henryk33 23.2.2013 12:11

Przedstawiam historię Świadków Jehowy w dużym skrócie. Chodzi mi uświadomienie czytelnikom tego, jak powstała ta sekta.

Początek powstania sekty dał Karol Teze Russel ur. 16.11.1853 r. w Pittsburghu w Stanach Zjednoczonych. Jego rodzice należeli do wyznania prezbiteriańskiego. Karol już jako nastolatek trzykrotnie zmieniał wyznanie. Należał do kongregacjonalistów. Potem do Y.M.C. (Chrześcijańskie Stowarzyszenie Młodych Ludzi). W końcu przyjął wiarę Adwentystów. Czytając Biblię wymyślił sobie, że w 1874 r. ma przyjść na ziemię Chrystus. Oczywiście nic takiego się nie stało, więc aby ratować swój autorytet ogłosił, że Chrystus przyszedł niewidzialnie. Myśl tą przejął od adwentysty Patona. Razem z Patonem i Borbourem założył spółkę i redagował „Zwiastun Poranka”. W 1878 r. Russel został pastorem Adwentystów. Zyskał wtedy rozgłos w prasie i zaczęły pojawiać się jego artykuły. W 1879 r. wyszedł pierwszy numer „Strażnicy” – popularnego pisma ŚJ. W tym samym roku, ożenił się z Marią Franciszką Acley. W 1906 r. wzięli rozwód. Swoją żonę pozostawił bez środków do życia. Jednak sąd nakazał mu płacić alimenty, gdy okazało się, że pastor Russel posiada duży majątek.

W 1879 r. Russel odłączył się od Adwentystów tworząc nowe wyznanie o dzisiejszej nazwie: Świadkowie Jehowy. Ale ta nazwa istnieje dopiero od 1931 r. I tak np. w 1879 zwolennicy Russela nazywali się Stowarzyszenie Srażnicy Syjońskiej, w 1909 roku – Stowarzyszenie Trybuny Ludów, w 1913 Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego, a w roku 1931 na uroczystym zjeździe w Columbus przyjęli nazwę: Świadkowie Jehowy.

Po śmierci Russela w 1916 jego następcą został Jozeph F. Rutherdford, zm. w 1942 r. Trzeci z kolei przywódca sekty to Nathan h. Knorr, zm. w 1977 r. Czwartym przywódcą był Frederik W. Franz, zm. w 1992 r. Później Milton G.Heuschel. Obecnym przywódcą sekty jest Don Adams.

Świadkowie Jehowy bardzo nie lubią pytań na temat historii ich wiary. Spotykałem się w tej kwestii z bardzo różnymi odpowiedziami. Kiedy pytam co robili przed rokiem 1879 padają różne odpowiedzi. Jedni twierdzą, że byli wtedy ŚJ, ale nie mieli nazwy. Jednak ogólnie przyjętą teorią wśród świadków Jehowy jest taka, że po śmierci Apostołów doszło do odstępstwa i zaniku prawdziwych wyznawców Boga, a dopiero Russel oświecony i natchniony przez Boga zaczął poznawać prawdę. To jest pewne wytłumaczenie, ale wystarcza ono tylko tym, którzy nie znają historii chrześcijaństwa. Poza tym twierdzą tak prawie wszystkie sekty powstałe w tamtym czasie.

Przedstawiam historię Świadków Jehowy w dużym skrócie. Chodzi mi uświadomienie czytelnikom tego, jak powstała ta sekta.

Początek powstania sekty dał Karol Teze Russel ur. 16.11.1853 r. w Pittsburghu w Stanach Zjednoczonych. Jego rodzice należeli do wyznania prezbiteriańskiego. Karol już jako nastolatek trzykrotnie zmieniał wyznanie. Należał do kongregacjonalistów. Potem do Y.M.C. (Chrześcijańskie Stowarzyszenie Młodych Ludzi). W końcu przyjął wiarę Adwentystów. Czytając Biblię wymyślił sobie, że w 1874 r. ma przyjść na ziemię Chrystus. Oczywiście nic takiego się nie stało, więc aby ratować swój autorytet ogłosił, że Chrystus przyszedł niewidzialnie. Myśl tą przejął od adwentysty Patona. Razem z Patonem i Borbourem założył spółkę i redagował „Zwiastun Poranka”. W 1878 r. Russel został pastorem Adwentystów. Zyskał wtedy rozgłos w prasie i zaczęły pojawiać się jego artykuły. W 1879 r. wyszedł pierwszy numer „Strażnicy” – popularnego pisma ŚJ. W tym samym roku, ożenił się z Marią Franciszką Acley. W 1906 r. wzięli rozwód. Swoją żonę pozostawił bez środków do życia. Jednak sąd nakazał mu płacić alimenty, gdy okazało się, że pastor Russel posiada duży majątek.

W 1879 r. Russel odłączył się od Adwentystów tworząc nowe wyznanie o dzisiejszej nazwie: Świadkowie Jehowy. Ale ta nazwa istnieje dopiero od 1931 r. I tak np. w 1879 zwolennicy Russela nazywali się Stowarzyszenie Srażnicy Syjońskiej, w 1909 roku – Stowarzyszenie Trybuny Ludów, w 1913 Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego, a w roku 1931 na uroczystym zjeździe w Columbus przyjęli nazwę: Świadkowie Jehowy.

Po śmierci Russela w 1916 jego następcą został Jozeph F. Rutherdford, zm. w 1942 r. Trzeci z kolei przywódca sekty to Nathan h. Knorr, zm. w 1977 r. Czwartym przywódcą był Frederik W. Franz, zm. w 1992 r. Później Milton G.Heuschel. Obecnym przywódcą sekty jest Don Adams.

Świadkowie Jehowy bardzo nie lubią pytań na temat historii ich wiary. Spotykałem się w tej kwestii z bardzo różnymi odpowiedziami. Kiedy pytam co robili przed rokiem 1879 padają różne odpowiedzi. Jedni twierdzą, że byli wtedy ŚJ, ale nie mieli nazwy. Jednak ogólnie przyjętą teorią wśród świadków Jehowy jest taka, że po śmierci Apostołów doszło do odstępstwa i zaniku prawdziwych wyznawców Boga, a dopiero Russel oświecony i natchniony przez Boga zaczął poznawać prawdę. To jest pewne wytłumaczenie, ale wystarcza ono tylko tym, którzy nie znają historii chrześcijaństwa. Poza tym twierdzą tak prawie wszystkie sekty powstałe w tamtym czasie.

Warto się zainteresować tą książką :lubimyczytac.pl/…/pismo-swiete-pr…

Pisze szczegółowo jakie przekręty czynią według Pisma świętego, to wszyto dla ratowania ich Dusz i Boże Miłosierdzie tez jest nad Nimi.Panie Jezu Ratuj ich Dusze - AMEN !!!!

masada — 2013-02-23 10:04:11:
W prawdziwym kościele Chrystusowym nikt, nikogo nie wyklucza!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
W prawdziwym Kościele Chrystusowym odstepcy są wykluczani mocą prawa.

Jeśli kto nie miłuje Pana naszego Jezusa Chrystusa, niech będzie przeklęty.
(Św. Paweł Apostoł, Pierwszy List do Koryntian 16, 22).

Ktokolwiek nie miłuje i nie czci błogosławionej Dziewicy miłością i czcią szczególną, Chrześcijaninem zgoła nie jest.
(Św. Franciszek Salezy Biskup Genewy, Doktor Kościoła).

I. Wyklinamy wszystkich odstępców od wiary chrześcijańskiej i wszystkich heretyków razem i każdego z osobna, jakiegokolwiek są imienia i do jakiejkolwiek sekty należą, i tych, co im wiarę dawają, co ich u siebie przyjmują, co ich popierają i ogółem wszystkich, co ich biorą w obronę.
(Papież Pius IX, Konstytucja Apostolicae Sedis z dnia 12 października 1869).

Boga się bój i miłuj Go, mocno zachowując prawdziwą i prawowierną wiarę i statecznie pozostając w Kościele katolickim i rzymskim. Wyklinaj i odrzucaj nauki heretyków, którzy uparcie bronią zdań przeciwnych temu świętemu Kościołowi. Bóg bowiem brzydzi się tymi wszystkimi, którzy przez herezje i schizmy oddzielają się od jedności Kościoła. Owi ludzie są pełni pychy: i jeśli przed śmiercią nie porzucą i nie wyrzekną się swych błędów i się nie poprawią, zginą na wieki. (O. Ludwik Blozjusz OSB, Przegląd duchowy zawierający krótką naukę życia chrześcijańskiego i drogę dojścia do prawdziwej miłości Boga. § 1, 1).