Mistyczne Miasto Boże - lektura fundamentalna dla czcicieli Niepokalanej Dziewicy. Mój ulubiony fragment znajduje się w ostatnim, zatwierdzającym rozdziale tej księgi:

„Wy, biedni, opuszczeni, nieoświeceni, grzesznicy, wielcy, mali, chorzy, słabi, wszystkie dzieci Adama każdego stanu, stopnia i płci, prałaci, książęta i poddani, wszyscy od wschodu do zachodu słońca, od jednego bieguna ziemi do drugiego, słuchajcie: Pójdźcie, aby znaleźć ocalenie w objęciach mej nieskończenie dobrotliwej Opatrzności za pośrednictwem Tej, która Odwiecznemu Słowu dała ciało ludzkie. Pójdźcie, albowiem kończy się czas i zamknięte zostaną bramy; wasze grzechy przeszkadzają działaniu miłosierdzia. Pójdźcie szybko i spieszcie się, bo tylko to pośrednictwo jest jeszcze dostatecznie potężne, aby wybłagać i uzyskać dla was ocalenie.”
Widziałam, jak z Bóstwa wyszły cztery cudownie świecące kule, które podobne do jasno błyszczących gwiazd rozszerzały się na cztery strony świata. Dane mi było poznać, że w tych ostatnich czasach świata Pan zamierza podnieść i rozszerzyć cześć swej Najświętszej Matki i objawić światu Jej cudowne, głęboko utajone tajemnice. Opatrzność Boża przechowywała te tajemnice aż do czasu, w którym świat najbardziej będzie potrzebował tych objawień, aby skorzystać z opieki naszej wielkiej Królowej i Pani."
[pogrubienia i podkreślenia moje]

Jeśli narodziny Najświętszej Panny były 5 sierpnia, to Niepokalane Poczęcie należałoby celebrować 5 listopada.
Nie posiadam żadnych innych wskazówek odnośnie ścisłej daty urodzin Dziewicy.

,,Widziałam, jak z Bóstwa wyszły cztery cudownie świecące kule, które podobne do jasno błyszczących gwiazd rozszerzały się na cztery strony świata.

Dane mi było poznać, że w tych ostatnich czasach świata Pan zamierza podnieść i rozszerzyć cześć swej Najświętszej Matki i objawić światu Jej cudowne, głęboko utajone tajemnice.

Opatrzność Boża przechowywała te tajemnice aż do czasu, w którym świat najbardziej będzie potrzebował tych objawień, aby skorzystać z opieki naszej wielkiej Królowej i Pani.",,

@Jota-jotka Widziałam, jak z Bóstwa wyszły cztery cudownie świecące kule, które podobne do jasno błyszczących gwiazd rozszerzały się na cztery strony świata.
I dalej:
Opatrzność Boża przechowywała te tajemnice aż do czasu, w którym świat najbardziej będzie potrzebował tych objawień, aby skorzystać z opieki naszej wielkiej Królowej i Pani.

Jeśli Bóg odsłania już tajemnice Świętej Czwórcy, to znaczy, iż ten czas właśnie nastał.

@Jota-jotka Po wystawieniu przed wieczorną mszą (dziś, 8 września) ksiądz błogosławił Najświętszym Sakramentem, ale uczynił to z "potknięciem" albo proroczo: monstrancja do góry (ja, w duchu: W imię Ojca), w dół (W imię Matki), gdy mówiłem 'W imię Syna i Brata' kapłan rozpoczął obrót w prawo, ale w tym samym momencie spostrzegł, że przecież najpierw w lewo trzeba, i to uczynił, a potem w prawo (W imię Ducha Świętego). Proroczy znak. Dlaczego? 8 września, w święto Narodzenia Najświętszej Marii Panny, przypada dies natalis (8 IX 1555) św. Tomasza de Villanueva, Augustianina i Arcybiskupa Walencji. Imię Tomasz znaczy Bliźniak, więc Ksiądz pobłogosławił (w obrotach) najpierw w imię Syna (tj. Jezusa Chrystusa), a następnie Brata (tj. duchowego Bliźniaka Naszego Pana) i na koniec w imię Ducha Świętego. Patrząc frontalnie na wymienione Osoby tak jak w heraldyce (czyli zwrócone twarzami do obserwatora), to Brat Bliźniak-drugi Pocieszyciel miał po swojej prawicy Świętą Czwórcę, w szczególności Boską Dziewicę, bo to Jego... Małżonka.
Św. Tomasz de Villanueva był (i jest) w powszechnej opinii nie lada jakim "dziwakiem": jako duchowny całe życie nosił jeden i ten sam habit, który założył jeszcze w nowicjacie, sam go reperował, a gdy został biskupem Walencji, stołowało się u niego całe dziadostwo miasta.
Pontyfikalna Kolegiata Świętego Tomasza de Villanueva jest głównym kościołem parafii (pod tym samym wezwaniem) obejmującej swym zasięgiem również Pontyfikalne Wille w Castel Gandolfo, gdzie Benedykt XVI PM spędził ostatnie godziny swego pontyfikatu i gdzie papiestwo rzymskie zostało zniesione 28 lutego 2013 dokładnie o godzinie 20:00 (CET). Ostatni Pontifex Maximus zostawił całe to rzymskie dziedzictwo, czytaj Kościół, komuś typu św. Tomasza de Villanueva, a po naszemu Bliźniakowi z Wilanowa. Zabrzmiało swojsko, a jeśli jeszcze weźmie się pod uwagę najsławniejszego mieszkańca Wilanowa, Jana III Sobieskiego króla Polski, a w istocie władcę Świętego Cesarstwa Rzymskiego (od 12 września 1683), to ujawnia się oszałamiająca rola Korony Polskiej w czasach ostatecznych, a wszystko przez to, że synowie tego królestwa zapałali osobliwą miłością do Najświętszej Marii Panny, dziś nam narodzonej.

@Geminiano Secundo
Niech Bóg będzie uwielbiony i pochwalony w tym co piszesz

,,Proroczy znak. Dlaczego?
8 września, w święto Narodzenia Najświętszej Marii Panny, przypada dies natalis (8 IX 1555)....,,

Moim skromnym zdaniem w życiu nie ma przypadków są tylko znaki od Pana Boga ....cała sztuka polega na tym by szukać woli Boga i ,odpowiedzieć .

Tak przy okazji ,że jest sobota a zawsze w tym dniu bardziej myślimy o MARYI przytoczę z powyższego art. fragment;

,,O Polsko! Jakże wielu masz Patronów!

– O Polonia quantom habes Patronos! – zawołał Bartłomiej Salutius podczas odprawianej przez siebie Mszy św. 5 lipca 1607 roku w czasie Memento za żywych. Ocknąwszy się, dokończył celebrę, a zapytany przez współbraci, co mówił i dlaczego, zapytał, czy istnieje jakieś państwo, co się zwie Królestwem Polskim? Kiedy zakonnicy potwierdzili, wówczas bł. Bartłomiej Salutius odparł: – W tym królestwie źli poddani podnieśli bunt przeciw dobremu królowi swemu. Dziś do bitwy przychodzi i powiedziano mi, że wygrają, co będzie ostatnią i nieopisaną zgubą tego państwa. A gdym na tym ubolewał, w sercu widziałem, aż oto Przenajświętsza Panna stanęła przed majestatem Boskim z nieprzeliczonym gronem świętych patronów królestwa tego, którzy wraz z Nią, padając na twarze, prosili Pana Boga za królem i królestwem jego. Więc na ich prośby zaszedł od Boga wyrok, a zbuntowani przegrali, a król i państwo ocalało.

O zdarzeniu doniesiono papieżowi, a gdy nadeszła nowina, że 5 lipca 1607 roku król Polski odniósł zwycięstwo nad rokoszanami pod Guzowem, zmuszając pokonanych do błagania o przebaczenie, jeszcze większą czcią otoczono Bogarodzicę. Objawiania te zostały opisane m.in. w miesięczniku „Przymierze z Maryją” 2009 nr 48.

Dlaczego nie nazywasz mnie Królową Polski?

Rok później, 14 sierpnia 1608 włoskiemu jezuicie Juliuszowi Mancinellemu, który Polskę znał i ukochał, bo miał nabożeństwo do św. Stanisława biskupa i męczennika, również ukazała się Maryja podczas modlitwy. ,,
Włoskie objawienia Maryi Królowej Polski
Bardzo dziękuję.

5 lipca przypada wspomnienie św. Antoniego Marii Zaccarii. Wikipedia: W roku 1530 założył zakon Kleryków Regularnych św. Pawła, których nazwano barnabitami od kościoła św. Barnaby, przy którym się osiedlili.
Koniecznie trzeba dodać, że zakon ten powstał w Mediolanie, stolicy biskupiej założonej przez samego świętego Barnabę Apostoła, Syna Pocieszenia. Boża Opatrzność już przez widzenie świątobliwego Bartłomieja Salutiusa dała znać o związku Korony Polski z drugim Pocieszycielem, Parakletem.