ONZ, WEF za globalną wojną z rolnikami

ONZ, WEF za globalną wojną z rolnikami

Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ „Agenda 2030” i partnerzy ONZ na Światowym Forum Ekonomicznym (WEF) są bezpośrednio związane z rosnącym atakiem regulacyjnym na producentów rolnych od Holandii i Stanów Zjednoczonych po Sri Lankę i poza nią.

W rzeczywistości wiele z 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ (SDGs) jest bezpośrednio związanych z wdrażaniem przepisów, które wywierają presję na globalne rolnictwo, hodowlę i źródła żywności. Wysocy rangą urzędnicy Komunistycznej Partii Chin (KPCh) w ramach systemu ONZ pomogli w opracowaniu celów zrównoważonego rozwoju i obecnie pomagają w kierowaniu realizacją globalnej strategii przez organizację.

Wspierane przez ONZ przepisy dotyczące zrównoważonego rozwoju w rolnictwie i produkcji żywności, według wielu ekspertów, spowodowałyby gospodarczą ruinę, niedobory podstawowych artykułów, powszechny głód i znaczną utratę wolności osobistych, jeśli nie zostaną powstrzymane.

Urzędnicy przewidują, że w miarę upływu roku niebezpieczne niedobory żywności, których doświadczają już miliony ludzi, będą się tylko pogłębiać. Według ekspertów za wszystkim kryje się jakiś ukryty cel. Według dokumentów ONZ prywatna własność gruntów znajduje się na celowniku, ponieważ globalna produkcja żywności i globalna gospodarka są modyfikowane w celu spełnienia globalnych celów zrównoważonego rozwoju.

Cele wyznaczone w 2015 roku „opierają się na dziesięcioleciach pracy krajów i ONZ”, jak wyjaśnia ONZ na swojej stronie internetowej SDG . Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie osiedli ludzkich, często określana jako "Habitat I", która przyjęła Deklarację z Vancouver (czytaj poniżej) , była jedną z pierwszych konferencji, która określiła program „zrównoważonego rozwoju”. Zgodnie z umową prywatna własność ziemi jest „głównym instrumentem akumulacji i koncentracji bogactwa, a zatem przyczynia się do niesprawiedliwości społecznej”, a „grunt nie może być traktowany jako zwykły majątek kontrolowany przez jednostki”.

Rezolucja ONZ stwierdziła, że „publiczna kontrola użytkowania gruntów jest zatem niezbędna”, ustanawiając słynną „prognozę” Światowego Forum Ekonomicznego, że do 2030 r. „nic nie będziesz posiadać”. Od tego czasu wiele organizacji i przedstawicieli ONZ opisało swoją wizję „zrównoważonego rozwoju”, która obejmuje żądania znacznych ograniczeń zużycia energii, spożycia mięsa, podróży, przestrzeni życiowej i bogactwa materialnego.

Eksperci twierdzą, że próbując scentralizować kontrolę nad produkcją żywności i zdławić niezależnych rolników i hodowców, niektórzy z najbogatszych i najbardziej wpływowych liderów korporacji na świecie współpracują z komunistami w Chinach i innymi krajami .

Marsz chińskiego personelu wojskowego na Placu Tiananmen w Pekinie, 28 kwietnia 2020 r. (Lintao Zhang/Getty Images)

„Strategicznym partnerem” ONZ w Agendzie 2030 jest WEF, sieć znaczących międzynarodowych korporacji, która ściśle współpracuje z KPCh Komunistyczna Partia Chin . Ponieważ urzędnicy z całego świata, w tym prezydent USA Joe Biden i szef Światowego Programu Żywnościowego ONZ David Beasley, ostrzegają przed zbliżającymi się niedoborami żywności na całym świecie, przepisy dotyczące produkcji żywności stają się coraz bardziej rygorystyczne, a nawet podejmowane są próby zamknięcia , niszczenia licznych farm i rancz. Jednak narody zachodnie i wiele państw zależnych od pomocy zaostrzają przepisy jeszcze bardziej, zamiast je rozluźniać i promować zwiększoną produkcję.

Tego lata holenderscy rolnicy, którzy byli już bliscy przełomu, odpowiedzieli masowymi, ogromnymi protestami. Potem nastąpił burzliwy wstrząs na Sri Lance związany z niedoborami żywności spowodowanymi decyzjami politycznymi. Rządy i organizacje międzynarodowe stosowały różne usprawiedliwienia dla swojej polityki, takie jak wspieranie „sprawiedliwości ekonomicznej”, ochrona różnych gatunków flory i fauny, a nawet oddawanie ziemi rdzennym ludom.

Traktory jeżdżą obok holenderskich funkcjonariuszy policji stojących na straży, gdy policja zbliża się do Apeldoorn na autostradzie A1, aby uniemożliwić rolnikom demonstrację przeciwko planom holenderskiego rządu ograniczenia emisji azotu, 29 czerwca 2022 r. (JEROEN JUMELET/ANP/AFP via Getty Images)

Krytycy polityki twierdzą jednak, że celem wcale nie jest ochrona środowiska ani powstrzymanie zmian klimatycznych. Eksperci ostrzegają, że historia „zrównoważonego rozwoju” i inne wyjaśnienia są w rzeczywistości taktyką mającą na celu uzyskanie kontroli nad żywnością, gospodarstwem i ludźmi. Według Craiga Ruckera, szefa Komitetu Konstruktywnego Jutra (CFACT), organizacji polityki publicznej, która koncentruje się na kwestiach środowiskowych i rozwoju, „ostatecznym celem tych wysiłków jest zmniejszenie suwerenności zarówno poszczególnych narodów, jak i ludzi”. Celem jest konsolidacja autorytetu na poziomie krajowym, a nawet międzynarodowym. „Intencją tych, którzy promują ten program, nie jest ratowanie planety, jak twierdzą, ale zwiększenie kontroli nad ludźmi” – powiedział.

Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ — Agenda 2030
Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej państwa członkowskie zatwierdziły w 2015 r. Cele Zrównoważonego Rozwoju, często znane jako Agenda 2030, jako mapę drogową „przekształcania naszego świata”. 17 celów obejmuje 169 celów obejmujących każdy aspekt gospodarki i życia ludzkiego i jest ogłaszane przez czołowych urzędników ONZ jako „plan główny dla ludzkości” i globalna „deklaracja współzależności”. W preambule dokumentu stwierdza się, że „nikt nie zostanie pominięty” i że „wszystkie kraje i wszystkie zainteresowane strony, działając we współpracy partnerskiej, wdrożą ten plan”.

Cel 10 planu ONZ obejmuje między innymi redystrybucję bogactwa na skalę krajową i światową, oprócz „fundamentalnych zmian w sposobie, w jaki nasze społeczeństwa produkują i konsumują dobra i usługi”.

Przegląd sesji Rady Praw Człowieka podczas przemówienia Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka Michelle Bachelet w ONZ w Genewie 27 lutego 2020 r. (Reuters/Denis Balibouse/File Photo)

SDG kładą nacisk na wykorzystywanie rządów do reformowania wszelkiej działalności gospodarczej, a Cel 12 wymaga „zrównoważonych wzorców konsumpcji i produkcji”. Kilka konkretnych celów wymienionych w celu 12 jest ściśle związanych z praktykami rolniczymi, które zagrażają produkcji żywności. Należą do nich „zrównoważone zarządzanie i efektywne wykorzystanie zasobów naturalnych”. Cel 14 SDG, który obejmuje „wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia mórz, w szczególności z działalności na lądzie, w tym … zanieczyszczenie substancjami odżywczymi”, jest kolejnym celem SDG, który jest bezpośrednio związany z tym, co krytycy nazwali „wojną z rolnikami”. Rolnictwo i produkcja żywności są często wymieniane przez ONZ jako zagrożenie dla oceanów.

Przewodzi temu Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), którą nadzoruje Qu Dongyu, były wiceminister rolnictwa i spraw wiejskich z ramienia KPCh. - Komunistycznej Partii Chin . Organ ONZ prosi o poważne ograniczenia w stosowaniu nawozów (nawet naturalnych dopow.), pestycydów, emisji i wody w sektorze rolnym w swoim raporcie z 2014 r. „ Budowanie wspólnej wizji dla zrównoważonej żywności i rolnictwa: zasady i podejścia ”. Według raportu FAO „nadmierne stosowanie nawozów azotowych jest główną przyczyną zanieczyszczenia wody i emisji gazów cieplarnianych”. (azot który jest neutralny, jest w powietrzu dopow.) To stwierdzenie służy jako ilustracja tego, jak rolnictwo musi zostać przekształcone/zniszczone, aby zostało uznane przez ONZ za "zrównoważone".
UN, WEF Behind Global War On Farmers - GreatGameIndia