Miłość prawdziwa nie polega na uczuciach, ale okazuje się w skutkach. Tkliwość uczuć nie zależy od nas; Bóg ją daje i odbiera według swej woli. Ta tkliwość jest zwodnicza; może pochodzić z wyobraźni, z usposobienia, albo z nieroztropnych usiłowań; niebezpiecznie jest do niej się przywiązywać; niekiedy szatan, aby nas zwieść, podaje takie złudzenia. W tym przywiązaniu do pobożności uczuciowej więcej szukamy siebie, niż Boga. O prawdziwości miłości Bożej trzeba sądzić po skutkach. Jeżeli jesteśmy gotowi wszystko cierpieć dla Boga, jeżeli, służąc Mu, nie szukamy pociechy własnej, jeżeli w niczym nie dogadzamy miłości własnej, jeżeli wytrwale znosimy pokusy, znudzenie, opuszczenie, to są niezawodne dowody, że nasza miłość do Boga jest prawdziwą.