Jestem z pokolenia JP2. Od urodzenia, do 2005 roku, kiedy zdawałam maturę żyłam w czasie kiedy św. Jan Paweł II był Papieżem. Podczas jego pielgrzymek do Polski oczy mojej rodziny były zwrócone na niego, a uszy na słowa, które wypowiadał. Kiedy odjeźdzał płakałyśmy ze wzruszenia. W 2005 roku płakał cały świat. Nigdy nie zapomnę tego dnia. Wiedziałam, że odszedł wielki święty i jeden z największych rodaków w dziejach naszej Ojczyzny. Nie wyobrażałam sobie Kościoła bez niego.
Jan Paweł II teraz już święty Kościoła katolickiego, dziś jest opluwany przez swoich rodaków. Dla tych ludzi świętość nie ma żadnego znaczenia, ponieważ nie mają wstydu, ani tym bardziej wiary.
Ojcze Święty kocham Cię i jestem wdzięczna Bogu za Twój pontyfikat. Na zawsze jesteś w moim sercu i pamięci.
Św. Janie Pawle II - módl się za nami.