Prawidłowa relacja nauki o Duchu Świętym z nauką o Chrystusie
"Prawidłowa relacja nauki o Duchu Świętym z nauką o Chrystusie jest tak ważna dlatego, że stojąc na straży prawdy o Bogu, strzeże tym samym pneumatologię przed skutkami jej oderwania od chrystologii – a te są katastrofalne, są źródłem anarchii: najpierw w myśleniu i wierze, a potem i w życiu, także w życiu Kościoła. Oto jedna z wersji tej pokusy, takiego myślenia: (…) religia Ducha Świętego musi być religią, która w całości wypływa tylko z serca; nie ma w niej żadnych dogmatów i żadnych przykazań, żadnych urzędów i żadnej hierarchii, żadnej biurokracji i żadnej administracji, istnieje jedynie Duch i Prawda. Duch wszystko to, co skostniałe i instytucjonalne, rozerwie i wprowadzi nas w religię czystą i wolną…
Ale kto tak myśli, ten nie zna istoty człowieka. Bo człowiek nie jest czystym duchem. Jego wyróżnikiem według zamysłu Stwórcy jest właśnie to, że duch żyje w ciele, a ciało – dzięki duchowi; że człowiek jest syntezą stworzenia; że w nim duch przenika materię i przyjmuje coś z jej mocy, z jej witalności i pełni; i że – odwrotnie – duch napełnia materię, oświeca ją i oświetla łaską poznania."
kosciol.wiara.pl/doc/2066546.Duch-i-krzyz
Ale kto tak myśli, ten nie zna istoty człowieka. Bo człowiek nie jest czystym duchem. Jego wyróżnikiem według zamysłu Stwórcy jest właśnie to, że duch żyje w ciele, a ciało – dzięki duchowi; że człowiek jest syntezą stworzenia; że w nim duch przenika materię i przyjmuje coś z jej mocy, z jej witalności i pełni; i że – odwrotnie – duch napełnia materię, oświeca ją i oświetla łaską poznania."
kosciol.wiara.pl/doc/2066546.Duch-i-krzyz