Moderniści uważają, że Boga nie można poznać rozumem, tylko przez wewnętrzne przeświadczenie, prywatne natchnienie i uczucie, co jest sprzeczne z odwieczną nauką Kościoła. Ich zdaniem, wiara spoczywa w podświadomości, w pewnym uczuciu wewnętrznym, które powstaje z potrzeby tego co Boskie. Wiara zatem ma swoją przyczynę wewnętrzną, subiektywną, opartą na uczuciu, które wytryskuje z ciemnych głębin podświadomości. W ten sposób ma rodzić się wszelka wiara, a zatem katolicyzm nie jest w tym wyjątkiem, stawia się go na równi ze wszystkimi innymi wierzeniami.
Efektem tego modernistycznego poglądu jest dzisiejszy ruch ekumeniczny, który „dialoguje” ze wszystkimi błędnymi wierzeniami „jak równy z równym”, stawiając „Chrystusa obok Beliara”. Dla modernisty formy życia religijnego powinny być żywotne, wręcz żywiołowe, efekciarskie (np. tzw. charyzmatyzm) i powinny żyć życiem uczucia religijnego, nieustannie się rozwijając, zmieniając się w miarę potrzeby oraz życiowo je sobie przyswajając. Formy …Więcej