Nazwiska żydowskie

1. Typowo żydowskie nazwiska typu Rozencwajg, Kugelszwanc, Aprikozenkranc, Pipman czy Feldman– komentarza nie wymagają.

Wszystko jest jasne.

2. Polsko brzmiące, ale…

Brzmi ono aż nazbyt polsko: Złotopolski, Polański, Księżopolski, Kochański.

Brzmi “niby po polsku”: Michnik, Kuroń, Kryształ, Indyk, Labuda, Pieronek, Cytron, Muzykant, Bankowicz – ale jakoś zabawnie (któż to jest “Bankowicz”? Syn banku?).

Pochodzi od nazwy miasta, regionu lub kraju, w czym przypomina nazwy kiełbas albo papierosów:

Poznański, Krakowski, Mazowiecki, Warszawski, Nowojorski, Rzymowski, Amsterdamski, Szwedowicz.

3. Brzmiące jak parodia polskich nazwisk: śmiesznie lub wręcz nawet odrażająco: Kloakowski, Wychodek.

4. Ponadto nierzadkie wśród Żydów są nazwiska szlacheckie (bądź przez przyjmowanie wychrzczonych Żydów jako członków starych rodów – bądź przez złośliwość arystokracji, np. Sanguszkowie nazwali swego Żyda Radziwiłłem na złość Radziwiłłom). Mamy zatem Żydów:Małachowski, Potocki, Radziwiłł, Jeziorański, Muszyński, Naimski i in.
..

Mamy nowy... Euroknesset!

A to heca! Parlament żydowski w PE!!!!

"Nasza" prasa oraz "tuskowizja" ten fakt przemilczała, ale wcześniej czy później o tym usłyszymy: budynek Parlamentu Europejskiego (PE) w Brukseli mieści już dwa parlamenty - zwykły PE i Żydowski Parlament Europejski (ŻPE).

W uroczystej inauguracji wzięli udział, oprócz deputowanych z 47 krajów Europy (w tym z Polski),przewodniczący największych organizacji żydowskich ze Stanów Zjednoczonych oraz m.in. szef komisji spraw zagranicznych PE Elmar Brok z Niemiec, który wyraził nadzieję na owocną współpracę ŻPE z PE.

Dentysta wykrył zęby mądrości u imigrantów -”dzieci". Władze Szwecji wyrzuciły go za to z pracy.

Muzułmańskie dzieci, którymi się opiekował - 80 proc. z nich to dorośli!

reporters.pl/author/4marek77/

12 października 2017

Wstrząsająca historia totalnego zaszczucia przez rządzących Szwecją lewaków stomatologa, który wykrył, że imigranci podający się za dzieci są w rzeczywistości dorosłymi. O tym jak totalitarny system zniszczył niewinnego obywatela za jego praworządność opisuje tamtejszy portal Pan Bernt Herlitz był spokojnym, ciężko pracującym obywatelem. Nie był zwolennikiem ani prawicy, ani lewicy. Chciał po prostu pomagać cierpiącym ludziom. Oboje z żoną skończyli 3-letnie studia i podjęli pracę jako stomatolodzy higieniści w Zarządzie Zdrowia Publicznego w Visby na Gotlandii. Opiekowali się uzębieniem imigrantów. W lipcu zeszłego roku 56-letni dentysta, jak się teraz okazuje ku własnej zgubie poszedł na seminarium na temat sądowych metod oceny wieku. Wrócił z niego z wiedzą, która jego samego wprawiła w osłupienie. Kiedy bowiem zaczął oceniać wiek uzębienia rzekomych muzułmańskich dzieci, którymi się opiekował okazało się, że 80 proc. z nich to dorośli!

O tym, że dorośli imigranci masowo podają się za nieletnich wyłudzając od państwa ogromne zasiłki i chcąc uniknąć odpowiedzialności karnej za liczne gwałty i przemoc, których się dopuszczają, przebąkiwano w Szwecji już od dawna. On zdobył jednak niepodważalne dowody medyczne. To widać chociażby na przykładzie tzw. zębów mądrości. One były u nich od dawna w pełni rozwinięte. Tylko dorośli takie mają zauważa stomatolog. W trosce o praworządność swoimi podejrzeniami postanowił podzielić się z przełożonymi i ze Szwedzkim Zarządem ds. Migracji.Wysłał do nich maile w tej sprawie. To go zgubiło. Pomimo, że pan Bernt miał od nich oficjalne polecenie, aby natychmiast informować o wszelkich nieprawidłowościach, kiedy to zrobił zwaliła się na niego cała lewacka machina represji. Ośmielił się bowiem podważyć świętość, udowodnił, że niemal wszystkie decyzje władz Szwecji wobec biednych nieletnich uchodźców to jedno wielkie kłamstwo i kompromitacja. Na swoje alarmujące maile nie otrzymał od przełożonych żadnej odpowiedzi. A już miesiąc później zwolniono go dyscyplinarnie po 10-ciu latach rzetelnej pracy.

Potem zwolniono także żonę. Pretekstem było to, że jakoby ujawnił tajemnicę lekarską. Po kilku dniach na pana Bernta rzuciły się też lewackie media Szwecji, z telewizją publiczną włącznie. Pisano o nim jako o niebezpiecznym prawicowym ekstremiście. Pisali o mnie na pierwszej stronie, chociaż wcześniej w ogóle ze mną nie rozmawiali. Nie podali wprawdzie nazwiska, ale Gotlandia jest mała, wszyscy tu wiedzieli, że to o mnie chodzi - przyznaje mężczyzna. Wszyscy koledzy z branży stomatologicznej na wszelki wypadek odwrócili się do niego plecami.Nic więc dziwnego, że po takim masowym szczuciu wszystkie drzwi okazały się przed małżeństwem Herlitz zamknięte. Nikt nie chce ich zatrudnić, związki zawodowe odmówiły pomocy. Nie jesteśmy już młodzi, nie mamy dużych szans na rynku pracy. Próbowałem dojeżdżać do pracy na kontynent, ale z tych nerwów zaczęliśmy chorować i nie dało się tak dalej pracować - przyznaje pan Bernt. Mimo to na własny koszt postanowił dochodzić sprawiedliwości w sądzie. Po roku Sąd Okręgowy na Gotlandii orzekł, że naruszył on wprawdzie poufność danych pacjentów, ale nie doznali oni z tego powodu żadnego uszczerbku. Nie było więc podstaw do zwolnienia stomatologa, a ujawnienie przez niego danych o zębach imigrantów było uzasadnione ważnym interesem społecznym. Władze Gotlandii wypłaciły mu więc niewielkie odszkodowanie 35 tys. koron (15 tys. PLN) i wynagrodzenie za 5 miesięcy, ale odmówiły ponownego przyjęcia małżeństwa do pracy. Co więcej zaskarżyły wyrok do Sądu Pracy w Sztokholmie, wynajmując przeciwko stomatologowi czołowego szwedzkiego prawnika. Jeśli pan Bernt przegra apelację, będzie musiał pokryć koszty procesowe w wysokości 1-1,5 mln koron (nawet 660 tys. PLN), co dla małżeństwa bez pracy jest kwotą zabójczą. To będzie wyrok śmierci dla całej naszej rodziny, także dla naszej 5-letniej córeczki. Nie mamy takich pieniędzy. Zabiorą nam mieszkanie, samochód, wszystkie meble - mówi ofiara szwedzkiego totalitaryzmu.

Dyrektor Wydziału Zdrowia Gotlandii Maria Dalemar, która podjęła tę decyzję, na pytanie dziennikarza Samnytt dlaczego chce zniszczyć życie tej rodziny rzuca słuchawką. Ta lewacka urzędniczka zarabia miesięcznie 105 tys. koron (46 tys. PLN)- ustalił portal. Bernt próbował też pisać do dużych mediów, powiadomił publiczną telewizję SVT. Nie dostał żadnej odpowiedzi. Co sądzisz o szwedzkim społeczeństwie? pyta stomatologa dziennikarz Samnytt. Mężczyzna długo milczy, a potem mówi cicho, urywanym głosem: Żyliśmy bezpiecznym życiem. Liczyłem na ochronę państwa, wierzyłem, że nasze instytucje działają dla dobra wspólnego, że mi pomogą. Ale nikt nie chce mi pomóc. Boję się tego społeczeństwa - przyznaje.

"Żydowskie lobby polityczne w Polsce"

www.youtube.com/watch

"Żydowskie lobby polityczne w Polsce" to głośna książka Mariana Miszalskiego, dziennikarza i publicysty z Łodzi, który na początku grudnia 2016 r. wygłosił wykład o tej samej nazwie. Wśród uczestników spotkania byli również pracownicy "Gazety Wyborczej", którzy następnego dnia opublikowali artykuł pt. "KOD to żydowskie lobby. Spotkanie współorganizowane przez biuro Piotra Glińskiego". Organizatorem wykładu Mariana Miszalskiego była Księgarnia Wojskowa im. gen. dyw. Grota - Roweckiego oraz Stowarzyszenie Robotników Chrześcijańskich w Łodzi, jednak swój atak za antysemityzm "Gazeta Wyborcza" skierowała głównie w stronę prof. Piotra Glińskiego, ministra kultury i dziedzictwa narodowego w rządzie PiS, który od jakiegoś czasu współpracuje z Księgarnią Wojskową jako mecenas klubu dyskusyjnego. "Marian Miszalski zaprezentował wizję dziejów, w których ustawy są podejrzane, a Izrael szantażuje politycznie świat i Polskę. Pieniądze dla gmin wyznaniowych wędrują prawdopodobnie za ocean. Publicysta dużo mówił o roszczeniach finansowych Żydów. Według Miszalskiego, choć PiS nie jest partią doskonałą, to może ochronić Polaków przed żydowskim lobby. Ale jeśli kraj będzie słaby, straci na jego rzecz miliardy" - piszą o spotkaniu dziennikarze z "Wyborczej" i zaraz stawiają pytanie do prof. Glińskiego, czy ten identyfikuje się z powyższą treścią? W imieniu ministra odpowiada dyrektor jego biura poselskiego - Włodzimierz Domagalski, który zapewnia, iż to jedno z wielu spotkań w ramach klubu dyskusyjnego. Nie znaczy to jednak, że prof. Gliński ze wszystkimi treściami się identyfikuje. Rzeczywiście, wywodzący się z Unii Wolności Piotr Gliński rozważa dziś zerwanie współpracy z właścicielami księgarni. Najwyraźniej jedno spotkanie dotyczące tematyki żydowskie w Polsce uruchomiło lawinę, która przykryła dotychczasowe zasługi Księgarni Wojskowej. Głos w sprawie zabrał prof. Jerzy Robert Nowak, który stwierdził, że "Zdychająca 'Gazeta Wyborcza' ledwo przędzie (...), ale jak widać częśc osób, które niepotrzebnie przyjęto do rzadu PiSu jest po prostu słabeuszami, mięczakami". Miał tu oczywiście na myśli postawę prof. Glińskiego, który najwyraźniej dał się zastraszyć opinii "Wyborczej". Całość wywiadu z prof. Nowakiem można zobaczyć na naszym kanale (eMisjaTv) pod adresem: www.youtube.com/watch A o czym naprawdę jest ksiązka Mariana Miszalskiego? Pierwsze na rynku omówienie historii żydowskiego lobby politycznego w Polsce. Zapewne wiele osób się zdziwi się zarówno tym, jak długo ono już w naszym kraju funkcjonuje, jak i tym, że walczyli z nim nie jacyś czarnosecinni „antysemici”, ale tacy ludzie jak Stanisław Staszic, Jan Ursyn Niemcewicz, Roman Dmowski, Bolesław Prus, a nawet Józef Piłsudski. Żydowskie lobbies polityczne, działające w krajach o ustroju demokratycznym: przedstawiają politykę Państwa Izrael jako obiektywnie słuszną i uzasadnioną, pozyskują budżetowe pieniądze na cele własnej mniejszości narodowej, wykorzystują dostępne sobie media do promowania w życiu publicznym swoich "autorytetów” dobieranych wedle żydowskiego pochodzenia. dążą do obsadzania ważnych stanowisk – zwłaszcza w upaństwowionej kulturze (czyli propagandzie), przez obywateli pochodzenia żydowskiego, dążą do wprowadzenia filosemickiej interpretacji historii w programach edukacyjnych dla młodzieży szkolnej, dążą do penalizacji „antysemityzmu” próbując zawłaszczyć dla siebie monopol, na interpretację tego określenia, starają się wreszcie prezentować żydowski punkt widzenia jako obiektywny, dążą do judaizacji chrześcijaństwa lub przynajmniej do jego rugowania z przestrzeni publicznej, zwłaszcza z systemów szkolnych. W Polsce żydowskie lobbies polityczne są obecne od tysiąca lat. To pierwsza książka, która kompleksowo przedstawia ich historię. Opis ze strony: sklep-niezalezna.pl gdzie można kupić książkę "Żydowskie lobby polityczne w Polsce" w formie e-booka.