlega również okresowej reformie. Na przestrzeni dwóch tysięcy lat życia Kościoła, Sobory świadczyły o tym nadprzyrodzonym rytmie. Rytm ten, z jednej strony pociąga za sobą odpieranie herezji, które wciąż usiłują wedrzeć się do Kościoła, oraz - współzależnie - coraz jaśniejsze dogmatyczne formułowanie prawdy objawionej...".
Weronika....S, jeżeli wierzysz w świętość Kościoła, to powinnaś wierzyć, że pochodzi ona od Ducha Świętego, który sprawia wszelką świętość. Co za tym idzie reformy wprowadzane przez hierarchów Kościoła są natchnione przez Ducha Świętego.
Formy oddawania czci Bogu zmieniały się przez wieki. Na Soborze Trydenckim zebrano i badano wszystkie obrzędy odprawiane w kościołach na świecie. Pracowano nad ich ujednoliceniem, oczyszczeniem z niepotrzebnych ozdobników często ludowych. Rezultatem ich starań była Msza rytu rzymskiego. Wcześniej w każdym regionie odprawiano inną Mszę, choć w istocie swej niezmienną. Papież zajął się ujednoliceniem rytu na prośbę biskupów.

Co do "liturgicznego pokoju" jaki niby stworzył Jan Paweł II zastanawiam się czy bp Schneider zapoznał się w ogóle z motu proprio Ecclesia Dei, które śp. ks. G. Hesse nazywał jednym z najbardziej nieszczęsnych i błędnych dokumentów w dziejach Kościoła (m.in. w zakresie przypisania schizmy w sytuacji święceń biskupich bez zgody Rzymu mimo że takie święcenia stanowią odrębny czyn regulowany prawem kanonicznym), w którym znalazły się m.in. takie kwiatki wojtyliańskie:
"Wielkość zatem i głębia nauczania [???] Soboru Watykańskiego II wzywają do ponowionego zaangażowania w jego pogłębione badanie aby odsłonić wyraźnie ciągłość Soboru z Tradycją [JP II przyznaje tu że ta rzekoma ciągłość była po prawie ćwierć wieku od VII nadal niewyraźna] zwłaszcza w tych częściach doktryny, które ponieważ są nowe [jak części doktryny mogą być nowe skoro doktryna jest oparta na zasadzie "eodem sensu eademque sententia", która wyklucza nowinkarstwo?] nie zostały jeszcze dobrze zrozumiane w niektórych częściach Kościoła".