Pokora, pycha i prawda.

Czym jest pokora? Pokora to cnota moralna, która w ogólnym rozumieniu polega na uznaniu własnej ograniczoności, niewywyższaniu się ponad innych i unikaniu chwalenia się swoimi dokonaniami. Pokora jest warunkiem uzyskania dojrzałości duchowej oraz psychicznej. Pokora to też stanięcie w prawdzie, to uznanie czyjejś wyższości, to ochotne poddanie się tej woli. Pokora to nie to samo co poniżenie samego siebie, to nie kroczenie w poniżeniu.
Czym jest pycha? Pycha, to wysokie mniemanie o sobie, duma, wyniosłość, zarozumiałość. Wyrazów bliskoznacznych jest wiele: zadufanie, arogancja, zuchwałość, hardość, buta, ale i zbytnia wiara w siebie, zbyt wysokie poczucie własnej wartości i godności. To bardzo wysokie mniemanie o sobie, uznanie swojej własnej wyższości ponad wszystko, to pierwsze ostrze pychy. Drugim ostrzem pychy jest głęboka niechęć wykonania czegoś z powodu uznania swojej niegodności, Ja chcę, aby każdy stanął w prawdzie przede Mną i przed sobą.
Czym jest prawda? Prawda to zgodność, adekwatność treści sądu z rzeczywistym stanem rzeczy, którego ten sąd dotyczy. To też uznanie czegoś takim, jakim jest w rzeczywistości. Co to jest kłamstwo? Kłamstwo, to jest wypowiedź zawierająca informacje niezgodne z przekonaniem o stanie faktycznym. To przeciwieństwo prawdy, to stanięcie w nieprawdzie, to uznanie dobra za zło i wice wersa. Kłamstwo to nieuznanie czegoś takim, jakim jest w rzeczywistości.