Kult MB Pocieszenia szerzyli od XV wieku augustianie-eremici i to na ich prośbę w 1675 roku Stolica Apostolska ustanowiła liturgiczne wspomnienie MB Pocieszenia przypadające w sobotę po 28 lipca. Pocieszenia króluje na Jasnej Górze Czerwińskiej, darząc swych czcicieli licznymi łaskami. Jej wizerunek Kościół uznał za cudowny w 1648 roku. Sława Czerwińskiej Pani jest od wieków znana na całym Mazowszu i w Rzeczypospolitej. Do Jej cudownego obrazu pielgrzymowali królowie oraz rzesza wiernych, którzy po dziś dzień szukają przed Jej Obliczem pomocy i łaskawości Boga. Obraz został namalowany przez Łukasza z Łowicza w 1612 roku na zlecenie kanoników regularnych laterańskich - ówczesnych gospodarzy czerwińskiego opactwa. To oni podali malarzowi jako wzór cudowny obraz Matki Bożej Śnieżnej (Salus Populi Romani) z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore (Matki Bożej Większej) - jeden z najstarszych wizerunków maryjnych czczonych w Kościele katolickim. Malarz w oparciu o graficzną kopię rzymskiego obrazu oddał wiernie wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej wraz z towarzyszącymi mu detalami. Matka Boża Pocieszenia
Pośród wielu tytułów, które nosi Maryja, ten podkreśla jej rolę w wypraszaniu daru pocieszenia u Ducha Świętego i przypomina, że Maryja jest Matką, która niesie pociechę w życiu doczesnym i w sensie eschatologicznym przez przywilej Wniebowzięcia. Gdy chcemy uzasadnić teologicznie tytuł Matki Bożej Pocieszenia, musimy zawsze pamiętać o macierzyństwie Maryi, która zrodziła Jezusa Chrystusa, pierwszego Pocieszyciela, jak również o Jej relacji do Ducha Świętego, który jest nazywany Duchem Pocieszycielem, którego Zmartwychwstały Pan pośle swoim uczniom od Ojca. W teologii „pawłowej” znajdujemy potrójne uzasadnienie tej cechy Maryi, Matki, która przynosi pociechę: • wskazuje na Chrystusa, który przynosi odpuszczenie grzechów – największą pociechę dla grzesznej ludzkości • wyraża Jej macierzyńską troskę o zbawienie człowieka i stanowi konkretną pomoc w jego osiągnięciu, jak również umocnienie w ziemskiej drodze • ma wymiar eschatologiczny przez odniesienie do tajemnicy wniebowzięcia NMP, które zapowiada przyszłą chwałę i wypełnienie ostatecznego celu życia człowieka, czyli komunię z Bogiem w niebie Te trzy aspekty pocieszenia, świadczące o realnej i skutecznej pomocy Maryi, sprawiają, że tytuł MB Pocieszenia pokrywa się znaczeniowo z innymi tytułami, które, które nosi Maryja: Matka Boża Miłosierdzia, Matka Boża Łaskawa, Orędowniczka, Pośredniczka Łask czy Matka Boża Dobrej Rady. Jakkolwiek pierwszym zachowanym zapisem tytułu MB Pocieszenia jest wezwanie z Litanii loretańskiej Pocieszycielka strapionych (łac. Consolatrix aflictorum), to jednak w pobożności ludowej pojawia się już na przełomie VI i VII wieku, gdy w podzięce za uratowanie podczas zarazy ludność Rzymu zwraca się do Maryi i nazywa ją Matką Pocieszenia. Kult MB Pocieszenia szerzyli od XV wieku augustianie-eremici i to na ich prośbę w 1675 roku Stolica Apostolska ustanowiła liturgiczne wspomnienie MB Pocieszenia przypadające w sobotę po 28 lipca. Do szerzenia kultu przyczynili się także kapucyni; zaczęły powstawać sanktuaria związane z cudownymi wizerunkami MB Pocieszenia m.in. w Italii (Turyn, Levone, Reggio di Calabria, Valdragone i Visciano), we Francji (Epinal) oraz w Stanach Zjednoczonych (Carey, stan Ohio). W Polsce kult Matki Bożej Pocieszenia obecny jest od XI wieku. Jego najwcześniejszym śladem jest cudowny obraz MB z Dzieciątkiem w Górce Klasztornej. O bardzo szybkim rozpowszechnieniu się kultu świadczą liczne sanktuaria m.in. w Borku Wielkopolskim, Górce Duchownej, Czerwińsku nad Wisłą, Pilźnie, Leżajsku, Lubiszewie, Lutogniewie, Biechowie, Błotnicy Starej, Krasnobrodzie, Nowym Sączu, Rywaldzie Królewskim i Wieluniu. Obrazy MB Pocieszenia znajdujące się w licznych sanktuariach, prezentują różnorodną ikonografię; najczęściej ukazują MB z Dzieciątkiem w półpostaci, niektóre stanowią kopię przedstawienia Matki Bożej Śnieżnej (ikony z Bazyliki MB Większej w Rzymie), jeszcze inne przedstawiają Maryję w tajemnicy wniebowzięcia lub adorującą Dzieciątko Jezus, bądź też Niewiastę Apokaliptyczną. salezjanie.pl/cudowny_obraz
Czerwiński obraz Salus Populi Romani posiada wyjątkową cechę: Madonnę z Dzieciątkiem ukazuje na tle jej rzymskiej świątyni Santa Maria Maggiore (gdzie znajduje się oryginał) wraz z obeliskiem ustawionym przez mojego ulubionego papieża Sykstusa V w 1587 AD dla uczczenia tryumfu chrześcijaństwa na kuli ziemskiej. Przedmiotowy obelisk to jeden z dwóch bliźniaczych erygowanych pierwotnie przed …Więcej
Czerwiński obraz Salus Populi Romani posiada wyjątkową cechę: Madonnę z Dzieciątkiem ukazuje na tle jej rzymskiej świątyni Santa Maria Maggiore (gdzie znajduje się oryginał) wraz z obeliskiem ustawionym przez mojego ulubionego papieża Sykstusa V w 1587 AD dla uczczenia tryumfu chrześcijaństwa na kuli ziemskiej. Przedmiotowy obelisk to jeden z dwóch bliźniaczych erygowanych pierwotnie przed mauzoleum cesarza Augusta, za którego panowania narodził się Jezus Chrystus. Cesarz dostąpiwszy proroczego widzenia narodzin Boga-Zbawiciela z Dziewicy konsekwentnie odmawiał stosowania względem swojej osoby tytułu 'Pan'. Skrótową historię tej architektonicznej dominanty Sykstus V kazał wyryć na cokole obelisku. Drugi z obelisków cesarza Augusta papież Pius VI ustawił na Kwirynale pomiędzy figurami Dioskurów, czyli bliźniaków Kastora i Polluksa, z datą XII KAL OCT / MDCCLXXXVI, na klasyczne oznaczenie 20 września 1786. Natomiast jego następca, Pius VII, w 1818 uzupełnił tę grupę rzeźb efektowną fontanną. Kastor i Polluks na firmamencie niebieskim tworzą konstelację 'Synów Bożych', powszechnie znaną jako Gemini/Bliźnięta. Co to wszystko oznacza w kontekście kultu Matki Boskiej Pocieszenia w Czerwińsku? Jota-jotka udostępniła opracowanie tematu przez jednego z księży salezjanów, którzy od 100 lat gospodarzą w tym mariackim sanktuarium nad Wisłą. Autor użył w tekście rzadko spotykane określenie pierwszy Pocieszyciel w odniesieniu do Jezusa Chrystusa. Natomiast drugiego Pocieszyciela łączy ogólnikowo z Duchem Świętym nie przypuszczając, że może on być, tak jak Chrystus Pan, człowiekiem z krwi i kości. To jest największa tajemnica obiecanego przez Pana Zbawiciela drugiego Pocieszyciela, Parakleta. Wróćmy do bliźniaczych obelisków, aby do końca odczytać znaki dane przez Opatrzność. Zbudowany w początku XVII wieku Pałac na Kwirynale, gdzie stoi jeden z obelisków, służył aż do upadku Państwa Kościelnego w roku 1870 jako rezydencja papieska i siedziba urzędów kurii. Ponieważ papież rzymski jest wikariuszem Jezusa Chrystusa, więc obelisk na Kwirynale reprezentuje Pana Zbawiciela, pierwszego Pocieszyciela (Kastora w konstelacji Synów Bożych), zaś ten na Eskwilinie (obok Santa Maria Maggiore) i konsekwentnie w Czerwińsku nad Wisłą - Parakleta, drugiego Pocieszyciela (Polluksa z bliźniaczych Synów Bożych).
..... rozwinięcie wywodu zamieszczam w oddzielnym wpisie (w przetwarzaniu).
