Tradycyjne nauczanie o różańcu św.

Leon XIII napisał aż dziesięć encyklik na temat różańca Najświętszej Maryi Panny. Stanowią one wspaniałe kompendium nauczania Kościoła względem początków i skuteczności tej modlitwy. Dowiadujemy się z nich m.in. że:

Nabożeństwo różańcowe zaprowadzone zostało pod Boskim natchnieniem przez św. Dominika około roku 1206, w odpowiedzi na prośby zanoszone do Matki Bożej o pomoc w pokonaniu herezji albigensów (Supremi Apostolatus officio).

Nadprzyrodzone pochodzenie różańca zostało potwierdzone przed długi szereg papieży, poprzez Leona X (1521), św. Piusa V (1572), Grzegorza XIII (1585), Sykstusa V (1590), Klemensa VIII (1605), Aleksandra VII (1667), bł. Innocentego XI (1689), Klemensa XI (1721), Innocentego XIII (1724), Benedykta XIV (1758) i samego Leona XIII (1903).

Matka Boża dała różaniec Kościołowi jako szczególnie skuteczny środek dla zniszczenia herezji, pokonania wrogów Kościoła, nawrócenia dusz i odwrócenia gniewu Bożego:

„Kierowany zaprawdę przez Boskie natchnienie i łaskę, przewidział on, że to nabożeństwo, jak najpotężniejsza broń, będzie środkiem do pokonania nieprzyjaciół i poskromienia ich zuchwałości i szalonej bezbożności” (Supremi Apostolatus officio).

„Został on ustanowiony dla dania oporu złośliwym herezjarchom i herezjom” (ibidem).

„Wraz z rozszerzaniem się tego nabożeństwa (...) ciemności herezji zostały rozproszone i światło wiary katolickiej ponownie zabłysło” (ibidem).

„Różaniec zaprowadzony został przez św. Dominika, by uśmierzyć gniew Boży i wybłagać wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny” (ibidem).

Różaniec zawdzięcza swą niezwykłą skuteczność wyjątkowemu statusowi Matki Bożej i Jej władzy jako Pośredniczki wszelkich łask, nadanej Jej przez szczególną łaskę Boga:

„Nasza ucieczka, jaką mamy w modlitwie do Maryi, wynika z Jej urzędu, jaki nieustannie pełni przed tronem Bożym, jako Pośredniczka łaski Bożej – będąc przez godność i przez zasługę najbardziej Mu miła, a więc przekraczająca we władzy wszystkich aniołów i świętych w niebie” (Iucunda semper expectatione).

„Władza więc, złożona w Jej rękach, jest niemal nieograniczona. (...) Pośród wielu Jej tytułów pozdrawiamy Ją jako «Matkę Bożą, naszą Pośredniczkę», «Wynagrodzicielkę [grzechów] całego świata», «Rozdawczynię wszelkich niebieskich darów»” (Adiutricem).

„Tak więc, podobnie jak żaden człowiek nie przychodzi do Ojca, jak tylko przez Syna, nikt nie przychodzi do Chrystusa, jak tylko przez Jego Matkę” (Octobri mense).

Dobrze napisałaś Ewelina: "Ona i Jej psałterz".
Tajemnice Radosne, Bolesne i Chwalebne. 150 "zdrowasiek", na wzór 150 psalmów.
150 zdrowasiek, a nie 200!

Warto poczytać jak się ma sprawa z Tajemnicami Światła!
RÓŻANIEC - NOWY RÓŻANIEC