TOM 17 Księgi Niebios o Woli Bożej - część druga. Ten Tom Luiza pisała dokładnie 100 lat temu w 1924 roku. Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Kol 1 Powracam do tego …Więcej
TOM 17 Księgi Niebios o Woli Bożej - część druga. Ten Tom Luiza pisała dokładnie 100 lat temu w 1924 roku. Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Kol 1 Powracam do tego najnowszego ODKRYCIA, jakim jest intencja Modlitwy świętego Pawła Apostoła z Listu do Kolosan. Moje kapłańskie przekonanie o tym, że najważniejszy jest dla nas ludzi Bóg Stworzyciel i Odkupiciel, doszło w ten sposób do tej świadomości, że w Bogu Samym Jest JEDNA WOLA Boska i nic w stosunku do niej z naszej strony nie może być ważniejsze niż JEJ POZNANIE, a następnie JEJ przyjęcie i Królowanie w NAS! Nasza ludzka własna wola jest tylko na obraz i podobieństwo TEJ WOLI BOSKIEJ, jakby w ZWIERCIADLE, a przeglądając się w ZWIERCIADLE nie zobaczymy SIEBIE INACZEJ jak trwając WOBEC TEJ WOLI w posłuszeństwie. Nikt nie może JEJ zastąpić, abyśmy doszli do oglądania BOGA twarzą w TWARZ! Jan Apostoł o tym napisał w niedzielę ostatnią to czytaliśmy: "Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Historia Kultu Najświętszego Serca Bożego Pana Jezusa we Francji free.fr/Serce.pdf Ośmielam się w tym czasie Wielkanocnym poprosić o dobrowolną i wdzięczną ofiarę przez przelew na konto bankowe. Kazimierz KUCZAJ PKO PL03 1020 4027 0000 1202 1844 2500 Bóg zapłać za wszelką ofiarę na ewangelizację przez Internet. W nagrodę dostęp do Dzieła o życiu duchownym świętego Biskupa Sebastiana Pelczara …Więcej
Historia Kultu Najświętszego Serca Bożego Pana Jezusa we Francji free.fr/Serce.pdf Ośmielam się w tym czasie Wielkanocnym poprosić o dobrowolną i wdzięczną ofiarę przez przelew na konto bankowe. Kazimierz KUCZAJ PKO PL03 1020 4027 0000 1202 1844 2500 Bóg zapłać za wszelką ofiarę na ewangelizację przez Internet. W nagrodę dostęp do Dzieła o życiu duchownym świętego Biskupa Sebastiana Pelczara free.fr/Zycie-duchowne.pdf Szczęść Boże i wielkie pożytki duchowe! Ks.K.Kuczaj SChr
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Czytanie z Pierwszego listu świętego Piotra Apostoła (1 P 5,5b-14) Marek, uczeń Piotra Apostoła
Najmilsi: Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, pokornym zaś daje łaskę. Upokorzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie …Więcej
Czytanie z Pierwszego listu świętego Piotra Apostoła (1 P 5,5b-14) Marek, uczeń Piotra Apostoła
Najmilsi: Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, pokornym zaś daje łaskę. Upokorzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawiajcie się jemu. Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen. Krótko, jak mi się wydaje, wam napisałem przy pomocy Sylwana, wiernego brata, upominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwajcie. Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn. Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości. Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie. Oto słowo Boże
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 89,2-3.6-7.16-17
Będę na wieki sławił łaski Pana.
Będę na wieki śpiewał o łasce Pana, moimi ustami Twą wierność będę głosił przez wszystkie pokolenia. Albowiem powiedziałeś: „Na wieki ugruntowana jest łaska”, utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Będę na wieki sławił łaski Pana.
Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie, i Twoją wierność w zgromadzeniu świętych. Bo któż na obłokach będzie równy Panu, kto z synów Bożych będzie doń podobny?
Błogosławiony lud, który umie się cieszyć i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności. Cieszą się zawsze Twym imieniem, wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
1 Kor 1,23-24
Alleluja, alleluja, alleluja My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest mocą i mądrością Bożą Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Mk 16,15-20
Głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu Słowa Ewangelii według świętego Marka Jezus ukazawszy się Jedenastu rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie”.
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły. Oto słowo Pańskie.
Ale podczas uroczystości św. Marka, słuchając Ewangelii i przypatrując się postaci ewangelisty, możemy jedynie stwierdzić z pewnością i wdzięcznością, gdzie leży źródło i na czym opiera się siła naszego słowa.
Ewangelista nie głosi dlatego, że tak mu zalecają aktualne badania socjologiczne, ani dlatego, że dyktuje mu to “poprawność” polityczna, ani dlatego, że akurat pasuje mu powiedzieć to, co myśli. Narzuciła mu to po prostu obecność i rozkaz z zewnątrz, bez udziału, ale z autorytetem tego, kto jest godzien wszelkiego zaufania: «Idź na cały świat i głoś Ewangelię wszelkiemu stworzeniu» (Mk 16,15). To znaczy, że mamy ewangelizować przez posłuszeństwo, ale radośnie i ufnie.
Z drugiej strony jednak nasze słowo, nie ukazuje się jako jedno z wielu na rynku pomysłów i opinii, ale posiada całą wagę przesłania mocnego i definitywnego. Od jego przyjęcia lub odrzucenia zależą życie i śmierć; a jego prawda, jego zdolność przekonywania, pochodzi ze świadectwa, to znaczy jest potwierdzana przez znaki władzy czynione w obronie potrzebujących. I dlatego właściwie jest “proklamacją”, publiczną deklaracją, szczęśliwą i entuzjastyczną, wydarzenia decydującego i zbawiającego.
Skąd więc się bierze nasze milczenie? Ze strachu, z nieśmiałości? Św. Justyn mówił, że «tamci ignoranci niezdolni do elokwencji, poprzez swoje cnoty przekonali cały rodzaj ludzki». Znak lub cud naszych cnót jest naszą elokwencją. Pozwólmy przynajmniej, aby Pan poprzez nas i razem z nami realizował swoje dzieło: «Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły» (Mk 16,20).
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Jak słońce, Boże stworzenie, jest jedno i to samo na całym świecie, tak też głoszenie prawdy świeci wszędzie i oświeca wszystkich tych, którzy chcą poznać prawdę» (św. Ireneusz z Lyonu)
«Wszyscy jesteśmy wezwani, aby być żywymi pisarzami Ewangelii, niosącymi Dobrą Nowinę każdemu współczesnemu mężczyźnie i kobiecie» (Franciszek)
«Od Wniebowstąpienia zamysł Boży wchodzi w swoje spełnienie. Jesteśmy już w ‘ostatniej godzinie’ (1 J 2,18). ‘Już przyszedł zatem do nas kres wieków, już ustanowione zostało nieodwołalnie odnowienie świata i w pewien rzeczywisty sposób już w doczesności jest ono antycypowane: albowiem Kościół już na ziemi naznaczony jest prawdziwą, choć niedoskonałą jeszcze świętością’. Królestwo Chrystusa ukazuje już swoją obecność przez cudowne znaki (por. Mk 16,17-18), które towarzyszą głoszeniu go przez Kościół (por. Mk 16,20)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 670).
Najmilsi: Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, pokornym zaś daje łaskę. Upokorzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawiajcie się jemu. Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen. Krótko, jak mi się wydaje, wam napisałem przy pomocy Sylwana, wiernego brata, upominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwajcie. Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn. Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości. Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie. Oto słowo Boże
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 89,2-3.6-7.16-17
Będę na wieki sławił łaski Pana.
Będę na wieki śpiewał o łasce Pana, moimi ustami Twą wierność będę głosił przez wszystkie pokolenia. Albowiem powiedziałeś: „Na wieki ugruntowana jest łaska”, utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Będę na wieki sławił łaski Pana.
Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie, i Twoją wierność w zgromadzeniu świętych. Bo któż na obłokach będzie równy Panu, kto z synów Bożych będzie doń podobny?
Błogosławiony lud, który umie się cieszyć i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności. Cieszą się zawsze Twym imieniem, wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
1 Kor 1,23-24
Alleluja, alleluja, alleluja My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest mocą i mądrością Bożą Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Mk 16,15-20
Głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu Słowa Ewangelii według świętego Marka Jezus ukazawszy się Jedenastu rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie”.
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły. Oto słowo Pańskie.
Ale podczas uroczystości św. Marka, słuchając Ewangelii i przypatrując się postaci ewangelisty, możemy jedynie stwierdzić z pewnością i wdzięcznością, gdzie leży źródło i na czym opiera się siła naszego słowa.
Ewangelista nie głosi dlatego, że tak mu zalecają aktualne badania socjologiczne, ani dlatego, że dyktuje mu to “poprawność” polityczna, ani dlatego, że akurat pasuje mu powiedzieć to, co myśli. Narzuciła mu to po prostu obecność i rozkaz z zewnątrz, bez udziału, ale z autorytetem tego, kto jest godzien wszelkiego zaufania: «Idź na cały świat i głoś Ewangelię wszelkiemu stworzeniu» (Mk 16,15). To znaczy, że mamy ewangelizować przez posłuszeństwo, ale radośnie i ufnie.
Z drugiej strony jednak nasze słowo, nie ukazuje się jako jedno z wielu na rynku pomysłów i opinii, ale posiada całą wagę przesłania mocnego i definitywnego. Od jego przyjęcia lub odrzucenia zależą życie i śmierć; a jego prawda, jego zdolność przekonywania, pochodzi ze świadectwa, to znaczy jest potwierdzana przez znaki władzy czynione w obronie potrzebujących. I dlatego właściwie jest “proklamacją”, publiczną deklaracją, szczęśliwą i entuzjastyczną, wydarzenia decydującego i zbawiającego.
Skąd więc się bierze nasze milczenie? Ze strachu, z nieśmiałości? Św. Justyn mówił, że «tamci ignoranci niezdolni do elokwencji, poprzez swoje cnoty przekonali cały rodzaj ludzki». Znak lub cud naszych cnót jest naszą elokwencją. Pozwólmy przynajmniej, aby Pan poprzez nas i razem z nami realizował swoje dzieło: «Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły» (Mk 16,20).
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Jak słońce, Boże stworzenie, jest jedno i to samo na całym świecie, tak też głoszenie prawdy świeci wszędzie i oświeca wszystkich tych, którzy chcą poznać prawdę» (św. Ireneusz z Lyonu)
«Wszyscy jesteśmy wezwani, aby być żywymi pisarzami Ewangelii, niosącymi Dobrą Nowinę każdemu współczesnemu mężczyźnie i kobiecie» (Franciszek)
«Od Wniebowstąpienia zamysł Boży wchodzi w swoje spełnienie. Jesteśmy już w ‘ostatniej godzinie’ (1 J 2,18). ‘Już przyszedł zatem do nas kres wieków, już ustanowione zostało nieodwołalnie odnowienie świata i w pewien rzeczywisty sposób już w doczesności jest ono antycypowane: albowiem Kościół już na ziemi naznaczony jest prawdziwą, choć niedoskonałą jeszcze świętością’. Królestwo Chrystusa ukazuje już swoją obecność przez cudowne znaki (por. Mk 16,17-18), które towarzyszą głoszeniu go przez Kościół (por. Mk 16,20)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 670).
Jeszcze jeden komentarz od chrystusowiec
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Gdyby święty Marek Ewangelista, którego świętujemy dzisiaj - kiedy pisał Ewangelię - wiedział to co w tej części Tomu 17 w czasie jubileuszu 100-lecia słyszymy - o Woli Bożej, jestem przekonany, że zaraz zabrałby się do publikowania całej Księgi Nieba - i wiem, że teraz w Niebie czci razem z pozostałymi Ewangelistami - Luizę Piccarreta, jako największą Ewangelizatorkę Wszechczasów z Łaski i …Więcej
Gdyby święty Marek Ewangelista, którego świętujemy dzisiaj - kiedy pisał Ewangelię - wiedział to co w tej części Tomu 17 w czasie jubileuszu 100-lecia słyszymy - o Woli Bożej, jestem przekonany, że zaraz zabrałby się do publikowania całej Księgi Nieba - i wiem, że teraz w Niebie czci razem z pozostałymi Ewangelistami - Luizę Piccarreta, jako największą Ewangelizatorkę Wszechczasów z Łaski i Woli Bożej, które JEJ zostały udzielone przez Pana Jezusa Chrystusa, wraz z Bogiem Ojcem i Duchem Swiętym JEDYNEGO BOGA! Nikt tak JAK ON nie znał jako Bóg-Człowiek Woli Bożej. I JEST Jedyną Istotą we Wszechświecie jako TAKA, wśród Osób Boskich i Anielskich i Ludzkich. Nie ma DRUGIEJ TAKIEJ ISTOTY, jak JEZUS CHRYSTUS, ten sam wczoraj i dziś i aż na wieki wieków. Gloria Dei!