Drugi Sobór Watykański - pierwsze kroki reformatorów..
25 kwietnia 1964 Św. Kongregacja Obrzędów wydała dekret Quod actuosius et fructuosius, wprowadzający nową formułę przy udzielaniu Komunii Św. odtąd kapłan ma mówić. Corpus Christi ("Ciało Chrystusa …Więcej
25 kwietnia 1964 Św. Kongregacja Obrzędów wydała dekret Quod actuosius et fructuosius, wprowadzający nową formułę przy udzielaniu Komunii Św. odtąd kapłan ma mówić. Corpus Christi ("Ciało Chrystusa"), a wierni odpowiadać. Amen. Zmiana jest uzasadniona pragnieniem, "a b y w i e r n i b a r d z i e j c z y n n i e i o w o c n i e u c z e s t n i c z y l i w O f i e r z e M s z y Ś w ., a w c z a s i e s a m e j K o m u n i i Ś w . w y z n a w a l i w i a r ę w N a j ś w i ę t s z ą T a j e m n i c ę E u c h a r y s t i i".
26 września 1964 Święta Kongregacja Obrzędów wydała instrukcję Inter Oecumenici - o n a l e ż n y m w y k o n y w a n i u K o n s t y t u c j i o Ś w i ę t e j L i t u r g i i, podpisaną przez kardynałów: Lercaro (Consilium) i Larraona (Kongregacja) - która została przygotowana przez Consilium, aby niektóre rzeczy już obecnie, zanim nastąpi reforma k s i ą g l i t u r g i c z n y c h, były wprowadzone w życie. Na liście reform, które miały wejść w życie od pierwszej …Więcej
26 września 1964 Święta Kongregacja Obrzędów wydała instrukcję Inter Oecumenici - o n a l e ż n y m w y k o n y w a n i u K o n s t y t u c j i o Ś w i ę t e j L i t u r g i i, podpisaną przez kardynałów: Lercaro (Consilium) i Larraona (Kongregacja) - która została przygotowana przez Consilium, aby niektóre rzeczy już obecnie, zanim nastąpi reforma k s i ą g l i t u r g i c z n y c h, były wprowadzone w życie. Na liście reform, które miały wejść w życie od pierwszej …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Zgodnie z życzeniem Ojca Świętego Benedykta XVI by podchodzić krytycznie także do Soboru Watykańskiego II publikujemy tę książkę w języku polskim . Tłum. RAM.
ks. dr Luigi Villa, Uwagi krytyczne o Vaticanum II część 2Więcej
Zgodnie z życzeniem Ojca Świętego Benedykta XVI by podchodzić krytycznie także do Soboru Watykańskiego II publikujemy tę książkę w języku polskim . Tłum. RAM.
ks. dr Luigi Villa, Uwagi krytyczne o Vaticanum II część 2
ks. dr Luigi Villa, Uwagi krytyczne o Vaticanum II część 2
Quas Primas
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Masoni wiedzieli gdzie uderzyć! Papież, Benedykt XVI, w różnych wypowiedziach mawiał często: "Gdy upada LITURGIA upada też wiara." I tak jest. Dziś, wielu katolików, którzy przyznają się do tej wiary, praktycznie wierzy po protestancku!
----------------------------------------------------------------
"Teraz jestem stary, lecz byłem młody, gdy przyjmowano mnie do Kościoła. Nie przyciągnął mnie …Więcej
Masoni wiedzieli gdzie uderzyć! Papież, Benedykt XVI, w różnych wypowiedziach mawiał często: "Gdy upada LITURGIA upada też wiara." I tak jest. Dziś, wielu katolików, którzy przyznają się do tej wiary, praktycznie wierzy po protestancku!
----------------------------------------------------------------
"Teraz jestem stary, lecz byłem młody, gdy przyjmowano mnie do Kościoła. Nie przyciągnął mnie wówczas wcale splendor największych uroczystości kościelnych, który mógł być dobrze podrobiony przez protestantów. Tym, co najbardziej pociągało mnie w zewnętrznych i widzialnych działaniach Kościoła, były czynności księdza i ministranta wykonywane podczas sprawowania cichej Mszy Św. Ksiądz przystępujący do ołtarza bez jednego spojrzenia, które miałoby ocenić, jak wielu bądź jak niewielu wiernych zgromadziło się na Mszy. Mistrz i jego czeladnik. Człowiek i zadanie, które tylko on był w stanie wykonać. To jest właśnie Msza, do której poznania i umiłowania dorastałem. Zaiste pozwólcie hałaśliwym mieć swoje "dialogi", ale nie pozwólcie też, abyśmy my którzy cenimy ciszę, byli kompletnie zapominani."
----------------------------------------------------------------
"Teraz jestem stary, lecz byłem młody, gdy przyjmowano mnie do Kościoła. Nie przyciągnął mnie wówczas wcale splendor największych uroczystości kościelnych, który mógł być dobrze podrobiony przez protestantów. Tym, co najbardziej pociągało mnie w zewnętrznych i widzialnych działaniach Kościoła, były czynności księdza i ministranta wykonywane podczas sprawowania cichej Mszy Św. Ksiądz przystępujący do ołtarza bez jednego spojrzenia, które miałoby ocenić, jak wielu bądź jak niewielu wiernych zgromadziło się na Mszy. Mistrz i jego czeladnik. Człowiek i zadanie, które tylko on był w stanie wykonać. To jest właśnie Msza, do której poznania i umiłowania dorastałem. Zaiste pozwólcie hałaśliwym mieć swoje "dialogi", ale nie pozwólcie też, abyśmy my którzy cenimy ciszę, byli kompletnie zapominani."
Quas Primas
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Super artykuł. 
Pierwsze efekty "przegrzania" liturgii
Niedługo po wprowadzeniu języka polskiego do liturgii mszalnej dwaj księża - ks. Adam Boniecki MIC i o.Tomasz Pawłowski OP - prezentują na łamach "Tygodnika Powszechnego" reakcje studentów, którzy uczestniczyli w małych grupach we Mszach recytowanych, w których w większym niż powszechnie stopniu wprowadzono język polski. Po przytoczeniu szeregu entuzjastycznych …Więcej
Pierwsze efekty "przegrzania" liturgii
Niedługo po wprowadzeniu języka polskiego do liturgii mszalnej dwaj księża - ks. Adam Boniecki MIC i o.Tomasz Pawłowski OP - prezentują na łamach "Tygodnika Powszechnego" reakcje studentów, którzy uczestniczyli w małych grupach we Mszach recytowanych, w których w większym niż powszechnie stopniu wprowadzono język polski. Po przytoczeniu szeregu entuzjastycznych opinii zatrzymują się w zakończeniu nad pewnym problemem:
Niemniej doświadczenia te dostarczyły ciekawego materiału do refleksji nad psychologią zmian języka w modlitwie liturgicznej. (...)
Teraz (w subiektywnym odczuciu uczestników) kapłan jeszcze bardziej się uaktywnił. Wprawdzie odmawia te same co dawniej teksty, ale zrozumiały język wywołuje wrażenie spiętrzenia aktywności. Wszystko dociera do słuchających, a ci właśnie jako słuchający przyjmują postawę bierną, przestającą "współpracować", jak to do tej pory czynili. Słuchanie stwarza dodatkowy problem: przy natłoku słów zrozumiałych w ich polskim brzmieniu odbiorca czuje, że nie jest w stanie uchwycić pełnej ich treści i głębi, zaledwie przez niego przeczuwanej. Ostatecznie widzi, że nie "nadąża" i czuje się zagubiony.
Niedługo po wprowadzeniu języka polskiego do liturgii mszalnej dwaj księża - ks. Adam Boniecki MIC i o.Tomasz Pawłowski OP - prezentują na łamach "Tygodnika Powszechnego" reakcje studentów, którzy uczestniczyli w małych grupach we Mszach recytowanych, w których w większym niż powszechnie stopniu wprowadzono język polski. Po przytoczeniu szeregu entuzjastycznych opinii zatrzymują się w zakończeniu nad pewnym problemem:
Niemniej doświadczenia te dostarczyły ciekawego materiału do refleksji nad psychologią zmian języka w modlitwie liturgicznej. (...)
Teraz (w subiektywnym odczuciu uczestników) kapłan jeszcze bardziej się uaktywnił. Wprawdzie odmawia te same co dawniej teksty, ale zrozumiały język wywołuje wrażenie spiętrzenia aktywności. Wszystko dociera do słuchających, a ci właśnie jako słuchający przyjmują postawę bierną, przestającą "współpracować", jak to do tej pory czynili. Słuchanie stwarza dodatkowy problem: przy natłoku słów zrozumiałych w ich polskim brzmieniu odbiorca czuje, że nie jest w stanie uchwycić pełnej ich treści i głębi, zaledwie przez niego przeczuwanej. Ostatecznie widzi, że nie "nadąża" i czuje się zagubiony.