O mój ludu – to mówi Pan! Oto co mam przeciw tobie.
O mój ludu – to mówi Pan! Oto co mam przeciw tobie.
Bo Ja nie chcę, żebyś znalazł tylko obraz – mówi Pan – ale żebyś znalazł Mnie.
O złotych bożkach
O mój ludu – to mówi Pan, który przychodzi na sąd: mam przeciw tobie, żeś w mojej służbie namnożył sobie ideałów złotych, srebrnych i glinianych. Oto Ja przeciwko twoim ideałom – mówi Pan – abyś nigdy ich nie wcielił. Bo Ja nie chcę, żebyś kochał ideały – mówi Pan – ale żebyś kochał Mnie.
O mój ludu – to mówi Pan, który przychodzi na sąd: mam przeciw tobie, żeś w mojej służbie namnożył sobie postanowień złotych, srebrnych i glinianych. Oto Ja przeciwko twym postanowieniom, mówi Pan, abyś nigdy ich nie spełnił. Bo Ja nie chcę wypełniania postanowień – mówi Pan – ale tylko mojej woli.
O mój ludu – to mówi Pan, który przychodzi na sąd – mam przeciw tobie, żeś w mojej służbie namnożył sobie wielkich celów, złotych, srebrnych i glinianych. Oto Ja przeciwko twoim wielkim celom – mówi Pan – byś ich nigdy nie osiągnął. Bo Ja nie chcę osiągania żadnych celów – mówi Pan – tylko ręki wyciągniętej. O mój ludu – to mówi Pan, który przychodzi na sąd – mam przeciw tobie, żeś w mojej służbie namnożył sobie pojęć o Mnie złotych, srebrnych i glinianych. Oto Ja przeciwko twym pojęciom o mnie, mówi Pan, aby się rozpadły wszystkie. Bo Ja nie chcę, żebyś znalazł tylko obraz – mówi Pan – ale żebyś znalazł Mnie.
O mój ludu – to mówi Pan, który przychodzi na sąd: mam przeciw tobie, żeś w mojej służbie namnożył sobie postanowień złotych, srebrnych i glinianych. Oto Ja przeciwko twym postanowieniom, mówi Pan, abyś nigdy ich nie spełnił. Bo Ja nie chcę wypełniania postanowień – mówi Pan – ale tylko mojej woli.
