„Czuję, że zbliża się mój dzień, czas spotkania z Panem, który uczynił mnie swoim kapłanem” – napisał w testamencie datowanym na 13 października 1987 r. Jeszcze w lutym 1989 r. uczestniczył w pogrzebie ks. Suchowolca. Ówczesnej władzy nie mogło podobać się to, że kwestionował legitymację Okrągłego Stołu. Wiosną został napadnięty w Warszawie – sprawcy próbowali siłą napoić go alkoholem. 11 lipca późnym wieczorem został znaleziony w pobliżu dworca PKS w Krynicy Morskiej. Za przyczynę śmierci uznano zatrucie alkoholem. Śledztwo w sprawie jego śmierci umorzono w 1993 r. Senacka Komisja Praw Człowieka i Praworządności stwierdziła, że „złożone wyjaśnienia potwierdzają fakt stosowania przez funkcjonariuszy IV Departamentu MSW bezprawnych, a nawet przestępczych działań przeciwko duchownym”. Tym samym zasugerowano związek SB ze śmiercią ks. Zycha.

Zaledwie tydzień później, w nocy z 29 na 30 stycznia, na plebanii parafii Niepokalanego Serca Maryi na białostockim osiedlu Dojlidy w tajemniczych okolicznościach zginął ks. Stanisław Suchowolec. SB wiedziała o nim niemal wszystko – nieustannie był inwigilowany i zastraszany. Dom, w którym mieszkali jego rodzice, został podpalony, a on sam kilkakrotnie napadnięty i pobity przez „nieznanych sprawców”. Odbierał telefony z informacją: „Zdechniesz jak Popiełuszko”. Nienawiść władzy wobec urodzonego w Białymstoku w 1958 r. kapłana, późniejszego kapelana KPN, brała się m.in. stąd, że był on bliskim przyjacielem ks. Jerzego Popiełuszki...