"Nie tylko w niemieckiej publicystyce, ale także w polityce rządu powraca kwestia niemieckiej "krzywdy". W związku z ustanowieniem "widocznego znaku" upamiętniającego "wypędzenie" Niemców oficjalnie uznano, iż wiek XX był wiekiem wypędzeń. Nie wiekiem totalitaryzmów, ludobójstwa, zbrodniczych wojen rozpętanych przez Niemców, ale stuleciem wypędzeń. Ten historyczny fałsz staje się doktryną historyczną państwa niemieckiego. Staje się czymś więcej niż tylko widzeniem przeszłości. Staje się niemiecką doktryną polityki edukacyjnej, kulturowej i przede wszystkim zagranicznej. Niemieckie media rozpisują się o niemieckich "krzywdach", jakie stały się udziałem "wypędzonych". Opinia publiczna jest epatowana audycjami ukazującymi ucieczkę Niemców ze wschodu wraz z przerażającymi scenami "pozbawiania ojczyzny"
prawicarzeczypospolitej.org/aktualnosci,pokaz,180

Odpowiedz jest prosta: kiedy władza Ludowa żądała od mówiących gwarą slaską zadeklarowania narodowosci to okreslili sie jako Slazacy, nie Niemcy (bo chcieli tu zostać,).A Ci Niemcy spod Wroclawia,
Walbrzycha, Szczecina wiedzieli, ze do Slazakow im daleko. Dzisiaj koniunktura sie zmienila, wiec wielu polskim Ślązakom bardziej opłaca się deklarować, że sa Niemcami. I tak to za "miskę soczewicy"wielu Ślązaków sprzedało swoja z dziada pradziada polską tożsamość

"Nie pierwszy i nie ostatni raz, kiedy Niemcy chcą podzielić się współodpowiedzialnością z Polakami za swoją politykę ludobójstwa – mówi Stanisław Oleksiak, były żołnierz Armii Krajowej, a obecnie prezes Światowego Związku Żołnierzy AK. To się wpisuje w niemiecką strategię przenoszenia współodpowiedzialności za prześladowanie Żydów na Polaków. Niemcy chcą pokazać, że nie tylko oni tępili Żydów, ale też inni, choćby Polacy"
wpolityce.pl/polityka/153784-obrzydli…

W Niemczech "po wojnie był okres milczenia i wstydu. Czasem – przemilczenia. Budowanie swojego przekazu, mocno przekłamującego historię, to proces, który zachodzi w ostatnich dwudziestu latach. Pojawiło się sporo filmów – i to niekoniecznie niemieckich, które opowiadają o bohaterach. Kto chciał zabić Hitlera? Stauffenberg. Kto ratował Żydów? Schindler. Są oczywiście produkcje, które te narracje odwracają, jednak warto zauważyć tę tendencję budowania dumy i zrzucania z siebie odpowiedzialności"